Συνέντευξη με τον Ορέστη Ντάντο

Ο Ορέστης Ντάντος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Πέρασε από μουσικά σχολεία, ωδεία και το τμήμα Μουσικών Σπουδών. Κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να διδάξει και ο ίδιος μουσική σε παιδιά… Αυτή τη χρονιά είναι δάσκαλος μουσικής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στο Άστρο Κυνουρίας στην Αρκαδία.

Παράλληλα, τις Κυριακές, παρουσιάζει παλιά και καινούργια τραγούδια του, στη μουσική σκηνή ¨Σταυρός του Νότου¨ στην Αθήνα.

Πριν από κάποιους μήνες, έφτασαν στα χέρια μου τα επτά τραγούδια που είχε γράψει και κυκλοφόρησαν από τη νέα ¨Ακτή¨ του Γιώργου Ανδρέου.

Ο Ορέστης Ντάντος παίζει πιάνο, ακουστική κιθάρα, γράφει στίχους, μουσική, τα ερμηνεύει με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο και κάνει τις ενορχηστρώσεις, μαζί με το Λεωνίδα Πετρόπουλο.

Στο δίσκο «Είναι κι άλλοι σαν κι εμάς» εκτός από το Λεωνίδα Πετρόπουλο που παίζει ηλεκτρικό μπάσο, συμμετέχουν και οι Βαγγέλης Καλαμαράς στα τύμπανα, Ευριπίδης Ζεμενίδης στην ηλεκτρική κιθάρα και  Αντώνης Ανδρέου στο τρομπόνι.

Είναι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, από τις καλύτερες δισκογραφικές καταθέσεις των τελευταίων χρόνων. Το μόνο κακό είναι που δεν υπάρχει ένα ένθετο με τους στίχους των τραγουδιών και φωτογραφικό υλικό. Αλλά… δεν πειράζει!!!

Σημασία έχει πως ο Ορέστης Ντάντος μας παρουσίασε επτά τραγούδια με ουσία και περιεχόμενο, με απλό, κατανοητό στίχο, γεμάτο ειλικρίνεια και αλήθεια! Έγραψε για την φρικτή εργασιακή -και όχι μόνο- καθημερινότητα που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος, για τις σχέσεις των δύο φίλων, ενώ, παρακάτω μας λέει, μεταξύ άλλων, πως όταν έγραψε τα ¨κατοικίδια ζώα¨ πάλι τους ανθρώπους είχε στο μυαλό του…

Ορέστη, πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, θα ήθελα να μου πεις μια φράση για το κάθε τραγούδι σου:

 Θα πάω όταν γουστάρω:

 Γραμμένο εξ’ ολοκλήρου σ’ ένα ΚΤΕΛ…

 Συνεργεία παντού:

 Μπορεί να είχα ακούσει και 100 φορές το Weird fishes εκείνη τη μέρα…

 Όταν γυρνάς το βράδυ απ' τα ξενύχτια:

Ένα καθαρά αντρικό τραγούδι από την οπτική γωνία της γυναίκας. Ευχαριστώ το Λεωνίδα για τη μπασογραμμή...

 Κατοικίδια ζώα:

 Δεν μιλάει για ζώα…

 Κωφάλαλος πόθος:

 Για όσους νιώθουν τον πόνο στο πετσί τους…

 Γιατί είναι Σάββατο:

Έχω δεχτεί μήνυμα ότι είναι ντροπή μου που ωθώ τη νεολαία στο να βγαίνει και να  τα σπάει μόνο το Σάββατο, ενώ κατά τ’ άλλα να ζει μια μίζερη ζωή! Δεν είναι  φανερό ότι μιλάω ειρωνικά;

 Είναι κι άλλοι σαν κι εμάς:

 Ελπίζω!!!

Τί μουσικές σπουδές έχεις κάνει;  

Πιάνο, ανώτερα θεωρητικά και το τμήμα μουσικών σπουδών.

Ποια είναι τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα; Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Στο σπίτι ακούγαμε πολύ και καλή μουσική. Διονύση Σαββόπουλο, Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Nick Cave, Λένα Πλάτωνος, Βασίλη Τσιτσάνη... Την εφηβεία μου από τα ελληνικά πράγματα σημάδεψαν οι Τρύπες. Όπου έπαιζαν ήμουν εκεί. Μαζί με τα Ξύλινα Σπαθιά! Είναι τεράστια η συνεισφορά τους στο ελληνικό ροκ τραγούδι.

Πώς βλέπεις τη νέα γενιά στην ελληνική μουσική; Αλλά και πέρα από τη μουσική!
Περιμένω ανθρώπους να πρωτοτυπήσουν και να χαρακτηρίσουν τη νέα γενιά. Είμαι απογοητευμένος από το άμεσο παρελθόν κι αισιόδοξος για το μέλλον. Πέρα από τη μουσική βλέπω μια γενιά που θα δυσκολευτεί πολύ περισσότερο από τις προηγούμενες, αλλά οι δυσκολίες φτιάχνουν καλύτερους ανθρώπους.

Υπάρχει πολιτικό τραγούδι σήμερα; Ή ένα τραγούδι με κοινωνικοπολιτικές αναφορές;
Αποσπασματικά μόνο ακόμα. Ο Νικήτας Κλιντ το κάνει ας πούμε καλά.  

Έχεις γράψει τραγούδια για άλλους (στίχους στο "Σκλαβάκι της αγάπης" σε μουσική-ερμηνεία Ευτυχίας Μητρίτσα και το "Η αγάπη αυτοσχεδιάζει" με την Ελένη Τσαλιγοπούλου που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008). Υπάρχουν φωνές που θα ήθελες να ερμηνεύσουν κάτι δικό σου στο μέλλον; 

Είναι πρόκληση να γράφεις για άλλες φωνές, αλλά προς το παρόν θέλω να εξαντλήσω τη δική μου!

Πες μου για την Ακτή live 'n'studio (Sony Music) και το Γιώργο Ανδρέου. Πώς ήταν η συνεργασία σας; 

Η συνεργασία μας ήταν κι είναι άψογη. Πίστεψε τη δουλειά μου πραγματικά και τη βοήθησε να αποτυπωθεί με τον καλύτερο τρόπο. Είμαι ευγνώμων.

Είσαι ικανοποιημένος, ευχαριστημένος από την πορεία που έχει διανύσει μέχρι σήμερα η δουλειά σου;  

Ναι! Ό,τι έχει γίνει είναι πάνω από τις προσδοκίες που είχα…

Η δισκογραφία χάνει σιγά-σιγά την αξία της. Πώς βλέπεις εσύ το μέλλον της, την εξέλιξή της; 

Πιστεύω ότι κάποια στιγμή κάθε πληροφορία θα μεταφέρεται μόνο μέσω διαδικτύου. Έτσι κι η δισκογραφία θα αλλάξει μορφή. Ή θα βρεθεί κάτι που δεν μπορώ να φανταστώ.

Με το διαδίκτυο τί σχέση έχεις; Τα καταφέρνεις μαζί του; 

Μου αρέσει πολύ η ευκολία εύρεσης τόσων πληροφοριών. Απλώς πρέπει να το χρησιμοποιείς εσύ κι όχι το αντίστροφο.

Πώς είναι να διδάσκεις μουσική σε νέα παιδιά; Μίλησέ μου γι' αυτή την εμπειρία! 

Σαν να κάνεις ζωντανή εμφάνιση κάθε μέρα είναι! Σου τρώει τρελή ενέργεια, αλλά σε γεμίζει κιόλας. Επίσης δεν βαριέσαι ποτέ. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε ώρα μαθήματος ξεχωριστή.

Ως δάσκαλος, πώς κρίνεις τη μουσική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία; Υπάρχει εξέλιξη, πρόοδος από την εποχή που πήγαινες εσύ στο σχολείο, από τα δικά σου μαθητικά χρόνια; 

Όλα αλλάζουν αργά σε αυτή τη χώρα. Η νέα γενιά καθηγητών μουσικής -ύστερα κι από την ίδρυση των τμημάτων μουσικών σπουδών- δεν έχει, ευτυχώς, καμία σχέση με τη φαρσοκωμωδία πολλών δασκάλων μουσικής της παλιάς σχολής. Δυστυχώς όλοι έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία με κάποιον ανεκδιήγητο καθηγητή μουσικής που κοιμόταν στην τάξη ή μας έβαζε να ζωγραφίζουμε. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα και πολλά να αλλάξουν. Κυρίως η συνείδηση της κοινωνίας για το ρόλο του σχολείου. Σε ένα σχολείο που νοιάζεται πραγματικά για τη δημιουργία ισορροπημένων προσωπικοτήτων η μουσική θα ήταν πολύ πιο σημαντική και από τα μαθηματικά. 

Ποιοι είναι οι μουσικοί σου συνοδοιπόροι, στα live;
Βαγγέλης Καλαμάρας (ντραμς), Λεωνίδας Πετρόπουλος (μπάσο) και ο Ευριπίδης Ζεμενίδης (κιθάρες). Υπέροχοι μουσικοί και αγαπημένοι φίλοι!

Για νέο δίσκο είναι μάλλον νωρίς να πούμε οτιδήποτε. Ετοιμάζεις κάποια live αυτό τον καιρό;
Στο Σταυρό του Νότου για 3 Κυριακές ακόμα. Τις βραδιές θα ανοίγει η Νατάσα Μηνδρινού.

Τί σ' ενοχλεί περισσότερο στην Ελλάδα σήμερα;
Ο ηλίθιος εγωισμός των Ελλήνων κι η συνεχής άρνησή τους να κάνουν αυτοκριτική.

Τί ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Να γίνονται συνεχώς τα πράγματα λίγο καλύτερα από πριν...