Ο σπουδαιότερος λόγος για να πάει κάποιος αυτή τη χρονιά στο «Κύτταρο» είναι η ίδια η Ελένη Βιτάλη βέβαια. Αξίζει να ακούσει κανείς για άλλη μια φορά την ασυναγώνιστη φωνή της, τις ανεπανάληπτες ερμηνείες της. Αυτό το σπάνιο μέταλλο φωνής για το οποίο τόσα έχουν γραφτεί και για το οποίο τόσο πολύ έχει αγαπηθεί από όλους σχεδόν τους Έλληνες. Με μια φωνή ξεκούραστη, με όλα τα χρώματα, τις μνήμες και την ιστορία που κουβαλά, βγήκε και τραγούδησε και "…έγινε ένα ολοκαύτωμα για εμάς…"
Ο δεύτερος σημαντικός λόγος είναι η παρουσία αυτού του μεγάλου δεξιοτέχνη – μουσικού, συνθέτη αλλά και σπουδαίου τραγουδιστή που ακούει στο όνομα Haig Yazdjian. Τί συναίσθημα βγάζει αυτός ο άνθρωπος με τις ερμηνείες του! Κυρίως στα αρμένικα και στα ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια! Πραγματικός Καλλιτέχνης!
Ο τρίτος σημαντικός λόγος είναι η σπουδαία μπάντα που τους συνοδεύει. Μια ξεχωριστή ιστορία ο καθένας στο χώρο του και με έντονη τη διάθεση του αυτοσχεδιασμού. Ο Tigran Sarkissian στα πνευστά, ο Πάνος Δημητρακόπουλος στο κανονάκι, ο Αστέριος Παπασταματάκης στα πλήκτρα και βέβαια ο Εβρίτης Κώστας Μερετάκης στα κρουστά, ο οποίος ερμήνευσε έξοχα και ένα αγαπημένο θρακιώτικο, το «Δω στα Λιανοχορταρούδια».
Ευχάριστη έκπληξη στο πρόγραμμα ήταν και η καλή νεαρή τραγουδίστρια Μυρτώ Ναούμ. Ερμήνευσε αξιοπρεπώς τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου (Μιλώ για σένα, Έρημα κορμιά, α εκτέλεση: Μελίνα Κανά), το ισπανικό «Malo», το «Τραγούδι του χελιδονιού» της Χαρούλας Αλεξίου και παρέα με τον Haig Yazdjian το αρμένικο «Ξενιτιά» (διασκευή: Ara Dinkjian, ελληνικοί στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου). Καλό θα ήταν (να δώσουμε και μια ιδέα!) να μοιραστεί και ένα ντουέτο με την Ελένη Βιτάλη. Και συγκεκριμένα εκείνο το εξαιρετικό «Τα τραγούδια μου» της Γεωργίας Γραμματικού ή το πρόσφατο «Por qué» που τραγούδησε με τη Yasmin Levy.
Πάμε στον Haig Yazdjian τώρα. Ερμήνευσε μόνος του, το «Ya Rayeh» (Αλγερία), το «Για πού το βαλες καρδιά μου» (Ορφέας Περίδης – Νατάσσα Μεσσήνη), το «Μυστικά πως σ’ αγαπώ» (παραδοσιακό), τα «Χαμοπούλια» (Κώστας Φαλκώνης – Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος), ενώ με την Ελένη Βιτάλη τραγούδησαν τον «Κήπο» του Σωκράτη Μάλαμα, το «Άσε με να λέω» (Τάκης Σούκας – Σμαρούλα Μαραγκουδάκη), μια πανέμορφη μπαλάντα που είχε τραγουδήσει με το Νίκο Πορτοκάλογλου το 1988 και καλώς έκανε και το συμπεριέλαβε στο πρόγραμμα αυτό μιας και δεν το ερμηνεύει συχνά έτσι κι αλλιώς... Επίσης, μια από τις καλύτερες στιγμές του προγράμματος ήταν όταν ερμηνεύουν μαζί το «Φτάνει - φτάνει», ένα παραδοσιακό της Ανατολής σε στίχους Μιχάλη Φακίνου.
Πάμε τώρα στα τραγούδια που ερμήνευσε και κυρίως σ' αυτά που δεν ερμήνευσε η μεγάλη πρωταγωνίστρια της βραδιάς. Μετά το εναρκτήριο οργανικό που έπαιξε όλη η μπάντα (23:30) ανεβαίνει στη σκηνή η Βιτάλη και τραγουδά -ευτυχώς- δυο "παραμελημένα" από την ίδια, αλλά σπουδαία τραγούδια της προσωπικής της δισκογραφίας: Είναι το «Και μπήκαμε στα χρόνια» του Σταμάτη Σπανουδάκη από το δίσκο του 1988 και το «Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει» του Γιώργου Ανδρέου από την «Πόλη που ονειρεύτηκα» του 1991. Μέχρι το τέλος (02:45) θα ερμηνεύσει τέσσερα τραγούδια από το «Απέναντι Μπαλκόνι» του 1989: Ένα χειμωνιάτικο πρωί, Κιβωτός, Πιο πολύ για μένα, Εγώ τραγούδαγα. Τρία τραγούδια από το «Επτά και να προσέχεις» (2008): Επτά, Καράβια αραγμένα, Αρκούδα. Και κάπου εκεί, θα τραγουδήσει τη «Φυσική Ιστορία» του Τζίμη Πανούση (που είχε ερμηνεύσει και στο live album «Δρόμοι που Αγάπησα» του 1991), το «Μια γυναίκα μπορεί» των Χρήστου Νικολόπουλου-Βασίλη Παπαδόπουλο-Βαγγέλη Ξύδη, την «Ταχεία» των Τάκη Σούκα-Νίκου Μπακογιάννη, το «Έρωτά μου αγιάτρευτε» (α εκτέλεση: Κώστας Κόλλιας) των Τάκη Σούκα-Ηρακλή Παπασιδέρη, το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» (α εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου) των Μίμη Πλέσσα-Λευτέρη Παπαδόπουλου, το «Μακριά μου να φύγεις» των Πάνου Γαβαλά – Κώστα Βίρβου / Α. Κουλούρη και το «Τι τα θέλεις τα λεφτά» των Γιάννη Παπαϊωάννου-Βασίλη Παπαδόπουλου.
Επίσης, η Βιτάλη έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας, με τη μεγάλη της έκταση και τα "τσιγγάνικα" γυρίσματα και ερμήνευσε προς το τέλος δημοτικά τραγούδια, όπως ο «Αμάραντος», το «Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα», «Σιγά την άμαξα», «Σάλα - Σάλα» κ.ά.
Αποχαιρέτησαν τον κόσμο που γέμισε -παρά την οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει τους πάντες και τα πάντα- το «Κύτταρο» με το «Σαν τον Καραγκιόζη» του Διονύση Σαββόπουλου.
Στη μέση του προγράμματος εμφανίστηκε και ο «Καραγκιόζης» του Άθω Δανέλλη με την κοινωνική-πολιτική σάτιρα που αρμόζει σε κάθε εποχή! Μια όμορφη ιδέα διάρκειας 15 λεπτών.
Τι μας ενόχλησε τώρα.
1. Περιμένουμε ακόμα τη στιγμή που η ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός θα κάνει ένα πρόγραμμα κυρίως με δικά της τραγούδια, όχι μόνο από το «Απέναντι Μπαλκόνι» και το πρόσφατο «Επτά και να προσέχεις», αλλά κυρίως από τον αδικημένο και σημαντικό -κατά την ταπεινή μου γνώμη- δίσκο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ». Ίσως να διστάζει, ίσως δεν ξέρω και εγώ γιατί, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τραγούδια όπως ο "Δον Κιχώτης", τα "Γενέθλια", η "Ζωγραφιά", το "Ποιος είπε" απουσιάζουν από τα προγράμματά της… δεν ακούσαμε τον «Ξαφνικό έρωτα» (Σταμάτης Σπανουδάκης) που τον ζητούσε επίμονα ο κόσμος, το «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια» (Τάσος Σαμαρτζής), το «Είναι αβάσταχτο να φεύγεις» (Άκος Δασκαλόπουλος) σε μουσική και τα δύο του Νότη Μαυρουδή και πάρα πολλά άλλα καλά τραγούδια από προσωπικούς δίσκους, αλλά και αρκετές συμμετοχές που έχει κάνει από το 1973 μέχρι σήμερα.
Μήπως έπρεπε να παιχτούν τραγούδια περισσότερο εορταστικά και διασκεδαστικά; Τί να πω; Δεν ξέρω! Από την άλλη βέβαια, τι να πρωτοτραγουδήσει μέσα σε δύο τρεις ώρες; Τέλος, πιστεύω πως ένα μεγάλο μέρος του κοινού της -και όχι μόνο του δικού της κοινού- θα ήθελε να την ακούσει σε περισσότερα τραγούδια των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρου Ξαρχάκου, Γιάννη Μαρκόπουλου, Δήμου Μούτση κ.ά.
Ας το κάνει επιτέλους!
2. Μας ενόχλησε η καπνίλα από τα τσιγάρα και τα πούρα. Δεν λειτουργεί μήπως καλά το σύστημα εξαερισμού στο μαγαζί; Ώρες - ώρες πάντως, μερικές μουσικές σκηνές -και πρώην ροκ κλαμπ στη συγκεκριμένη περίπτωση- έχουν χαρακτηριστικά "σκυλάδικου". Ακόμα και η συμπεριφορά των γκαρσονιών – πορτιέρηδων κ.λπ. παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του κλίματος της πλατείας, κάτι που όπως διαπίστωσα για άλλη μια φορά, δεν γνωρίζουν καλά οι υπεύθυνοι του χώρου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου