Ανεβαίνοντας τον Ελικώνα

Ο Ελικώνας είναι βουνό της Βοιωτίας με υψόμετρο 1,748 μέτρων, αλλά και έμβλημα της ποιητικής εμπνεύσεως, ως βουνό των Μουσών. Αυτό τον εμπνευσμένο τίτλο («Ανεβαίνοντας τον Ελικώνα Για την ποίηση του γένους την εποχή του νεοελληνικού διαφωτισμού») έδωσε ο συγγραφέας του βιβλίου, Γιάννης Ξούριας, ο οποίος γεννήθηκε το 1971 και σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στη νεοελληνική λογοτεχνία του 18ου και 19ου αιώνα, στην ποιητική θεωρία της εποχής του νεοελληνικού διαφωτισμού, στη βιβλιογραφία και την εκδοτική.

Πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο εκδοτικό εγχείρημα, στο οποίο περιλαμβάνονται έξι μελέτες (1. "Μόνε κάτι κονζάκια" ή "Ένα πλήθος σκωριασμένων λέξεων"; - 2. Η Ποιητική του κλασικισμού - 3. Διαμάχη για την ομοιοκαταληξία - 4. "Ο Τάφος του Ομήρου" - 5. Η εκθρόνιση του "νέου Ανακρέοντος" και η τυραννοκτονία της ρίμας - 6. Το Έαρ της ποίησης και του έθνους) και επίμετρο με πέντε έργα της προεπαναστατικής περιόδου (1. Ιωάννης Ζαμπέλιος: Μέλη Ανακρεοντικά, 2. Πλάτων Πετρίδης: James Thomson, Καιρός του Έαρος 3. Κωνσταντίνος Νικολόπουλος: Ωδή εις το Έαρ, 4.Κωνσταντίνος Κοκκινάκης: J. P. Bres, "Ο Τάφος του Ομήρου, 5." Ιωάννης Ζαμπέλιος: Τιμολέων).

Η πρόθεση του βιβλίου, όπως γράφει στο προοίμιο ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι να εξιστορήσει αναζητήσεις της νεοελληνικής ποίησης κατά την περίοδο του ώριμου νεοελληνικού Διαφωτισμού, από τις αρχές της δεκαετίας του 1790 ως την Επανάσταση. Είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται κυρίως σε εκπαιδευτικούς και φοιτητές, αλλά και σε όσους αγαπούν τη λογοτεχνία.

Πώς θα πρέπει να ηχεί η ποίηση του γένους; Ποια θα πρέπει να είναι η γλωσσική, θεματική και ειδολογική φυσιογνωμία της; Ποιος θα πρέπει να είναι ο κοινωνικός και εθνικός της ρόλος; Αυτά είναι ερωτήματα που αναφύονται επιτακτικά κατά την τριακονταετία πριν από την Επανάσταση στην προοπτική της πολιτισμικής αναγέννησης. Οι διαφορετικές απαντήσεις εκφράζονται με αντιπαραθέσεις, διαμάχες, ανταγωνισμούς, ποιητικά μανιφέστα και άλλες ποικίλες γραμματολογικές πυκνώσεις. Οι ζυμώσεις αυτές, στις οποίες ενίοτε υποκρύπτονται και πολιτικές σκοπιμότητες, οδηγούν στην ανάδυση ενός δημόσιου χώρου περί τη λογοτεχνία του γένους με αισθητικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που θα επιβιώσουν και αργότερα.

Το ανά χείρας βιβλίο επιδιώκει να εντοπίσει και να περιγράψει ίχνη αυτών των εξελίξεων, με πρόθεση να δείξει τη γραμματολογική τους ενότητα και τη σημασία τους για τη διαμόρφωση της νέας ποίησης του έθνους. 

Για περισσότερα βιβλία των Εκδόσεων Gutenberg εδώ!