Έντεκα χρόνια μετά την τελευταία ολοκληρωμένη δισκογραφική του κατάθεση ("Stavento" 1999 Δίσκοι Κύτταρο Κομοτηνής), ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο μοναχικός τροβαδούρος από τη Θράκη, επιστρέφει στη δισκογραφία μ' αυτό το διπλό live album. Είναι ο πρώτος ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος της διακριτικής και ουσιαστικής πορείας του. Μια πορεία… μια "εκδρομή" που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1968 και δεν λέει να τελειώσει!
Το «Αυτά που ρωτάς» είναι ένας δίσκος που καθυστέρησε να κυκλοφορήσει για διάφορους λόγους. Κυκλοφόρησε ένα χρόνο σχεδόν από τότε που ηχογραφήθηκε. Αλλά μας αποζημίωσε με το σπάνιο, ακριβό και πολύτιμο περιεχόμενό του.
Το Νοέμβριο του 2009 ο ακριβοθώρητος και ιδιαίτερος τραγουδοποιός έκανε πέντε εμφανίσεις στην ιστορική μουσική σκηνή της Αθήνας «Κύτταρο». Βρέθηκε επί σκηνής, για πέντε Δευτέρες, με την Λήδα Χαλκιαδάκη (γνωστή από το συγκρότημα "Λήδα & Σπύρος" των αρχών της δεκαετίας του 1970) και με μια θαυμάσια νεανική μπάντα: Άλκηστις Ραυτοπούλου, Φώτης Μυλωνάς, Γιάννης Ζερβός, Σωκράτης Γανιάρης. Το στέλεχος της δισκογραφικής εταιρείας Lyra και γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός κ. Άγγελος Κουτσούκης, είχε την ιδέα να ηχογραφηθούν αυτές οι εμφανίσεις, ολόκληρο το πρόγραμμα που παρουσίασε ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας. Και έτσι έγινε. «Ζωντανά στο Κύτταρο» λοιπόν, στις 9 & 30 Νοεμβρίου 2009! Έγιναν δύο ηχογραφήσεις και επιλέχτηκε ένα, όσο το δυνατόν, αντιπροσωπευτικό υλικό απ' όλη τη δισκογραφία του δημιουργού. Και δίπλα στα παλιά και κλασικά, ορισμένα καινούργια τραγούδια που ερμηνεύει τα τελευταία χρόνια στις εμφανίσεις του ο καλλιτέχνης, όπως το ¨Υστερόγραφο¨, το "Υποχθόνιο βαλς της βραδιάς των αριθμών", το "Δεκάξι χρόνια μετά", το "Αυτά που ρωτάς" και η "Ιστορία του Διομήδη" που κυκλοφορούν για πρώτη φορά στην επίσημη δισκογραφία.
Αυτή η δισκογραφική εργασία έχει κάτι το εξαιρετικό! Πριν από κάθε τραγούδι -μεγάλο συν αυτής της δουλειάς- ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, λέει μια μικρή ιστορία, δύο λόγια για το κάθε τραγούδι που ερμηνεύει. Αυτές οι πρόζες, με τον "παραμυθά" Γκαϊφύλλια να θυμάται, να νοσταλγεί, να εξηγεί, να σχολιάζει, να θυμώνει, να ελπίζει… δίνουν στο δίσκο άλλη πνοή και πραγματικά τον ομορφαίνουν περισσότερο!
Ερμηνεύει τραγούδια από τους δίσκους: Ωτοστόπ – 1971 (Τεμπελιά), Ατέλειωτη Εκδρομή – 1975 (Πρέβεζα, Γνωριμία, Ατέλειωτη Εκδρομή, Άδοξο τέλος), Φύλλο Πορείας – 1985 (Για τον Καββαδία, Κομοτηνή, Γαμήλιο Προσκλητήριο), Βραδιάζει – 1991 (Βραδιάζει, Επίλογος), Τοπίο Μυστικό – 1993 (Ωδή στον Διονύση), Επί Πτυχίω – 1996 (Αντισταθείτε), Stavento – 1999 (Stavento, Ιστορίες). Πολλά ωραία τραγούδια βέβαια από την προσωπική του εργογραφία, αλλά και από τις συμμετοχές του, μένουν εκτός. Επίσης, ο Γκαϊφύλλιας ερμηνεύει δύο ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου, το ¨Δεν κλαίω¨(πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς ) σε μουσική Μάριου Τόκα και το ¨Και να αδερφέ μου¨(πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Ρίτσος, Νίκος Ξυλούρης) σε μουσική Χρήστου Λεοντή. Στο πρώτο τον συνοδεύει με τα φωνητικά της η Λήδα Χαλκιαδάκη, ενώ το δεύτερο το τραγούδι το ερμηνεύουν μαζί. Ένας διαφορετικός Γκαϊφύλλιας, περισσότερο λυρικός και βαθιά ερωτικός στο ¨Δεν κλαίω¨ συγκλονίζει πραγματικά με τη μοναδική αυτή ερμηνεία.
Τέλος, μια ευχάριστη έκπληξη του δίσκου είναι η έκτακτη συμμετοχή της Ελένης και της Σουζάνας Βουγιουκλή. Την τελευταία βραδιά ήταν ανάμεσα στο κοινό. Τις σηκώνει ο Γκαϊφύλλιας και χωρίς πρόβα τραγουδούν a cappella δύο θρακιώτικα τραγούδια και ένα ελληνόφωνο της Κάτω Ιταλίας με μια κιθάρα. Απλά και αβίαστα, εντυπωσίασαν τον κόσμο με τις φωνητικές δυνατότητες και την ερμηνευτική τους μαστοριά. Ήταν μια μοναδική στιγμή και ευτυχώς έμεινε για πάντα στην ιστορία μ' αυτό το cd!
Στις 10/05/10 δημοσιεύτηκε στον Ορφέα μια σύντομη συνέντευξη του Θανάση Γκαϊφύλλια, με αφορμή αυτό το δίσκο. Τότε γινόταν η επεξεργασία του υλικού. Ας θυμηθούμε τι μας είχε πει ο τραγουδοποιός:
Πώς αισθάνεσαι Θανάση;
Είμαι περήφανος για την δουλειά αυτή! Υπάρχει ένας ενθουσιασμός από την μπάντα που με συνοδεύει, αλλά και από τον κόσμο και αυτό βγαίνει στην ηχογράφηση. Από ένα live που θα ακούσει κάποιος μπορεί να καταλάβει εύκολα το δέσιμο μεταξύ των μουσικών που παίζουν. Tα παιδιά αυτά έχουν μια αφοσίωση σ' αυτό που κάνουν. Λειτουργήσαμε σαν μια ομάδα, η οποία μπορεί να μεταφέρει τον ενθουσιασμό της και στο κοινό. Είναι απίστευτο αυτό, θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που συνάντησα αυτά τα παιδιά, είναι πάρα πολύ καλοί μουσικοί όλοι, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό… Λειτουργήσαμε ξαφνικά σαν ομάδα που ήταν έτοιμοι από καιρό!
Πόσες πρόβες έγιναν πριν την πρώτη εμφάνιση (2/11/09);
Κάναμε κάτω από δύσκολες συνθήκες 1-2 πρόβες μόνο, αφού ήρθα στην Αθήνα μια μέρα πριν την πρεμιέρα στο Κύτταρο!
Κατέβηκες για να κάνεις πέντε εμφανίσεις και ετοίμασες ένα πρόγραμμα με ωραία δομή, με μικρές ιστορίες πριν από κάθε τραγούδι. Δεν γνώριζες όμως ότι θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει…
Ναι, βέβαια. Κατέβηκα για να κάνουμε πέντε εμφανίσεις, τις Δευτέρες του Νοεμβρίου του 2009 και έμεινα όλο το μήνα στην Αθήνα. Νωρίτερα είχα στείλει τα τραγούδια στα παιδιά για να τα δουλέψουν. Τη μουσική επιμέλεια είχε η ψυχή της ομάδας, η Άλκηστις Ραυτοπούλου, η οποία έκανε εξαιρετική δουλειά. Τα είχαν μελετήσει και οι υπόλοιποι (Γιάννης Ζερβός, Σωκράτης Γανιάρης, Φώτης Μυλωνάς) με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και φροντίδα. Και μετά πήγα εγώ και κάναμε το πρώτο μας live. Την πρώτη Δευτέρα ήρθαν οι άνθρωποι της Λύρας, άκουσαν το πρόγραμμα και μου έκαναν την πρόταση να το ηχογραφήσουν και να το κυκλοφορήσουν. Ήταν ιδέα του Άγγελου Κουτσούκη. Και φυσικά δέχτηκα με μεγάλη χαρά! Και την επόμενη Δευτέρα (9/11/09) ήρθαν για να γράψουν… έγινε και μια συμπληρωματική ηχογράφηση την τελευταία Δευτέρα (30/11/09) και οι καλύτερες στιγμές θα κυκλοφορήσουν σε ένα διπλό album!
Είσαι ευχαριστημένος από την μέχρι τώρα διαδικασία και το αποτέλεσμα;
Πάρα πολύ! Και από το αισθητικό αποτέλεσμα της δουλειάς, αλλά κυρίως από την επικαιρότητα που έχουν αυτή τη στιγμή τα τραγούδια, τραγούδια που ερμηνεύω μια ζωή! Κι όμως, έφτασε ο καιρός όπου πιο επίκαιρα δεν γίνονται! Ίσως κάποια από αυτά τα τραγούδια, παλαιότερα, να ήταν άκαιρα, γιατί αφορούσαν το μέλλον και όχι το παρόν.
Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να βλέπει αυτό που θα έρθει τελικά;
Ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να κοιτάζει μπροστά και να οραματίζεται το μέλλον, να ανιχνεύει γεγονότα που θα συμβούν μέσα από καταστάσεις. Όπως για παράδειγμα, ένας οικονομικός αναλυτής κάνει μια οικονομική μελέτη, ένας κοινωνιολόγος μια κοινωνιολογική μελέτη, κάπως έτσι είναι και ένας καλλιτέχνης. Γράφει για πράγματα που θα συμβούν. Και σήμερα αυτά τα τραγούδια είναι άκρως επίκαιρα. Το τονίζω αυτό! Και απευθύνονται κυρίως στους νέους, γιατί ας μη γελιόμαστε, οι νέοι που ήδη έχουν αποκτήσει συνείδηση είναι και τα μεγαλύτερα θύματα, γιατί το νιώθουν αυτό και οργίζονται και σίγουρα αυτή η οργή τους θα βρει τρόπο να εκτονωθεί μέσα από διαμαρτυρίες, μέσα από απεργίες και καταλήψεις, μέσα από αγώνες. Όλα τα κεκτημένα που μας πήρανε εν μία νυκτί, πρέπει ν' αρχίσουμε να τα παίρνουμε πίσω!
Όλα αυτά που κατακτήθηκαν από τις προηγούμενες γενιές (εργασιακά δικαιώματα κ.λπ.) αρχίζουν να χάνονται σιγά – σιγά… τί φταίει;
Οι προηγούμενες γενιές δεν στάθηκαν στο ύψος τους για να τα διατηρήσουν. Κυρίως η δική μου γενιά είναι αυτή που κατασπατάλησε όλους τους αγώνες που έκαναν οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Οι νέοι τώρα θα πρέπει να κοιτάξουν λίγο πίσω για να δούνε τα λάθη των παλαιότερων, να διαβάσουν καλά την ιστορία και να γράψουν πραγματικά καινούργια κεφάλαια, καινούργιες σελίδες, γιατί το βιβλίο έχει πια μόνο λευκές σελίδες!
Το παρακάτω κείμενο του Γρηγόρη Ψαριανού γράφτηκε ειδικά για την κυκλοφορία αυτού του δίσκου:
Ήταν η «Πέμπτη Εποχή», μια μικρή μουσική σκηνή στην Πλάκα, τότε που μεσουρανούσε η δικτατορία, χώρος αντίστασης με όπλα τα τραγούδια και τα όνειρα των νέων για ελευθερία και δημοκρατία• χώρος παράλληλα δημιουργίας για την τέχνη και τον πολιτισμό, όπου πρωτοάκουσα αυτό τον τυπάκο με την κιθάρα του και το παράξενο όνομα. Γκαϊφύλλιας!... Τι είν’ αυτό; Τραγούδαγε κάτι δικά του παράξενα μαζί με Θεοδωράκη, Λοΐζο, μπαλάντες και επαναστατικά, με φωνή και άρθρωση που δε θύμιζε κανέναν και δεν την ξέχναγες ποτέ. Θυμάμαι, σαν τώρα, με μια κιθάρα να τραγουδάει «Στα περβόλια, μες στους ανθισμένους κήπους σαν άλλοτε θα στήσουμε χορό» σε μια ταράτσα στην Πλάκα, μαύρη χούντα μιλάμε, και οι μπάτσοι να εφορμούν για να πάψουν αυτοί οι παράξενοι, να βγάλουν το σκασμό.
Τον ξανασυνάντησα στην «Ενδεκάτη Εντολή», στο «Rodeo», στο «Κύτταρο». Ήταν κάτι πολύ πρωτοποριακό όσο και μυστήριο, και στις μουσικές και στα λόγια και στην εξαιρετικά έντονη αντίθεση με την εποχή και την ατμόσφαιρα, σαν φωτεινά μονοπατάκια στο σκοτάδι.
«Μ’ ωτοστόπ θα ξεκινήσω για ταξίδι μακρινό» ήταν το πρώτο τραγούδι που μάθαμε. «Ωτοστόπ» ήταν και ο πρώτος δίσκος που ηχογράφησε μαζί με τα «Ανάκαρα» του Νίκου Ζιώγαλα. Στην Πλάκα και στη Χέϋδεν με τον Νικόλα, τη Μαρίζα Κωχ, το Νίκο Ξυλούρη, τη Δέσποινα Γλέζου, τους Ζουγανέλη, Μπουλά, Ισιδώρα, Ανδριανό, Χαρβά ή με τον Σαββόπουλο. Στο Χολαργό, που έμενα, τον έβρισκα στην αυλή ή στο μπαλκόνι του Μάνου Λοΐζου να παίζουν τάβλι, να διηγούνται ή να τραγουδάνε με τους φίλους…
Λίγο μετά, πριν από τη μεταπολίτευση, ανοίξαμε με τον Τζίμη ένα δισκάδικο στη Φιλολάου, το Κύτταρο, μάλιστα εντελώς τυχαία στον αριθμό 114, που έκλεινε το μάτι στους περαστικούς και τους πελάτες. Ήμαστε πια φίλοι με τον Θανάση και εκεί πρωτακούσαμε σ’ ένα μπομπινό-φωνο SONY τις μαγνητοταινίες με τα play back της «Ατέλειωτης εκδρομής»: Πρέβεζα, Γνωριμία με τον Μάνο Ελευθερίου στο τρένο για τη Χαλκίδα, Μπενερτζή του Ναζίμ Χικμέτ, Κιθάρες των νερών, Βαθιές οι ρίζες, Άδοξο τέλος. Και την Εκδρομή με τη Μαρίζα. Ήμαστε πολύ φίλοι πια και γινόμασταν όλο και πιο πολλοί. Στεναχωρήθηκα όταν τα μάζεψε και γύρισε στην Κομοτηνή, κοντά στην πατρίδα του, το Σουφλί, αλλά ταυτόχρονα ζήλευα, γιατί κι εγώ ήθελα να φύγω απ’ την Αθήνα, αλλά πού να πήγαινα;
Είχαμε περάσει πολλά, ξύλο μετά μουσικής, απογοητεύσεις, διωγμούς, καταλήψεις στις Νομικές και στα Πολυτεχνεία, πάντα τραγουδώντας και πάντα ελπίζοντας. Δε θα έρχονταν κάποτε αυτές οι γαμημένες καλύτερες μέρες; Έγραφα και στιχάκια για να του τα δώσω κάποια στιγμή να τα κάνει τραγούδια (όπως είχα δώσει στους Μάνους, τον Λοΐζο και τον Χατζιδάκι, και στον Τζίμη). Στον Θανάση δεν τα ’χω δώσει ακόμα, τα χρωστάω... Και κάθε που πήγαινα στην Κομοτηνή πάντα τα ξέχναγα πίσω, παρόλο που για τον Γκαϊφύλλια πήγαινα, στο δικό του δισκάδικο, στη Φιλικής Εταιρείας (κι άλλη συμβολική σύμπτωση), που κι αυτό το λέγαν Κύτταρο!
Επίσης βρεθήκαμε μαζί στο Χαλάνδρι να τραγουδάμε στο «Μυστικό Τοπίο» του Νότη και του Τάσου, κάτι «σαν ραδιόφωνο», και με την υπόσχεση πως «θα βρεθούμε ξανά», που δε σήμαινε τίποτα για μας, γιατί ποτέ δε χαθήκαμε!
Ο κύκλος όσων σας περιγράφω κλείνει πάλι στο Κύτταρο, το αρχικό της οδού Ηπείρου, μ’ αυτό το διπλό δίσκο. Είναι μια εκδρομή 40 χρόνων που διατρέχει όλη την Ελλάδα και τη ζωή μας. Περιλαμβάνει τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τις ελπίδες μας, τα πάθη και τα λάθη μας. Πάμε, Θανάση. Πάμε πάλι.
Γρηγόρης Ψαριανός
«Θανάσης Γκαϊφύλλιας – Αυτά που ρωτάς … ζωντανά στο Κύτταρο»
Δελτίο Τύπου
Το «Αυτά που ρωτάς – Ζωντανά στο Κύτταρο» είναι ένα διπλό άλμπουμ, μια σπάνια και ακριβή ζωντανή ηχογράφηση από τις εμφανίσεις του Θανάση Γκαϊφύλλια στο Κύτταρο τον χειμώνα που πέρασε. Ένα άλμπουμ - σταθμός για τον σημαντικό καλλιτέχνη που γεφυρώνει μια διαδρομή 38 χρόνων, αφού ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας ήταν παρών και στο ξεκίνημα της γνωστής μουσικής σκηνής, το 1971. Σ’ ένα πρόγραμμα γεμάτο ελευθερία και δυναμισμό, ο σπουδαίος τραγουδοποιός κάνει μια αναδρομή, παρουσιάζοντας τραγούδια απ’ όλη την πορεία του, καθώς και καινούργιες δημιουργίες. Τραγούδια σε στίχους δικούς του, του Μάνου Ελευθερίου, του Αντώνη Παπαϊωάννου, του Θανάση Αβραμίδη, αλλά και του μεγάλου ποιητή Μιχάλη Κατσαρού.
Δίπλα σε όλα αυτά, παραδοσιακά της Θράκης και της Κάτω Ιταλίας που ερμηνεύουν και διασκευάζουν έξοχα η Ελένη και η Σουζάνα Βουγιουκλή, αλλά και τραγούδια του Μάριου Τόκα και του Χρήστου Λεοντή σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, του Γιάννη Γλέζου σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη, του Νότη Μαυρουδή σε ποίηση Τάσου Σαμαρτζή, του Δημήτρη Ψαριανού σε ποίηση Γιώργου Σουρή, του Νίκου Αρμπιλιά κ.ά.
Επίσης, μία πολύ ωραία διασκευή στο γνωστό τραγούδι του Bob Dylan «Blowin’ in the wind» σε απόδοση του ίδιου του Θανάση Γκαϊφύλλια που δίνει και τον τίτλο του άλμπουμ.
Συμμετέχουν: Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή, Λήδα Χαλκιαδάκη
Παίζουν οι μουσικοί: Άλκηστις Ραυτοπούλου(μουσική επιμέλεια, πιάνο, φωνητικά), Γιάννης Ζερβός(ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, φωνητικά), Φώτης Μυλωνάς(μπάσο, φλάουτο, φυσαρμόνικα, φωνητικά) και ο Σωκράτης Γανιάρης (κρουστά).
Ηχογράφηση live: Άλεξ Χρυσίδης, Κινητή μονάδα Studio Sierra
Επεξεργασία ήχου: Τάσος Καραπαπάζογλου, Nemesis Recording Studio, Καβάλα
Digital mastering: Θοδωρής Χρυσανθόπουλος, Fabelsound
Φωτογραφίες: Μανώλης Χιώτης, Βασίλης Γιαννακόπουλος
Παραγωγός: ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε. (LYRA)
CD1
01. Πρόζα
02. Βραδιάζει
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Αντώνης Παπαϊωάννου)
03. Πρόζα
04. α) Το υποχθόνιο βαλς της βραδιάς των αριθμών
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας) &
β) Ιστορίες (Νίκος Αρμπιλιάς)
05. Πρόζα
06. Αντισταθείτε
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Μιχάλης Κατσαρός)
07. Πρόζα
08. Το υστερόγραφο
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Μιχάλης Κατσαρός)
09. Πρόζα
10. Γαμήλιο Προσκλητήριο
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Αντώνης Παπαϊωάννου), συμμετέχει η Άλκηστις Ραυτοπούλου
11. Πρόζα
12. Δεκάξι χρόνια μετά
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Αντώνης Παπαϊωάννου), συμμετέχει η Άλκηστις Ραυτοπούλου
13. Πρόζα
14. Πρέβεζα
(Γιάννης Γλέζος-Κώστας Καρυωτάκης)
15. Πρόζα
16. Γνωριμία
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Μάνος Ελευθερίου)
17. Πρόζα
18. Ατέλειωτη εκδρομή
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Μάνος Ελευθερίου)
19. Πρόζα
20. Αυτά που ρωτάς
(Blowin΄ in the wind, Bob Dylan,
διασκευή-ελεύθερη απόδοση στίχων: Θανάσης Γκαϊφύλλιας)
21. Πρόζα
22. Ωδή στον Διονύση
(Νότης Μαυρουδής-Τάσος Σαμαρτζής)
CD2
01. Stavento
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Θανάσης Αβραμίδης)
02. Πρόζα
03. Για τον Καββαδία
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Αντώνης Παπαϊωάννου)
04. Άδοξο τέλος
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας)
05. Κομοτηνή
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας)
06. Πρόζα
07. α) Θα τραγουδήσω αγαλινά & β) Αλεξανδρής
(ερμηνεία-διασκευή: Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή)
08. Πρόζα
09. Ώρια μου ροντιvedda
(ερμηνεία-διασκευή: Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή)
10. Πρόζα
11. Η ιστορία του Διομήδη (Θανάσης Γκαϊφύλλιας)
12. Επίλογος
(Θανάσης Γκαϊφύλλιας-Αντώνης Παπαϊωάννου)
13. Παρουσίαση ορχήστρας
14. Πρόζα
15. Δεν κλαίω
(Μάριος Τόκας-Γιάννης Ρίτσος), φωνητικά: Λήδα Χαλκιαδάκη
16. Και να, αδερφέ μου
(Χρήστος Λεοντής, Γιάννης Ρίτσος), συμμετέχει η Λήδα Χαλκιαδάκη
17. Πρόζα
18. Τεμπελιά
(Δημήτρης Ψαριανός, Γεώργιος Σουρής)
Και εδώ η συμμετοχή της Ελένης και της Σουζάνας Βουγιουκλή: http://www.youtube.com/watch?
Καλοτάξιδος να είναι κι αυτός ο δίσκος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου