Η συγγραφέας γεννήθηκε στο Κρόκιο Μαγνησίας και σπούδασε νοσηλευτική στη Σχολή Αξιωματικών Νοσηλευτικής. Στη συνέχεια εργάστηκε στα Στρατιωτικά Νοσοκομεία Αθηνών και Λάρισας. Είναι κάτοχος πτυχίου στη Διοίκηση Επιχειρήσεων του ΑΤΕΙ Θεσσαλίας και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών της Ιατρικής Σχολής Θεσσαλίας στην "Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας". Είναι προφανώς της δια βίου μάθησης και γι' αυτό συνεχίζει τις σπουδές της στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας... και επί σειρά ετών είναι Διευθύντρια του Βρεφονηπιακού Σταθμού Λάρισας της 1ης Στρατιάς.
Ο εικονογράφος γεννήθηκε το 1983 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΑΠΘ και Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Ασχολείται με τη δημιουργία κόμικς και την εικονογράφηση βιβλίων από το 2006. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Στο πρώτο της βιβλίο, η Χρυσάνθη Νιάκα μάς ταξιδεύει, με τα μάτια ενός μικρού αγοριού, σε κάποια ακριτική πόλη με ποτάμι. Οι γονείς του παιδιού είναι στρατιωτικοί και ο μικρός περνάει αρκετές ώρες με τον παππού και τη γιαγιά. Είναι τυχερός που τους έχει κοντά του, μιας και οι περισσότεροι στρατιωτικοί με τις συχνές μεταθέσεις τους, υπηρετούν πολλές φορές μακρυά από τις πατρογονικές εστίες και τον τόπο γέννησης και καταγωγής τους και δεν έχουν κοντά τους γονείς τους.
Η συγγραφέας στέκεται ιδιαιτέρως στο ανυπέρβλητο κοινωνικό έργο που προσφέρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν είναι λίγες φορές που ο στρατός, πέρα από την κύρια και βασική αποστολή του και τις καθημερινές δραστηριότητες, έχει συνεισφέρει τα μέγιστα με τη συμμετοχή στρατιωτικών και στρατιωτών σε κατάσβεση πυρκαγιών και άλλες φυσικές καταστροφές, σε διακομιδές ασθενών από νησιά της άγονης γραμμής, με τις επισκέψεις στρατιωτικών γιατρών σε ακριτικά σημεία της χώρας που έχουν ελλείψεις ορισμένων ειδικοτήτων, κ.λπ., κάποια γνωστά από τις ειδήσεις και κάποια όχι και τόσο γνωστά.
Η εικονογράφηση είναι απολύτως ταιριαστή με το κείμενο. Φαντάροι, τσολιάδες, παρελάσεις, ορκωμοσίες, σημαίες, ελικόπτερα, κανόνια, αντιαρματικά... όλα για το "Μεγάλο Σπίτι" που δεν είναι ένα στρατιωτικό οίκημα, αλλά συμβολίζει τη μεγάλη οικογένεια του ελληνικού στρατού. Καλή ανάγνωση!
Οπισθόφυλλο:
“Η συμμαθήτριά μου η Κατερίνα χαιρέτησε με αγκαλιές την κυρία Ερμιόνη. Και κάτι είπανε ότι ο μπαμπάς της λείπει μέρες από το σπίτι. Κάτι για μια υπηρεσία για την άσκηση, κάτι για μια άσκηση της υπηρεσίας; Είπε όμως ότι η αγκαλιά του μπαμπά της είναι πιο γλυκιά όταν γυρίζει από την υπηρεσία”
Στο υπέροχο αυτό βιβλίο με την εκπληκτική εικονογράφηση οι μικροί αναγνώστες θα κατανοήσουν το πολύπλευρο έργο και την τεράστια προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων στη χώρα μας και θα έχουν την ευκαιρία να πουν ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στους άνδρες και τις γυναίκες που υπηρετούν την πατρίδα!
Για περισσότερα βιβλία των Εκδόσεων Γράφημα του Ιωάννη Τσαχουρίδη εδώ & εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου