Πέρασε ένας χρόνος από το θάνατο του μεγάλου ηθοποιού, σκηνοθέτη και δασκάλου του θεάτρου, Κώστα Καζάκου. Η καλλιτεχνική του διαδρομή κράτησε σχεδόν 60 χρόνια και ήταν γεμάτη από τεράστιες θεατρικές κυρίως επιτυχίες.
Ο Κώστας Καζάκος εκλέχθηκε δύο φορές Βουλευτής Επικρατείας του ιστορικού ΚΚΕ, ως Επικεφαλής του ψηφοδελτίου (2007 και 2009) και υπήρξε δραστήριος και χρήσιμος πολίτης σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του. Το σώμα του αποφάσισε να προσφερθεί μετά το θάνατό του στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ για την εκπαίδευση των φοιτητών, τονίζοντας μ' αυτή την κίνησή του την πίστη του στην Επιστήμη και στον Άνθρωπο.
Ο Κώστας Καζάκος, στη διάρκεια της πλούσιας δημιουργικής του πορείας, δίδασκε νέους ηθοποιούς σε δραματικές σχολές, έκανε θέατρο στο ραδιόφωνο, πρωταγωνίστησε σε τηλεοπτικές σειρές, συνεργάστηκε με το Μίκη Θεοδωράκη και το Γιάννη Μαρκόπουλο ως αφηγητής των μουσικών τους έργων, κυκλοφόρησε cd με απαγγελίες ποιημάτων, εξέδωσε ένα βιβλίο με σκόρπια άρθρα και κείμενά του, το "Διαπορώ και Εξίσταμαι" (1997), εργάστηκε στον παλιό και νέο ελληνικό κινηματογράφο με αρκετές καλές στιγμές (Η αρπαγή της Περσεφόνης, Το μπλόκο, Κοντσέρτο για πολυβόλα, Πεθαίνω κάθε ξημερώματα, Μια γυναίκα στην Αντίσταση, Λυσιστράτη όπου ήταν και παραγωγός, Ερωτική Συμφωνία όπου ήταν και σκηνοθέτης, Το κελί μηδέν, Ιφιγένεια, Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο... και βέβαια το αριστούργημα "Ο Δραπέτης" του 1991 όπου ερμήνευσε συγκλονιστικά έναν παλιό καραγκιοζοπαίχτη).
Εκεί όμως που είχε μια ζηλευτή πραγματικά πορεία ήταν στο Θέατρο, όπου είχαμε την τύχη να τον απολαύσουμε σε μεγάλους ρόλους και σε έργα κλασικά και σύγχρονα, ελληνικά αλλά και του διεθνούς ρεπερτορίου. Από τα πρώτα του χρόνια στο "Θέατρο Τέχνης", δίπλα στον Κάρολο Κουν, αλλά και με άλλους θιάσους της εποχής ξεχώρισε ως ένας καλός νέος ηθοποιός. Στη συνέχεια συνδέθηκε και συνεργάστηκε (1968-1992) με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη, ανεβάζοντας Ιάκωβο Καμπανέλλη (Το μεγάλο μας τσίρκο, Εχθρός λαός), Λούλα Αναγνωστάκη (Διαμάντια και Μπλουζ), Σοφοκλή (Ηλέκτρα και Οιδίπους Τύραννος), Ευριπίδη (Μήδεια), Άλμπυ (Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ), Φρηλ (Πολίτες β΄ κατηγορίας), Ίψεν (Έντα Γκάμπλερ), Τσέχωφ (Βυσσινόκοιπος), κ.ά.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, είτε στο "Θέατρο Τζένη Καρέζη" στην Ακαδημίας 3, είτε σε συνεργασίες με κρατικές σκηνές, παρουσίασε στο κοινό της Αθήνας, αλλά και όλης της Ελλάδας με τις καλοκαιρινές περιοδείες, έργα των Αισχύλου, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Μπρεχτ, Μίλερ, Μπέκετ, Τολστόι...
Ελπίζω σύντομα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και η οικογένειά του να ετοιμάσουν ένα βιβλίο-λεύκωμα, ένα αφιέρωμα για τον Κώστα Καζάκο, έτσι όπως του αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου