Ερμηνεία: Βασίλης Πρατσινάκης
Απαγγελία: Ασπασία Δήμου
Μουσική: Γιάννης Γεωργιλάς
Στίχοι: Θανάσης Πέτσας
Χάδια που πάγωσαν, πλοία που σάλπαραν
μας καρτερούσαν να μας πάρουν από δω
μας ψάχναν άγγελοι, πάνω μας πόνταραν
μα εμείς δεν είχαμε αριθμό ούτε οδό.
Χέρια ασυνόδευτα, κορμιά αξόδευτα
που αντιστέκονται στο τέλμα του καιρού
όλοι αντίθετα κι όλα απρόβλεπτα
στο πανηγύρι αυτού του κόσμου του σαθρού.
Ήμασταν πάντα στην αντίπερα του πλήθους
με το κρασί και το τραγούδι φυλαχτά
λίγο παράταιροι απ΄ του Αίσωπου τους μύθους
κι από ανθρώπους που σε δένουνε σφιχτά.
Μα κάποιο βράδυ ένα χέρι μια σημαία
θα υψωθεί απ΄ τον ιστό της παρακμής
φωτιές θ’ ανάψουνε κι από την προκυμαία
θα ξεχυθούμε σαν αέρας όλοι εμείς.
Ήμασταν πάντα στην αντίπερα του πλήθους
και μια ζωή έξω από μέτρα και σταθμά
κλεισμένοι μέσα στους δικούς μας λαβυρίνθους
να καρτερούμε της φωτιάς το κάλεσμα.
Ένα καινούργιο τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Γεωργιλά και στίχους του Θανάση Πέτσα, οι οποίοι συνεχίζουν την δημιουργική τους συνεργασία. Μπορείτε να ακούσετε και τα άλλα τραγούδια τους, παρακάτω:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου