Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Συνέντευξη Αλεξίας Χρυσομάλλη στο Θεοδόση Βαφειάδη


Η Αλεξία Χρυσομάλλη γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1984 στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία οχτώ ετών παρακολούθησε μαθήματα βυζαντινής μουσικής, έπειτα από ένα χρόνο παρακολούθησε μαθήματα κλαρίνου επάνω στην παραδοσιακή μουσική, στη σχολή παραδοσιακής μουσικής «Εν χορδαίς».
Από τα δέκα έως τα δεκαοχτώ της χρόνια φοίτησε στο δημοτικό ωδείο Θεσσαλονίκης μαθαίνοντας κλαρινέτο. Τα επόμενα δύο χρόνια παρακολούθησε μαθήματα κλασικού τραγουδιού με καθηγητή τον Δημήτρη Ζιακούλη.
Το 2004 μαζί με τον τραγουδοποιό Βασίλη Τσερέλη πήρε μέρος στο φεστιβάλ τραγουδιού στη Λευκίμμη Κέρκυρας και βραβεύτηκε με τα έξι πρώτα βραβεία (1ο βραβείο τραγουδιού, ερμηνείας, μουσικής, στίχου, επιτροπής, κοινού).
Την ίδια χρονιά κατέβηκε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με την δισκογραφική εταιρία Libra συμμετέχοντας με δύο κομμάτια στο δίσκο του Βαγγέλη Κατσούλη «An unberably short glance».

Από το 2006 έως το 2008 συνεργάστηκε με το Δημήτρη Ζερβουδάκη, πραγματοποιώντας συναυλίες ανά την Ελλάδα. Επίσης, το 2007 συμμετέχει με το τραγούδι «Ό,τι και να κάνω» στο δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδάκη «Στα χαμηλά και στα ψηλά». Το ίδιο χρονικό διάστημα συμμετέχει στο cd του περιοδικού «Μονογραφίες», με το αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη, όπου ερμηνεύει ένα κρητικό παραδοσιακό νανούρισμα. Το Νοέμβρη του 2011 συμμετέχει με το τραγούδι «Το βαλς της σιωπής» στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Φωτεινής Βελεσιώτου «Τα παιδιά της άλλης όχθης», που υπογράφει ο Γιώργος Καζαντζής.
Αλεξία καλησπέρα και καλώς ήλθες στον Ορφέα. Πες μας που γεννήθηκες, που μεγάλωσες και ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα;
Αλεξία Χρυσομάλλη:
Καλησπέρα Θεοδόση! Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα ήταν σμυρνέικα τραγούδια που τραγουδούσε ο πατέρας μου.

Πότε και πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική και το τραγούδι; Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στη μουσική και είπες: "Αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου". Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη σκηνή;
Α.Χ.:
Η μουσική και το τραγούδι προέκυψαν φυσικά. Αυτό που με τράβηξε, ήταν το πόσο όμορφα ένιωθα όταν τραγουδούσα κι έπαιζα. Κατάλαβα επίσης ότι είναι ένας ωραίος τρόπος να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Η πρώτη φορά ήταν σε ένα υπέροχο μπαράκι της Θεσσαλονίκης, το Ηλιοτρόπιο, όπου και παρέμεινα για δυο χρόνια. Παράλληλα τραγουδούσα και στη Μονή Λαζαριστών.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι σήμερα μια νέα τραγουδίστρια στη Θεσσαλονίκη; Υπάρχουν ανοιχτοί δρόμοι ή αντιμετωπίζεις δυσκολίες;
Α.Χ.:
Πιστεύω οτι τους δρόμους τους ανοίγει ο καθένας προσωπικά.

Εσύ τους άνοιξες μόνη σου; Σε βοήθησαν κάποιοι άνθρωποι; Βρήκες συνοδοιπόρους για να τους περπατήσεις;
Α.Χ.:
Το να είναι κανείς μόνος του δεν είναι γόνιμο, η ένωση είναι αυτή που φέρνει τη δημιουργία και την εξέλιξη. Εξάλλου η μουσική είναι ομαδική υπόθεση.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου Ελληνίδες -και όχι μόνο-  τραγουδίστριες; Ποιες είχες ως πρότυπο από μικρή; Ποιες θεωρείς δασκάλες σου;
Α.Χ.:
Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στη Ρόζα Εσκενάζυ και στην Lisa Gerrard των Dead Can Dance.

Τι είναι αυτό που θα σε κάνει ν' αγαπήσεις έναν καλλιτέχνη; Τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις περισσότερο;
Α.Χ.:
Το κατά πόσο αισθάνομαι, ότι αυτό που προσφέρει είναι φυσικό και αληθινό κι όχι τέλειο απαραίτητα.

Πώς βλέπεις σήμερα τη γενιά σου, στο ελληνικό τραγούδι; Υπάρχει έμπνευση και όρεξη για καινούργια πράγματα;
Α.Χ.:
Εντάξει, μουσικά είμαστε λίγο μουδιασμένοι, αλλά πιστεύω πως όλα κάνουν κύκλο κι έτσι θα έρθει πάλι ένα δυνατό κύμα έμπνευσης. Όσο μεγαλύτερη είναι γύρω η πίεση τόσο μεγαλύτερη και η ανάγκη για έκφραση της αλήθειας.

Είναι στα άμεσα σχέδιά σου ένας προσωπικός δίσκος; Και αν ναι, τι είδους τραγούδια θα ήθελες να ερμηνεύσεις;
Α.Χ.:
Ναι, είναι μέσα στα σχέδια που κάνω για την καινούργια χρονιά. Θα ήθελα να ερμηνεύσω κομμάτια σε παραδοσιακούς ρυθμούς και μελωδίες με έθνικ στοιχεία. Αυτή είναι η διάθεση μου αυτή την εποχή.

Νομίζεις πως η δισκογραφία στη χώρα μας έχει παρόν και μέλλον; Κι αν ναι, κάτω από ποιες προϋποθέσεις; Συμφωνείς με τη δωρεάν διάθεση της μουσικής μέσα από το διαδίκτυο; 

Α.Χ.: Σίγουρα βλέπω πως τα πράγματα είναι διαφορετικά πλέον στη δισκογραφία, χωρίς όμως να μπορώ να προβλέψω το μέλλον της. Προσωπικά μου αρέσει πολύ το να διαθέτεις δωρεάν τη μουσική σου στο διαδίκτυο!

Και πώς θα ζήσετε; Μόνο από τις ζωντανές εμφανίσεις; Αναγκαστικά θα πρέπει να κάνετε μια άλλη δουλειά για επιβίωση, και η μουσική, το τραγούδι να είναι το χόμπι σας…  

Α.Χ.: Αναγκαστικά δεν γίνεται τίποτα. Ανάγκη μου είναι να μοιράζομαι αυτά που έχω μέσα μου, μέσω της μουσικής. Άλλωστε ποιά δουλειά πλέον σου εξασφαλίζει την επιβίωση; Κι αυτό ίσως να είναι η ευκαιρία για να δουλεύουμε όλοι πάνω σε πράγματα που αγαπάμε μόνο.

Πώς βλέπεις γενικότερα το ρόλο του διαδικτύου σε σχέση με τη μουσική; Το χρησιμοποιείς; Έχεις myspace, facebook;
Α.Χ.:
Δεν έχω ούτε facebook, ούτε myspace. Το myspace μου αρέσει πολύ και θα δημιουργήσω μόλις έχω έτοιμο κάτι να παρουσιάσω. Το facebook δεν με τραβάει ιδιαίτερα. Όλα αυτά όμως, μπορούν να γίνουν εργαλεία ανάλογα με τη χρήση τους.
Ζούμε δύσκολες μέρες. Σε φοβίζει το αύριο σαν καλλιτέχνη και σαν άνθρωπο;
Α.Χ.:
Δεν με φοβίζει το αύριο. Θέλω όμως το παρόν μου να είναι γεμάτο αγάπη. Αγάπη για τους άλλους, γι' αυτό που κάνω και για τον ίδιο μου τον εαυτό. Και αυτό να ξεκινάει πρώτα από μένα.

Τι θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον σχετικά με τη μουσική; Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι; Ή τα όνειρά σου καλύτερα…
Α.Χ.:
Τα όνειρα μου για τη μουσική και τα μελλοντικά μου σχέδια είναι απλώς να τραγουδώ και να είμαι συνέχεια σε δράση. Θέλω να γνωρίσω όσο γίνεται περισσότερες μουσικές του κόσμου και μουσικούς του κόσμου.

Αυτή την εποχή, τι κάνεις; Πού και με ποιους μπορεί να σε ακούσει κάποιος να τραγουδάς;
Α.Χ.:
Αρχικά βρίσκομαι σε διαδικασία ηχογράφησης του πρώτου δίσκου ενός νεαρού συνθέτη, του Πέτρου Σατραζάνη, ο οποίος μελοποιεί ποίηση του Διονύση Καρατζά. Έπειτα δουλεύω πάνω σε κομμάτια που προορίζονται για τον προσωπικό μου δίσκο.
Όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις, στις 6 Δεκεμβρίου θα εμφανιστώ με τον Γιώργο Καζαντζή και την Φωτεινή Βελεσιώτου στην Αυλαία (Αθήνα) και στις 28 Δεκεμβρίου μαζί με την Big Band της Σταυρούπολης σε jazz εκτελέσεις στη Δράμα. Αυτά είναι τα κλεισμένα που μπορούν να ανακοινωθούν,
τα υπόλοιπα αναμένονται...


Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε είκοσι χρόνια;
Α.Χ.:
Ελπίζω σε είκοσι χρόνια να έχω καταφέρει να γίνω αληθινός άνθρωπος ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Νότες Λογοτεχνίας"

Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...

Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com

Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.

Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσιος Π. Βαφειάδης.