Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018
"Πουλάμε τη ζωή, χρεώνουμε τον θάνατο" της Αγαθής Δημητρούκα
"Πουλάμε τη ζωή, χρεώνουμε τον θάνατο" είναι ο τίτλος της μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας που φιλοτέχνησε η Αγαθή Δημητρούκα και κυκλοφόρησε το 2010 από τις "Εκδόσεις Πατάκη", όπως και όλα τα βιβλία που έχει γράψει, μεταφράσει και επιμεληθεί.
Βαρβαρότητα και ανθρωπιά, φτώχεια και μεγαλείο, ηρωισμός και όνειρο καθορίζουν τη μοίρα ενός μικρού κοριτσιού από κάποιο χωριό της Αιτωλοακαρνανίας, το οποίο, φτάνοντας στην εφηβεία, κατορθώνει να ξεφύγει από τον κλοιό της ελληνικής επαρχίας των δεκαετιών ’60-’70 και να βρει τη ζωή στην Αθήνα, πλάι στον ποιητή Νίκο Γκάτσο και ανάμεσα σε προσωπικότητες που σηματοδοτούν την πνευματική και πολιτιστική ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.
Η συγγραφέας, πενήντα δύο χρόνων σήμερα, προσπαθώντας να ανασυνθέσει την ταυτότητά της με ποιητικό ρεαλισμό, αυτοαναλύεται χωρίς ίχνος μελοδραματισμού ή σκανδαλοθηρίας σ’ ένα κείμενο γραμμένο με μιαν ανάσα, για να διαβαστεί επίσης με μιαν ανάσα, όπου ο πεζός λόγος εναλλάσσεται με στίχους τραγουδιών, ποιήματα, θεατρικούς μονολόγους και διαλόγους προσώπων υπαρκτών, μη επινοημένων.
Ένα απόσπασμα από το εξαίρετο αυτό βιβλίο
Το Πάσχα πλησίαζε. Δε θα το γιορτάσουμε. Κρατούσαμε πένθος, παρόλο που ο πατέρας μου μας είχε πει να χαιρόμαστε και να φοράμε κόκκινα όταν θα πέθαινε. Γι' αυτό λοιπόν, με τις πασχαλινές διακοπές, ανέβηκα στην Αθήνα, όπου κυκλοφορούσε ήδη η Αθανασία.
Παράλληλα, ο Νίκος είχε προχωρήσει αρκετά με τα Παράλογα και, αντίθετα με τη συνήθειά του, έδινε πρώτος αυτός τους στίχους στο Χατζιδάκι για να ακολουθήσει η μελοποίηση, πάντα με το φόβο ότι αυτή δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ. Φοβόταν την εκρηκτική προσωπικότητα του Χατζιδάκι, ο οποίος άφηνε τη μια ιδέα για να καταπιαστεί με μιαν άλλη, που την άφηνε και αυτή μέση γιατί μια καινούρια τον ενθουσίαζε, ενώ ακριβώς τότε ήταν παθιασμένος με το Τρίτο Πρόγραμμα. Ετοίμαζαν συνειδητά ένα πολύ πρωτότυπο έργο, που μπορούσε να μην έχει καμιάν απήχηση στον κόσμο. Έπρεπε λοιπόν να συζητάνε όλες τις λεπτομέρειές του και γι' αυτό συνέχιζαν να συναντιούνται τα μεσημέρια στου Φλόκα, έστω κι αν κατέφταναν από διαφορετική διαδρομή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Νότες Λογοτεχνίας"
Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...
Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com
Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.
Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσης Βαφειάδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου