Το σημείωμα της οδού Ντεσπερέ, που έγραψε η Χλόη Κουτσουμπέλη

«Το σημείωμα της οδού Ντεσπερέ» της Χλόης Κουτσουμπέλη, κυκλοφόρησε το 2018, από τις περίφημες «Εκδόσεις Πόλις». Τριανταένα ποιήματα διαβάζουμε στο ένατο ποιητικό βιβλίο της Χλόης Κουτσουμπέλη. Πρόκειται για μια από τις πιο αξιοσημείωτες εκδόσεις ποιητικών βιβλίων της προηγούμενης χρονιάς, στην οποία αξίζει να σταθεί κανείς.

Μακέτα εξωφύλλου-συντονισμός έκδοσης: Μαρία Τσουμαχίδου. 
Επιμέλεια-διόρθωση: Στέλλα Αλισάνογλου.

Βιογραφικό Σημείωμα

Η Χλόη Κουτσουμπέλη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Σπούδασε νομική στο ΑΠΘ και εργάστηκε για δεκαοκτώ χρόνια στον τραπεζικό τομέα. Το 1984 σε ηλικία 22 ετών, εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Σχέσεις σιωπής (εκδ. Εγαντία) και ακολούθησαν οι εξής ποιητικές συλλογές: "Η νύχτα είναι μια φάλαινα" 1990, εκδόσεις Βιβλιοπωλείου Λοξίας, "Η αποχώρηση της λαίδης Κάπα" 2004, εκδόσεις Νέα Πορεία, "Η λίμνη, ο κήπος και η απώλεια" 2006, εκδόσεις Νέα Πορεία, "Η αλεπού και ο κόκκινος χορός", 2009, εκδόσεις Γαβριηλίδης, "Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς" 2012, εκδόσεις Γαβριηλίδης, "Κλινικά απών" 2014, εκδόσεις Γαβριηλίδης, "Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης" 2016 , εκδόσεις Γαβριηλίδης (Κρατικό βραβείο ποίησης, από κοινού με τη συλλογή "Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες" του Στ. Πολενάκη, 2017), "Το σημείωμα της οδού Ντεσπερέ", 2018, εκδόσεις Πόλις.

Έχουν κυκλοφορήσει επίσης τα μυθιστορήματά της "Ψιθυριστά" 2002, εκδόσεις Παρατηρητής, "Ο βοηθός του κυρίου Κλάιν" 2017, εκδόσεις Μελάνι, και τα θεατρικά της έργα: "Ορφέας στο μπαρ" 2005, εκδόσεις Πάροδος, "Το ιερό δοχείο", 2015, εκδόσεις Θίνες.

Το τεσσαρακοστό έβδομο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού "Πάροδος" του Κώστα Θ. Ριζάκη τον Σεπτέμβριο του 2011 είναι αφιερωμένο στο έργο της. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά "Παρατηρητής", "Ρεύματα", "Εντευκτήριο", "Νέα Πορεία", "Πάροδος", "Εμβόλιμον", "Πλανόδιον", "Μανδραγόρας", "Κουκούτσι", "Πόρφυρας", "Ένεκεν" (στο οποίο υπήρξε υπεύθυνη των σελίδων λογοτεχνίας), "Δίοδος", "Νέα Ευθύνη" καθώς και σε ηλεκτρονικά περιοδικά όπως τα e-poema, poeticanet, diastixo, poiein, thraca, Bibliotheque και άλλα.

Κυκλοφορούν στο διαδίκτυο οι τέσσερις πρώτες ποιητικές της συλλογές σε e-book καθώς και δύο ακόμα ηλεκτρονικά βιβλία με τίτλους "Απαγόρευση κυκλοφορίας" και "Η κρυφή ζωή των ποιημάτων" με ποιήματά της και φωτογραφίες του Παναγιώτη Παπαθεοδωρόπουλου. Το 2013 εκδόθηκε στον Καναδά μία ανθολογία ποίησης με τίτλο "Cloe and Alexandra", εκδόσεις Libros Libertad, που περιλαμβάνει ποιήματα δικά της και της Αλεξάνδρας Μπακονίκα μεταφρασμένα στα αγγλικά από τον Μανώλη Αλυγιζάκη (Manolis Aligizakis).

Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Ιταλικά και δημοσιευτεί στο ιταλικό περιοδικό "Voce de la luna", στα Βουλγαρικά (περιοδικό "Πάροδος", τεύχος 47), στα Γερμανικά και στα Γαλλικά.

«ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΝΤΕΣΠΕΡΕ»

Αγαπημένε,

όταν διαβάσεις το σημείωμα αυτό

το μελάνι θα ’χει πια στεγνώσει,

η ζάχαρη θα ’χει μουχλιάσει,

ένα σύκο θα σαπίζει

στο κρεβάτι.

Σε μια γαβάθα θα βρεις υπολείμματα τροφής.

Στην πραγματικότητα δεν ξέρω

αν θα το έχω γράψει εγώ

ή κάποια άλλη

με όνομα παράξενο όπως

Αδελαίδα, Εριφύλη ή Περσεφόνη.

Αγαπημένε,

ήσουν απελπιστικά αθώος,

ανυπεράσπιστα ένοχος,

τις νύχτες ζωγράφιζες ελάφια,

έκλαιγες μετά καθώς τα σκότωνες,

γέμιζαν σκάγια τα σεντόνια.

Μια μέρα ενώ σου ετοίμαζα καφέ

είδα μες στο φλιτζάνι ένα δέντρο.

Τότε κατάλαβα πως έπρεπε να χαθώ στο δάσος.

Αγαπημένε,

όταν διαβάσεις το σημείωμα αυτό,

τι άραγε θα έχει απομείνει από μας σ’ αυτήν τη γη;

Σκόνη στα δάχτυλα κάποιου θεού που θα φυσήξει.

Ξένε, όταν διαβάσεις το σημείωμα αυτό,

θα γίνεις λαθραναγνώστης.

Κανίβαλος θα τραφείς από τη σάρκα μιας αγάπης.

Θα σου θυμίσει μια δική σου.

Καμία σχέση.

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι αυτούς

που αφήνουν σημειώματα.

Εννιά στις δέκα φορές επινοούν.

«ΑΛΚΗΣΤΙΣ»

Είπε αυτός μπορεί να το ρυθμίσει.

Να διασωθεί ο Άδμητος.

Μία μικρή μίζα στον βαρκάρη,

ένα ασημένιο νόμισμα στο στόμα.

Ο Κέρβερος θα αναισθητοποιηθεί με βαρβιτουρικά.

Η απόδραση θα γίνει τη νύχτα στο σκοτάδι.

Αρνήθηκα.

Οι νεκροί έρωτες δεν ανασταίνονται ποτέ.

«ΕΠΙΛΟΓΟΣ»

Και τώρα; Τον ρώτησε.

Αυτός καθόταν σε μια καρέκλα σκηνοθέτη

Με την πλάτη γυρισμένη στα ερείπια.

Φορούσε μαύρα γυαλιά.

Τώρα, της είπε με βραχνή φωνή,

Είσαι απλώς μια συλλογή ποιημάτων που τελειώνει.