Το βράδυ της Κυριακής 03 Νοεμβρίου 2024 παρακολουθήσαμε στη χειμερινή μουσική σκηνή του Θεάτρου Άλσους τη μουσική παράσταση της Μαργαρίτας Ζορμπαλά και της Μαρίας Παπαγεωργίου, με 30 περίπου τραγούδια που φέρουν την υπογραφή της γυναικείας δημιουργίας.
Στο επίκεντρο του μουσικού γεγονότος παρουσιάστηκαν γυναίκες ποιήτριες και στιχουργοί (Σαπφώ, Μαρία Πολυδούρη, Κατίνα Παΐζη, Ρίτα Μπούμη Παπά, Αγγελική Ελευθερίου, Λίνα Νικολακοπούλου, Μαριανίνα Κριεζή, Ελένη Ζιώγα, Τώνια Μαρκετάκη, Δώρα Σιτζάνη, κ.ά.), γυναίκες που έχουν γράψει τη μουσική σύνθεση (Ελένη Καραΐνδρου, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Λένα Πλάτωνος, Μαρίζα Κωχ, Loreena McKennitt, κ.ά.), αλλά και γυναίκες τραγουδοποιοί (Νένα Βενετσάνου, Χάρις Αλεξίου, Αρλέτα, Αφροδίτη Μάνου, Ελένη Βιτάλη, Δανάη Παναγιωτοπούλου, κ.ά.).
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται και στο δελτίο τύπου της παράστασης, “Το κριτήριο για την επιλογή του ρεπερτορίου δεν ήταν να καλύψουν όλο το φάσμα της γυναικείας μουσικής δημιουργίας χρονικά και υφολογικά – κάτι που θα ήταν εξάλλου αδύνατον μέσα σε τόσο πλούτο - αλλά να αποτυπώσουν τη δική τους αλήθεια μέσα από κοινές αναφορές, τιμώντας τις γυναίκες που μας διαμόρφωσαν και αυτές που έρχονται να ανθίσουν”.
Με βάση την παραπάνω παραδοχή, οφείλουμε κι εμείς να τονίσουμε πως δεν πρόκειται για ένα αφιέρωμα στις γυναίκες στιχουργούς, γιατί τότε θα υπήρχε ένα τραγούδι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου ή της Σώτιας Τσώτου. Ούτε ένα αφιέρωμα στις γυναίκες συνθέτριες γιατί τότε θα υπήρχε ένα τραγούδι της Δήμητρας Γαλάνη ή της Βάσως Αλλαγιάννη. Μήτε ένα αφιέρωμα στις τραγουδοποιούς, γιατί τότε δεν θα έλειπε ίσως ο “Θανατηφόρος Πυρετός” της Μελίνας Τανάγρη για παράδειγμα, που θα ταίριαζε απόλυτα πιστεύω στις φωνές τους και στην ατμόσφαιρα που κατάφεραν έτσι κι αλλιώς να δημιουργήσουν με τις ερμηνείες τους οι δύο εξαίρετες τραγουδίστριες.
Πώς να χωρέσεις όμως όλα αυτά τα τραγούδια μέσα σε δύο ώρες; Πραγματοποιήθηκε μια προσεκτική επιλογή με σπάνια και ακριβά τραγούδια που δεν τ' ακούμε συχνά σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις (Λίλιθ, Δάκρυσαν τα σεντόνια μου, Το τραγούδι της λίμνης, Άγριο μέλι, κ.ά.), αλλά και κάποια γνωστότερα όπως Η Μπαλάντα της Ιφιγένειας, το αυτοβιογραφικό διαμάντι της Χαρούλας Αλεξίου και άλλα… ας μην τα αποκαλύψουμε όμως όλα!
Οι μοναδικές αυτές ερμηνεύτριες, αν και διαφορετικής γενιάς και βιωμάτων - εμπειριών, αναμφίβολα ταίριαξαν φωνητικά και “έδεσαν” μεταξύ τους και από το εναρκτήριο τραγούδι “Κέλλομαί σε γογγύλα” από τον “Μεγάλο Ερωτικό” του Μάνου Χατζιδάκι, δόθηκε αμέσως το ευδιάκριτο μουσικό στίγμα της βραδιάς που θα ακολουθούσε.
Η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ευδιάθετη, χειμαρρώδης, εκφραστικότατη και με χιούμορ προλόγιζε τα περισσότερα τραγούδια μιλώντας για τις γυναίκες δημιουργούς.
Η Μαρία Παπαγεωργίου, δυναμική και ευαίσθητη ταυτοχρόνως, πότε με την κιθάρα της και πότε με ένα μικρό ακορντεόν ή κρουστό, έδινε νόημα σε κάθε λέξη που τραγουδούσε.
Συνοδοιπόροι σε αυτό το μουσικό ταξίδι ήταν οι παρακάτω:
Ενορχηστρώσεις,
ηλεκτρική κιθάρα: Ευριπίδης
Ζεμενίδης
Τύμπανα: Θάνος Μιχαηλίδης
Synths,
bass: Γιώργος Θεοδωρόπουλος
Βιολί:
Μιχάλης Βρέττας
Κοντραμπάσο: Δημήτρης
Τσεκούρας
*Στα ονόματα των ερμηνευτριών, σύνδεσμοι που τις αφορούν. Οι πρώτες συνεντεύξεις της Μαρίας Παπαγεωργίου, πριν 15 χρόνια, στον ραδιοφωνικό παραγωγό και μουσικό δημοσιογράφο, Θεοδόση Βαφειάδη ΕΔΩ & ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου