Μιχάλης Κατσαρός - Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν

Ο Ηρωικός Ποιητής Μιχάλης Κατσαρός από τον Αλέκο Φασιανό (Πηγή: https://www.facebook.com/MichalisEKatsaros/)

Μουσική-Ερμηνεία: Θανάσης Γκαϊφύλλιας

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος - Ερμηνεία: Ξανθίππη Καραθανάση

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος - Ερμηνεία: Τζίμης Πανούσης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης - Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μουσική: Μιχάλης Τερζής - Ερμηνεία: Γιώργος Ζωγράφος

Πέντε μελοποιημένα ποιήματα του αγαπημένου μας ποιητή, Μιχάλη Κατσαρού. 

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι

και λέει: «καλά είμαι εδώ».

Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι

και λέει: «Δόξα σοι ο Θεός».

Αντισταθείτε

στον περσικό τάπητα των πoλυκατοικιών

στον κοντό άνθρωπο του γραφείου

στην εταιρεία «εισαγωγαί- εξαγωγαί»

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες

σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε

πίνουν καφέδες, σύνεδροι συμβουλατόροι

σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει

έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι

σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή

δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις

από γραφιάδες και δειλούς, για το σοφό αρχηγό τους.

σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια

στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους

στους θεατές

στον άνεμο

σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς

στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας

ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία!

και η απάντηση στη λογοκρισία που δέχτηκε το παραπάνω ποίημα:

Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί -καθώς διαβάστηκε

ήταν ένα ζεστό άλογο

ακέραιο

-πριν διαβαστεί-

όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν

αλλά σφετεριστές καταπατήσανε τις εντολές της.

Η διαθήκη μου για σένα και για σε

χρόνια καταχωνιάστηκε σε χρονοντούλαπα

από γραφιάδες πονηρούς συμβολαιογράφους.

Αλλάξανε φράσεις σημαντικές -είχαν την εξουσία-

με τρόπο εξαφανίσανε την αντίσταση

σ’ ό,τι τους αφορούσε.

Σας κλέψανε τα μέρη με τους ποταμούς

τη νέα βουή στα δάση

τον άνεμο τον σκότωσαν

–τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα-

ποιός είναι αυτός που πνίγει.

Και συ λοιπόν

στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις

από φωνή

από τροφή

από άλογο

από σπίτι.

στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος;

Δεν θα μιλάς λοιπόν ποτέ;

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.