Ο Αλέξανδρος Κεβόπουλος είναι ίσως ο νεότερος μουσικός και τραγουδιστής που παρουσιάζουμε στο ιστολόγιό μας. Είναι μόλις 21 ετών! Σπουδάζει Ανώτερα Θεωρητικά (Σύνθεση) και παράλληλα είναι φοιτητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του "Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης", στην Ξάνθη. Παίζει πιάνο, κιθάρα και μπάσο και από τα εφηβικά του χρόνια εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές και φεστιβάλ, τραγουδώντας δικά του τραγούδια, αλλά και άλλων τραγουδοποιών και συγκροτημάτων. Το τελευταίο διάστημα συνεργάζεται, σε ζωντανές εμφανίσεις, με τον γνωστό μπασίστα και τραγουδοποιό, Βαγγέλη Κοντόπουλο. Ας τον γνωρίσουμε!
Καλησπέρα, Αλέξανδρε και καλώς ήρθες στο "Να μείνουν μόνο τα τραγούδια". Πες μας πού γεννήθηκες και μεγάλωσες και ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα;
Καλησπέρα, Θεοδόση. Αρχικά να πω ότι είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να βρίσκομαι ανάμεσα στα τόσο σημαντικά πρόσωπα που "φιλοξενείς" κατά καιρούς στο blog σου. Γεννήθηκα το 1996 στην Αλεξανδρούπολη, όπου και μεγάλωσα. Εκεί άρχισε η επαφή μου με τη μουσική. Στο σπίτι συχνά έπαιζαν δίσκοι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Αυτοί είναι και τα πρώτα μου ακούσματα.
Πώς ξεκινά η σχέση σου με τη μουσική και τι ήταν αυτό που σ΄ έκανε ν' ασχοληθείς με τη δημιουργία (μουσική σύνθεση) και ερμηνεία τραγουδιών;
Ήταν γύρω στην ηλικία των πέντε όταν οι γονείς μου με έγραψαν στο ωδείο. Οι γονείς μου έχουν πολύ καλή σχέση με τη μουσική, κυρίως σαν ακροατές. Ο πατέρας μου γράφει και στίχους, τους οποίους ενίοτε ντύνω με τις μουσικές μου. Όσον αφορά τη μουσική δημιουργία... απλά προέκυψε πριν καν καταλάβω ότι με αυτήν θα ήθελα να ασχοληθώ. Η ερμηνεία από την άλλη ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο - κάποιος έπρεπε να τραγουδήσει τις μελωδικές γραμμές που υπήρχαν στο πεντάγραμμο.
Ποιο είναι το μουσικό ύφος των τραγουδιών σου; Πώς θα τα χαρακτήριζες; Γράφεις και στίχους;
Το μουσικό ύφος των τραγουδιών μου είναι απόρροια του "ανακατέματος" των διαφόρων ειδών μουσικής που μου αρέσει να ακούω. Από την blues των φυτειών της Αμερικής μέχρι την ροκ, από την κλασική μέχρι την jazz, και την folk των σκανδιναβικών χωρών μέχρι το έντεχνο και το ποπ. Κάθε μουσικός επιδιώκει να χτίσει το δικό του προσωπικό ύφος, γι' αυτό και οι "ταμπέλες" δεν είναι απόλυτα σαφείς. Ωστόσο είναι εμφανές ότι στη βάση η μουσική μου στηρίζεται στο μπλουζ-ροκ ιδίωμα. Στιχάκια γράφω σπάνια, κυρίως σαν προσθήκη σε ήδη δοσμένους στίχους, ώστε να τους ταιριάξω καλύτερα σε μια σύνθεση.
Ζεις, σπουδάζεις και κινείσαι καλλιτεχνικά στη Θράκη. Σκοπεύεις να κατέβεις στην Αθήνα με σκοπό -ίσως- την καθιέρωσή σου στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού;
Νομίζω πως η ζωή στην Αθήνα για όποιον θέλει να ασχοληθεί αδιάλειπτα με τη μουσική είναι επιβεβλημένη, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Οπότε ναι είναι μέσα στα σχέδια μου, αν και κανείς δε ξέρει τι μπορεί να φέρει το μέλλον. Πάντως ήδη έχω την τεράστια τιμή να λαμβάνω θετικές κριτικές από σημαντικές προσωπικότητες, πράγμα το οποίο μου δίνει δύναμη να συνεχίζω, παρά τις όποιες δυσκολίες.
Ποιους καλλιτέχνες και δημιουργούς της ελληνικής μουσικής ξεχωρίζεις;
Είναι σίγουρα πολλοί παραπάνω από αυτούς που μπορώ να κατονομάσω αυτή τη στιγμή. Ξεχωρίζω τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τον Νικόλα Άσιμο, τις Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά, τους Κατσιμιχαίους, τον Διονύση Τσακνή, τον Νίκο Πορτοκάλογλου, τον Σάκη Τσιλίκη, τον Βαγγέλη Κοντόπουλο, τα Κίτρινα Ποδήλατα.
Τι είναι για σένα "καλό τραγούδι"; Ποιο τραγούδι έχεις ζηλέψει;
Για μένα καλό τραγούδι, πέραν αυτού που χαρακτηρίζεται από καλό στίχο και μουσική, είναι αυτό που μπορεί να μιλήσει κατευθείαν στην ψυχή σου. Υπάρχουν πολλά τέτοια κομμάτια τα οποία ζηλεύω και θα ευχόμουν να είχα γράψει. Ένα από αυτά - μάλιστα είναι και το αγαπημένο μου - είναι η διασκευή του Unchain my heart από τον Joe Cocker (το ίνδαλμά μου).
Είσαι ένας νέος άνθρωπος που προσπαθεί να φτιάξει ένα δικό του κόσμο, όπως κάθε παιδί με όνειρα. Πως βλέπεις τα πράγματα στην Ελλάδα του σήμερα; Υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την πραγματοποίηση των ονείρων σου;
Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές... οι συνθήκες στη χώρα μας είναι δύσκολες για όλους. Βλέπουμε τον αντίκτυπο και στον καλλιτεχνικό τομέα. Οφείλουμε, όμως, να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί μόνο έτσι σαν νέα γενιά θα καταφέρουμε να αντιστρέψουμε το κλίμα και να φτάσουμε πιο κοντά στην πραγματοποίηση του ονείρου.
Ποια είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σου σχέδια σε σχέση με τη μουσική;
Στο κοντινό μέλλον θα παρουσιάζουμε με τους μουσικούς μου σε διάφορες σκηνές τα προσωπικά κομμάτια αλλά και τις διασκευές μου πάνω σε άλλα αγαπημένα τραγούδια. Παράλληλα σκέφτομαι δειλά δειλά πώς θα είναι το πρώτο μου άλμπουμ, η υλοποίηση του οποίου βέβαια αποτελεί πιο μακρόπνοο σχέδιο.
Επικοινωνία με το νεαρό καλλιτέχνη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου