«Όποιος σώζει μια ζωή, σώζει τον κόσμο όλο»

Ο Ζιλμπέρ Σινουέ (Αίγυπτος, 1947) έγραψε για τη γυναίκα που κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έσωσε δυόμισι χιλιάδες παιδιά από τον επαίσχυντο θάνατο που προοριζόταν για αυτά στους θαλάμους αερίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο συγγραφέας φέρνει στο φως την άγνωστη στο ευρύ κοινό αληθινή ιστορία της Ιρένα Σέντλερ, αναδεικνύοντας την ύπαρξη στιγμών ανθρωπισμού, ανιδιοτέλειας και μεγαλοσύνης μέσα σε ένα πρωτοφανές καθεστώς τρόμου που είχαν εγκαθιδρύσει οι Ναζί με τις συνεχείς διώξεις κατά των Εβραίων.

Η ενδιαφέρουσα αφήγηση οικοδομείται με πραγματικά γεγονότα και στοιχεία και ξεκινά τον Δεκέμβριο του 1941, όταν ο Χίτλερ παρελαύνει στη ρημαγμένη πόλη της Βαρσοβίας. Εκείνη την εποχή, η Ιρένα Σέντλερ είχε ενταχθεί στο τμήμα της Κοινωνικής Πρόνοιας στη Βαρσοβία, γεγονός που τη βοήθησε να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο εβραϊκό γκέτο και από το 1942 να καταφέρει να φυγαδεύσει χιλιάδες παιδιά από αυτό, ρισκάροντας τη ζωή της και βρίσκοντας τους πιο απίθανους τρόπους για να το κατορθώσει. Τα παιδιά δίνονταν σε πολωνικές οικογένειες ή σε ιδρύματα, ενώ είναι εντυπωσιακή και σπάνιας ευαισθησίας η μετέπειτα δήλωση στην οποία η Ιρένα προέβη με οδύνη:

«Νιώθω ένοχη επειδή δεν έσωσα περισσότερα παιδιά»

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του επιλόγου, η Ιρένα Σέντλερ σημείωνε τα στοιχεία των παιδιών που έσωζε και «τα χαρτιά που περιείχαν τα ονόματα δυόμισι χιλιάδων παιδιών ξαναμπήκαν στο βάζο. Το έθαψε κάτω από μια μηλιά, στον κήπο ενός ταχυδρόμου. Μετά τον πόλεμο, η πολύτιμη λίστα επέτρεψε σε πολλά ορφανά να ξαναβρούν την ταυτότητά τους. Δυστυχώς, καμία από τις βιολογικές οικογένειές τους δεν είχε επιβιώσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Το 1965 η Σέντλερ αναγνωρίστηκε ως «Δίκαιη των εθνών». Μόνο το 2003 κι ενώ ζούσε σε οίκο ευγηρίας, έγινε από τα πιο σεβαστά πρόσωπα της Πολωνίας. Τιμήθηκε με το παράσημο του Λευκού Αετού, την πιο υψηλή διάκριση για πολίτη και προτάθηκε για Νόμπελ Ειρήνης. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Μαϊου 2008 στη Βαρσοβία, σε ηλικία 98 ετών.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση της Βασιλικής Κοκκίνου. (Τίτλος πρωτοτύπου στα γαλλικά: Irena Sendlerowa – Juste parmi les nations)