Κλειστόν λόγω μελαγχολίας - Κώστας Μουρσελάς
Ανθρώπινες ιστορίες, σε µια σύγχρονη επαρχιακή πόλη. Έρωτας και απιστία, αποπλάνηση και υποταγή, µυστικά και ψέµατα, αγάπη και ιδιοτέλεια, απάτες και συµφέροντα, ελπίδες και µαταιώσεις· άντρες και γυναίκες, που βασανίζονται από τα πάθη και τις αντιφάσεις τους, έρχονται αντιµέτωποι µε την ήττα τους στη ζωή. Οι ήρωες επιζητούν την ευτυχία, ονειρεύονται να αποδράσουν από τη φθορά της κουραστικής και πληκτικά µονότονης καθηµερινότητάς τους. Επιχειρούν να ξεφύγουν από τους φόβους και τις ανασφάλειές τους, από το ψυχολογικό τέλµα και την ανία τους, από την κάθε λογής µιζέρια. Αποτυγχάνουν, όµως – κι έτσι, µαταιωµένοι και ανικανοποίητοι, κλείνονται στον εαυτό τους.
«Πρωταγωνιστές και κοµπάρσοι τοποθετούνται εν κύκλω στο µυθιστόρηµα του Κώστα Μουρσελά, Κλειστόν λόγω µελαγχολίας, ανακαλώντας το ύφος της Μικρής µας πόλης, όπως το ξέρουµε από τα οµώνυµα έργα του Θόρντον Ουάιλντερ και του Δηµήτρη Χατζή, αλλά και από το Spoon River του Έντγκαρ Λι Μάστερς». Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Τίποτα δεν χαρίζεται - Μάρω Δούκα
Τίποτα δεν χαρίζεται: Ανάµεσα στην ηµερολογιακή καταγραφή, την εξοµολόγηση, τη δοκιµή, την κατάθεση, το χρονογράφηµα, το σχεδίασµα, την επιφυλλίδα, το µελέτηµα. Κείµενα αγάπης: Από τον Μανόλη Αναγνωστάκη έως τον Γεώργιο Μ. Βιζυηνό. Για τον Γιάννη Ρίτσο, τον Αλέξανδρο Κοτζιά, τον Στρατή Τσίρκα, τον Βασίλη Βασιλικό, τον Τάσο Λειβαδίτη. Μιλώντας στα παιδιά: Γιατί διαβάζουµε λογοτεχνία; Για τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Διονύσιο Σολωµό, τον Κώστα Ταχτσή, τον Στρατή Τσίρκα πάλι, τη Διδώ Σωτηρίου, τον Παύλο Ζάννα, τον Μ. Καραγάτση, τον Γιάννη Κοντό, τον Αντρέα Φραγκιά, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιώργο Ιωάννου. Ακόµη και τότε, πριν από τόσα χρόνια, ακόµη και σήµερα, έπειτα από τόσα χρόνια, για µένα έγραφα, για µένα γράφω. Για να µπορώ να ρίχνω µπρος πίσω τις µατιές µου. Να αυξοµειώνω την ένταση. Να συνοµιλώ µε τα επίµονα, τα αόρατα, τα άπιαστα. Να περιθάλπω τα πεταµένα, τα άχρηστα, τα πονεµένα. Να ανυψώνω τα εφήµερα, τα αδιόρθωτα, τα άρρωστα. Να περιποιούµαι τα αδέσποτα, τα άστεγα, τα αδιάλυτα! Όπως και τότε, πριν από τόσα χρόνια, έτσι και σήµερα, απ’ την ανάγκη µου να σκεφτώ, να αντισταθώ, να υπάρξω, να συνυπάρξω. Εφόσον ναι, κι αν δεν το ήξερα, αργά και µε κόπο, το έµαθα: Τίποτα δεν χαρίζεται.
Η Κασσάνδρα στη Μαύρη Άμμο - Μάνος Κοντολέων
Έψαχνα πάντα τις λέξεις. Πρώτα εκείνες που θα πείθανε… Τους άλλους. Μετά όσες θα μπορούνε να παρηγορήσουνε… Εμένα. Πάντα λέξεις έψαχνα. Λέξεις που μου κρυβόντουσαν… Κι άφηνα τον καιρό να αποφασίζει… Και τώρα κι εγώ πεθαίνω… Η Κασσάνδρα εγώ είμαι. Η Κασσάνδρα… Μετά. Μετά από μια πτώση. Και ακόμα πιο πολύ μετά… Ίσως ως το σήμερα Η καταστροφή μιας ομαδικής παράκρουσης και το αδιέξοδο ενός ατομικού πάθους μέσα από την αφήγηση μιας γυναίκας που τα χνάρια της από το τότε φτάνουν ως τις μέρες μας. Το μυθιστόρημα ανασκαλεύει τους μύθους, αναζητά στιγμές από αρχαίες τραγωδίες και με μια απροσδόκητη αυθαιρεσία δημιουργεί το πορτρέτο ενός ατόμου που επιλέγει τη μοίρα του, την ώρα που ένας ολάκερος κόσμος χάνεται και στη θέση του γεννιέται ένας νέος. Ένας ιδιότυπος πολιτικός προβληματισμός του χτες, έτσι όπως αντανακλάται στο σήμερα – ιδιότυπα πάντα.
Ο Παπαδιαμάντης, η Ελλάδα και ο κόσμος μας - Γιάννης Κιουρτσάκης. Διάλογος φιλίας με τον Λάκη Προγκίδη
Έναν διάλογο με το πρόσφατο δοκίμιο του Λάκη Προγκίδη "Υπό τήν παπαδιαμαντικήν δρυν" ανοίγει εδώ ο Γιάννης Κιουρτσάκης, πιστεύοντας ότι, πέρα από τις όποιες αντιρρήσεις, μας κάνει να δούμε με νέο βλέμμα και τον Παπαδιαμάντη και την Ελλάδα και τον σημερινό μας κόσμο. Δείχνοντας πως το μυθιστόρημα –τέχνη γεννημένη στην ατομοκεντρική Δύση των Νέων Χρόνων– αντιπαραθέτει το μυστήριο του συγκεκριμένου ατόμου στη χρησιμοθηρική αφαίρεση ενός Ανθρώπου αφέντη και καταναλωτή της φύσης, ο Προγκίδης αγγίζει τη ρίζα της ύβρεως που ρημάζει σήμερα τον πλανήτη. Θεωρώντας, εξάλλου, ότι το παπαδιαμαντικό έργο μπολιάζει τούτη την τέχνη με το παράδειγμα ενός μη ατομοκεντρικού προσώπου, φωτίζει τον νεοελληνικό ψυχισμό ως ιδιόμορφο σύμπλεγμα ελληνισμού και χριστιανισμού. Βλέποντας, τέλος, την τέχνη ως αυθυπέρβαση του εγώ και μήτρα της ανθρώπινης δημιουργίας, ο κριτικός ξανοίγεται σ’ έναν ευρύτερο στοχασμό για τον πολιτισμό, που είναι συνάμα ένα ανθρωπολογικό πρόταγμα: «Δημιουργείς, άρα υπάρχω» αναφωνεί ο Προγκίδης, αντιτάσσοντας στο καρτεσιανό εγωκεντρικό αξίωμα «Σκέφτομαι, άρα υπάρχω» το συν-ανθρώπινο «εγώ-εσύ», ως θεμέλιο ενός φιλικού εμείς. Αυτό το –ουτοπικό, ίσως– πρόταγμα, απαντά ο Κιουρτσάκης, είναι σήμερα η πιο αξιόπιστη πυξίδα για να πορευτούμε σ’ έναν κόσμο που βαδίζει στα τυφλά. Ένας διάλογος με πολλούς παραλήπτες, που αξίζει να ανοιχτεί σε πολύ περισσότερους γιατί μας αφορά όλους.
Δόκτωρ Σαξ - Τζακ Κέρουακ (μετάφραση: Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης)
Σε αυτό το μυθιστόρημα που στοιχειώνει τον αναγνώστη και καταπιάνεται με μιαν εφηβεία σημαδεμένη από έντονα βιώματα, ο Τζακ Κέρουακ αφηγείται την ιστορία του Τζακ Ντουλουόζ, ενός Γαλλοκαναδού πιτσιρικά που μεγαλώνει, όπως και ο ίδιος ο Τζακ Κέρουακ, στο Λόουελ της Μασσαχουσέττης, αυτή τη μουντή εργατούπολη. Ο Δόκτωρ Σαξ, με την κάπα του να ανεμίζει, με το πλατύγυρο καπέλο του και το διεισδυτικό του βλέμμα, είναι η δεσπόζουσα μορφή ανάμεσα στα πολλά φαντάσματα και τους δαίμονες που κατακλύζουν τον κόσμο της φαντασίας του Τζακ. Ο Κέρουακ, αναμειγνύοντας επιδέξια μνήμες και όνειρα, συλλαμβάνει και αποδίδει τους τονισμούς και την υφή των παιδικών του χρόνων στο Λόουελ καθώς ιστορεί τις περιπέτειες του Τζακ και του μυστηριακού, αποκαλυψιακού χίπστερ φαντάσματός του.
«Η ιδιοσυγκρασιακή ιδιοφυΐα του Κέρουακ διαποτίζει κάθε σελίδα». The New York Times «Αλλόκοτο και αξιοθαύμαστο βιβλίο». Library Journal
«Το έργο του Κέρουακ είναι ένα από τα πιο εξαιρετικά, επιδραστικά, ενθουσιαστικά και απώτατα προικισμένα επιτεύγματα...» John Clellon Holmes
«Γραμμένο λίγο μετά το Στον δρόμο, το Δόκτωρ Σαξ αποτελεί την επιτομή αυτού που ο ίδιος ονομάζει μέθοδο “αυτόματης γραφής”». The Guardian
«Κάθε βιβλίο του Κέρουακ είναι μοναδικό...τέτοια πλούσια, φυσική γραφή δεν έχει προηγούμενο στον εικοστό αιώνα». Allen Ginsberg
Για περισσότερα βιβλία της εκδοτικής εταιρείας που ίδρυσε το 1974 ο Στέφανος Πατάκης, στην επίσημη ιστοσελίδα της, στη σελίδα τους στο facebook και στο "Νότες Λογοτεχνίας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου