Η Εξακρίβωση του Παύλου Σιδηρόπουλου

"Αλλάζουν αγάλματα

αλλάζουν θεοί

δεν προλαβαίνω"

Δελτίο Τύπου 
Το album «Εξακρίβωση» είναι μία μοναδική δισκογραφική εργασία που βασίζεται στη μελοποίηση των ποιημάτων του εμβληματικού Παύλου Σιδηρόπουλου (1948-1990), από τον συνθέτη Δημήτρη Καρρά και την ερμηνεία τους από μια ομάδα εξαιρετικών και αγαπημένων ερμηνευτών. Ο δίσκος «Εξακρίβωση» περιέχει 13 μελοποιημένα ποιήματα και 6 απαγγελίες ποιημάτων του Παύλου Σιδηρόπουλου. Τα ποιήματα αυτά (μεταξύ πολλών άλλων του δημιουργού) κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά σε βιβλίο με τίτλο «Έχω μια θλίψη για τα ακρινά αριστουργήματα» από τις εκδόσεις OPPORTUNA.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος αποκαλύπτει μέσα από τα ποιήματά του ότι εκτός από ένας τραγουδοποιός που το όνομά του έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου, είναι και ένας εξαιρετικός ποιητής με καίριο και ευαίσθητο λόγο, προφήτης και διανοούμενος του καιρού του.

Ο Δημήτρης Καρράς καταφέρνει να μελοποιήσει τα ποιήματα με σεβασμό στο κείμενο αλλά και έμπνευση, αποδίδοντας με τρόπο λιτό αλλά σαφή την ατμόσφαιρα των τραγουδιών του Παύλου.

Ένα άλλο στοιχείο που κάνει ιδιαίτερο αυτό, το έτσι κι αλλιώς ιστορικό για την ελληνική δισκογραφία εγχείρημα, είναι η προσεκτική επιλογή των ερμηνευτών ανάλογα με τον χαρακτήρα του κάθε τραγουδιού, έτσι ώστε να υπάρχει τέλεια εναρμόνιση με την ερμηνευτική τους ταυτότητα.

Η «Εξακρίβωση» είναι ένας φόρος τιμής σε έναν καλλιτέχνη, με ξεχωριστή προσωπικότητα και πολύπλευρο ταλέντο, που πρόλαβε στη διάρκεια της σύντομης ζωής του να επηρεάσει καθοριστικά την πορεία του ελληνόφωνου ροκ και να αγαπηθεί όσο λίγοι από το κοινό.

Στην «Εξακρίβωση» συμμετέχουν οι καταξιωμένοι ερμηνευτές: Δήμητρα Γαλάνη, Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Ελένη Βιτάλη, Χρήστος Θηβαίος, Ορφέας Περίδης, Μίλτος Πασχαλίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Λεωνίδας Μπαλάφας, Angelika Dusk, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Βιολέτα Ίκαρη. Οι απαγγελίες έχουν αποδοθεί με συναισθηματική ένταση και λυρισμό από τους: Γιώργο Κιμούλη, Λίλιαν Χαριτάκη Άσιμου, Σωτήρη Καλυβάτση, Αγγελική Σεΐδου, και Δημήτρη Βραχνό.

Η Διεύθυνση παραγωγής του album «Εξακρίβωση» είναι των: Μελίνα Σιδηροπούλου, Δημήτρη Καρρά, Ηλία Καραλιά, Δημήτρη Βασιλειάδη.

Την επιλογή των κειμένων από το βιβλίο του Παύλου Σιδηρόπουλου των εκδόσεων OPPORTUNA με τίτλο «Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα» έχει κάνει η Στεφανία Φιλιπποπούλου.

Τα εξαιρετικά σκίτσα που συνοδεύουν την κυκλοφορία των τραγουδιών είναι του Φώτη Φωτίου και η ενορχήστρωση των: Αλέξανδρου Δανδουλάκη, Κώστα Κυριακίδη και Δημήτρη Καρρά.

To Όγδοο κυκλοφορεί την "Εξακρίβωση" ψηφιακά και σε cd, ενώ χορηγός επικοινωνίας είναι ο Μελωδία 99,2. To άλμπουμ κυκλοφορεί από την B-otherside records σε 700 αριθμημένα αντίτυπα με gatefold εξώφυλλο και τετρασέλιδο έγχρωμο ένθετο με τους στίχους και το πρωτότυπο εικαστικό με τα σκίτσα του Φώτη Φωτίου. Οι πρώτοι 80 χρωματιστοί δίσκοι θα βρίσκονται σε κασετίνα που περιέχει 70σέλιδο φωτογραφικό λεύκωμα με ακυκλοφόρητες φωτογραφίες του Παύλου Σιδηρόπουλου (Φωτογράφος Γιάννης Τσιούμας), οι επόμενες 220 κόπιες σε λευκό βινύλιο και οι υπόλοιπες 400 σε μαύρο κλασικό βινύλιο.

Αυτό ήταν το δελτίο τύπου, διανθισμένο με τα τέσσερα καλύτερα -κατά την ταπεινή μας άποψη- τραγούδια του δίσκου. Έναν δίσκο στον οποίο ακούμε έξι απαγγελίες καλών ποιημάτων του Παύλου Σιδηρόπουλου, με τη συνοδεία κιθάρας (Κρυμμένος με το Γιώργο Κιμούλη, Βελούδινο μαύρο με τη Λίλιαν Χαριτάκη - Άσιμου, Αθήνα με την Αγγελική Σεΐδου, Ακινησία με τον Σωτήρη Καλυβάτση, Δεν προλαβαίνω με τη Στεφανία Φιλιπποπούλου, Θα 'ρθει με το Δημήτρη Βραχνό) και δεκατρία τραγούδια που δόθηκαν σε 13 ερμηνευτές, παλιούς και νέους, τα περισσότερα από τα οποία ταίριαξαν γάντι στην ερμηνευτική ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα του καθενός. 

Ο Δημήτρης Καρράς έγραψε όμορφες και απλές μελωδίες, σεβόμενος απόλυτα τον λόγο και τα γραπτά που άφησε πίσω του ο αλησμόνητος καλλιτέχνης. Αυτή την αίσθηση έχουμε ακούγοντας το τελικό αποτέλεσμα, όσο δύσκολο κι αν είναι το όλο εγχείρημα. Να μελοποιήσει δηλαδή ένας νέος συνθέτης παλιούς στίχους και ποιήματα που έγραψε πριν 40 χρόνια περίπου ο συγκεκριμένος δημιουργός, δυστυχώς δεν γνωρίζουμε το πότε ακριβώς και κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκαν όλα αυτά. 

Ακούσαμε πολλές φορές το cd! Ας μείνουμε σε κάποια τραγούδια που ξεχωρίσαμε. Μακράν το καλύτερο, από όλες τις απόψεις -μουσική, στίχοι, ερμηνεία- το "Χαμένο Αγόρι", που η Δήμητρα Γαλάνη το κάνει "δικό της" με την ονειρική φωνή της. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Γαλάνη είναι η μόνη -απ' όλους τους συμμετέχοντες στο εν λόγω άλμπουμ- που είχε συνεργαστεί δισκογραφικά με τον Σιδηρόπουλο. Είχαν τραγουδήσει μαζί την "Ώρα του stuff" στο "Φλου" (1979). Ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας -που είχαν τραγουδήσει το "Αυτοί Μιλάν" στο μεταθανάτιο δίσκο του Σιδηρόπουλου, "Αντε και καλή τύχη μάγκες" (1991)- ερμηνεύουν υπέροχα το "Ο φράχτης ήταν ανοιχτός", άλλο ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής του στιχουργού, αλλά και του συνθέτη! 

Επίσης, δεν περνά απαρατήρητη η στιγμή του Δημήτρη Ζερβουδάκη με το "Στη Σαλονίκη" (ο τίτλος του κειμένου στο βιβλίο με τα ποιήματα του Π.Σ. είναι "Με τον Δημήτρη Πουλικάκο") και η σπαρακτική Ελένη Βιτάλη με το τραγούδι που έδωσε και τον τίτλο σε όλο το δίσκο. Τα υπόλοιπα κομμάτια (Του Αη Γιαννιού-Μ.Πασχαλίδης, Αναφορά στον ετερόφωτο-Β.Ίκαρη, Απόψε πάλι-Λ.Μπαλάφας, Μικρό παιδί στα δώδεκα-Χ.Θηβαίος, Εν αρχή ην ο άνθρωπος-A.Dusk, Εσύ μετράς με λόγια-Δ.Καρράς, Άπονη ζωή-Β.Παπακωνσταντίνου, Διανοούμενοι της πέρα χώρας-Ο.Περίδης, Άγνωστοι εσείς-Φ.Δεληβοριάς), είναι επίσης αξιοπρόσεκτα. Σε γενικές γραμμές και ... εν κατακλείδι ... χωρίς να είναι απαραίτητο να την εντάξουμε σε κάποιο συγκεκριμένο στυλ και μουσικό είδος (ροκ, ποπ ή έντεχνο...), είναι μια αξιοπρεπέστατη δισκογραφική εργασία που αξίζει να αποκτήσετε και να ακούσετε!

Παρακάτω, ένα κείμενο (όπως και η παραπάνω φωτογραφία) από την επίσημη ιστοσελίδα του Παύλου Σιδηρόπουλου, για τη σχέση του τραγουδοποιού με το γράψιμο:

"Το χαρακτηριστικό του καλλιτέχνη Παύλου Σιδηρόπουλου ήταν ότι έγραφε συνεχώς! Σε οποιοδήποτε άδειο χαρτί, απόκομμα, μπλοκ, έστω και σε μισή κενή κόλλα που μπορεί να βρισκόταν μπροστά του, θα αποτύπωνε κάποια σκέψη του, κάποιο συναίσθημα του. Ο Σιδηρόπουλος δεν έγραψε μόνο στίχους, αλλά και ποιήματα, ημιτελή θεατρικά έργα καθώς και κείμενα με πολιτικές και φιλοσοφικές απόψεις. Διάβαζε, ιδιαίτερα ποίηση, αλλά και φιλοσοφία. Συχνά καταπιανόταν με τη συγγραφή διηγημάτων, τα οποία όμως δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Έχει σημασία να αναφέρουμε πόσο καθοριστικές υπήρξαν για τον στιχουργό-ποιητή Παύλο οι επιρροές του από το κίνημα της αμερικανικής beat λογοτεχνίας (κυρίως από τον Allen Ginsebearg, κατά τον ίδιο τον Παύλο), χωρίς ν’ αφήσουμε εκτός, τη λεγόμενη rock subculture με βασικότερο εκφραστή της τον Lou Reed. 

Δεν έλειπαν ακόμη οι στιχουργικές παραπομπές του Παύλου σε σημαντικούς Έλληνες ποιητές: στον Μανώλη Αναγνωστάκη, τον «Ποιητή της Ήττας», στο κομμάτι του, «Οι σοβαροί κλόουν» από το Φλου. Αγαπούσε ιδιαίτερα τον Σεφέρη, τον οποίο θεωρούσε ποιητή παγκόσμιας εμβέλειας, τον Οδυσσέα Ελύτη για την ελληνικότητα της γραφής του, τον Τάκη Σινόπουλο, το Νίκο Καρούζο, και από τη νεότερη γενιά τον Γιώργο Χρονά και τον Δημήτρη Βάρο. Επίσης ανέφερε ως συνειδητή επιρροή του τον Διονύση Σαββόπουλο και τη στιχουργική του, επειδή στην ηλικία των 20 ετών ήταν ο μόνος άνθρωπος που εξέφρασε τις υποψίες του για το κοινωνικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Ώριμος πια ο Σιδηρόπουλος, το Σεπτέμβριο του 1990 θα πει σε συνέντευξη στον Μισέλ Φάις για το περιοδικό ΗΧΟΣ & Hi-Fi: «Νιώθω περισσότερο στιχουργός παρά μουσικός.». Φράση του Παύλου που μέσα σε δυο αράδες συνοψίζει όλη του την οπτική για αυτό το σημαντικό κομμάτι της δημιουργίας του".