4+2 φθινοπωρινές βιβλιοπροτάσεις

Φθινόπωρο 2018. Τέσσερα ελληνικά και δύο ξένα μυθιστορήματα, επιλεγμένα από την πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή, που σας προτείνουμε να αναζητήσετε.

Το 2018 κυκλοφόρησε από τις "Εκδόσεις Πατάκη" η νέα έκδοση της συλλογής διηγημάτων «Ντιάλιθ’ ιµ, Χριστάκη» του Σωτήρη Δημητρίου, ο οποίος γεννήθηκε στην Πόβλα Θεσπρωτίας το 1955 και μεγάλωσε στην Ηγουμενίτσα. Η πρώτη κυκλοφορία έγινε το 1987 και περιέχει τα διηγήματα: "Βαλέρια", "Απών", "Ο καταμετρητής", "Η κορνίζα", "Το κιντόι", "Πολύδροσο Θεσπρωτίας", "Τα καλώδια", "Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη", "Περπάτει, παλιάλογο", "Δεσμά", "Τα όνειρα της Βαρβάρας", "Στα Πετράλωνα", "Γέλα, πουλί μου", "Φιλανθρωπικό ίδρυμα".

Το Ντιάλιθ’ ιµ, Χριστάκη έχει τιµηθεί µε το βραβείο διηγήµατος της εφηµερίδας Τα Νέα (1987). Το 2014 συγκαταλέχθηκε στα 100 καλύτερα βιβλία της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, σύμφωνα µε έρευνα του περιοδικού bookpress και του βιβλιοπωλείου Πολιτεία. "Λέγεται ότι το πρώτο βιβλίο εκβάλλει µε ορµή. Ίσως γιατί ο συγγραφέας ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ιστορία του. Πιθανώς αυτή η ορµή αφήνει βαθύτερα ίχνη στον αναγνώστη. Τουλάχιστον στον τότε συγκαιρινό του. Ο τρόπος χτίζεται λιθαράκι λιθαράκι µε τα χρόνια. Το «τίποτα» πλέον µπορεί να γίνει διήγηµα. Και ίσως είναι πιο πιθανόν —κι από την έλλειψη προθέσεως— να φωτίσει, κατά τι, κάτι. Ίσως η αλήθεια —αν υπάρχει— ταυτίζεται µε την παρηγορία των µορφών. Όπως ίσως συµβαίνει και µε τις όψεις της —εσαεί κρυβοµένης— φύσεως". Σωτήρης Δημητρίου.

Το 2017 κυκλοφόρησε το «Ιστορία χωρίς όνομα – Το κρυφό πάθος της Πηνελόπης Δέλτα» (Εκδόσεις Ψυχογιός). Ένα από τα πιο επιτυχημένα μυθιστορήματα της προηγούμενης χρονιάς. Συγγραφέας ο Στέφανος Δάνδολος, ο οποίος γεννήθηκε το 1970 και εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1996.

Το ξέρω πως είμαι τρελή∙ μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει…

(από γράμμα της Πηνελόπης Δέλτα στον Ίωνα Δραγούμη).

Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, τον γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Με φόντο τις καταπράσινες ερημιές και τα μεσαιωνικά πλακόστρωτα της κεντρικής Ευρώπης θα παλέψει για τη λύτρωση της καρδιάς της, ζώντας μαζί του τρεις μέρες που θα τη σημαδέψουν για πάντα.

Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε.

Το Ιστορία χωρίς όνομα είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας. Βασισμένος στα ημερολόγιά της, ο Στέφανος Δάνδολος αποτίει φόρο τιμής στον εύθραυστο ψυχισμό της σπουδαιότερης Ελληνίδας συγγραφέως του εικοστού αιώνα.

Τη χρονιά που διανύουμε κυκλοφόρησε και το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Γρηγοράκη, «Αληθινοί και ονειροπόλοι», από τις Εκδόσεις Κέδρος. Ακολουθεί και εδώ, το δελτίο τύπου-οπισθόφυλλο και το βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα. 

Αν όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή, όπως είπε ο Σαίξπηρ, ποιος είναι, αλήθεια, ο σκηνοθέτης της ανθρώπινης μοίρας; Κι από πού μας παρατηρεί, από τα βάθη των ονείρων μας; 
Μακρινό πλάνο - αποσπασματική μνήμη: Μέσα δεκαετίας του 1920. Ο αμπελουργός Λέων Αληθινός έχει ένα όραμα ζωής. Να φτιάξει ένα οινοποιείο στη Μαντίνεια της Αρκαδίας. Η οικονομική κρίση όμως του 1929 βάζει φρένο στα σχέδιά του. Ο γιος του Άγγελος θα θελήσει να πραγματοποιήσει το όραμα του πατέρα του, αλλά ξεσπά ο πόλεμος και ακολουθεί η περίοδος της Κατοχής. 
Μεσαίο πλάνο - μακρινή μνήμη: Ο εγγονός του Λέοντα, Διόνυσος, είναι αυτός που θα υλοποιήσει το όνειρο της οικογένειας ύστερα από πενήντα χρόνια. Το κτήμα Διόνυσος Αληθινός γνωρίζει διεθνή αναγνώριση. 
Κοντινό πλάνο - καθαρή μνήμη: Αρχές του 21ου αιώνα η επιχείρηση καταρρέει από αστάθμητους παράγοντες. Οι τελευταίοι απόγονοι της οικογένειας φαντάζουν χαμένοι μέσα στα προσωπικά τους αδιέξοδα. Ενώ ο Διόνυσος ζει τις τελευταίες αναλαμπές της ζωής του, εμφανίζεται στην περιοχή ο Κάρλο, που κάνει μεταπτυχιακό στην Ιστορία. Αναζητά μαρτυρίες για Ιταλούς στρατιώτες που πολέμησαν στα βουνά της Αρκαδίας στο πλευρό της Αντίστασης, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβρη του 1943. Η αναζήτησή του διασταυρώνεται με την οικογένεια Αληθινού. 

Ένα μυθιστόρημα που διαπερνά τον άνθρωπο μέχρι τα βάθη της ύπαρξής του, όπου γεννιέται ο προσωπικός του χρόνος - το φύλο και η ταυτότητά του -, αλλά και η μοίρα του, που παρασύρεται από τα γυρίσματα της Ιστορίας. 

Ο Γιάννης Γρηγοράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε νομικά και για περισσότερο από τριάντα χρόνια άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Το Αληθινοί και ονειροπόλοι είναι το ένατο μυθιστόρημά του. Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του: Ο διαβήτης του Πλάτωνα (2009), Μαύρη πέτρα (2011), Η καταιγίδα έρχεται, συνέχισε να τρέχεις (2012), Τέταρτος Κόσμος (2013), Κόκκινο και γυμνό (2015) και Αληθινοί και ονειροπόλοι (2018). Άλλα έργα του: Η μητρόπολη του χάους (1998), Η συνωμοσία των αγγέλων (2001) και Καφέ Προκόπ (2004).

«χόλι μάουντεν» είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε το 2017 από τις «Εκδόσεις Κέλευθος» και φέρει την υπογραφή του Νίκου Βεργέτη, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στη μνήμη του ποιητή Πάνου Οικονόμου (1968-2014), με την επιμέλεια και τις διορθώσεις της Δέσποινας Παπαγιαννοπούλου.

χόλι μάουντεν: ο παραληρηματικός, κωμικοτραγικός, γλυκόπικρος μονόλογος ενός ετοιμοθάνατου, που μπροστά στη γυναίκα του ανασύρει μνήμες, προβαίνει σε αποκαλύψεις, μπερδεύει ψέματα κι αλήθειες, φοβάται, αυτοσαρκάζεται, ζηλεύει, ενθουσιάζεται, προκαλεί, στοχάζεται.

Χωρίς κεφαλαία γράμματα και με μια τελεία, στο τέλος του βιβλίου, του πρώτου που έγραψε ο Νίκος Βεργέτης.

«…έχει ξημερώσει, κοίτα να δεις, την καλύτερη ώρα ξύπνησα, έχει αυτόν τον ήλιο τον όμορφο, τον διακριτικό, έτσι είναι ο ήλιος το ξημέρωμα, διακριτικός, ευγενικός, γι’ αυτό δίνει αυτό το υπέροχο φως, σαν τους ανθρώπους είναι κι ο ήλιος, βγαίνει δειλά δειλά με ένα ίσως, με ένα τεράστιο μάλλον στο κεφάλι του, γεμάτος απορίες, αναρωτιέται, λες να μην πρέπει να βγω; μήπως κάνω λάθος; μετά, όταν βλέπει ότι τον δέχονται με χαρά και τον καλωσορίζουν αρχίζει να παίρνει τα πάνω του και γίνεται όλο και ζωηρότερος, σιγά σιγά γεμίζει με έπαρση μέχρι που το μεσημέρι, γύρω στις τέσσερις, φτάνει στο αποκορύφωμα της χυδαιότητάς του, μας τρίβει στη μούρη τη δύναμή του, μας δείχνει ποιος είναι το αφεντικό, εξαντλεί κάθε στάλα υπομονής, και όταν βλέπει ότι έχουμε πια αγανακτήσει και είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε μπαϊράκι, φοβάται και αρχίζει να μαζεύεται, ξαναγίνεται διακριτικός, γεμίζει με ευγένεια και σιγά σιγά αποσύρεται περιμένοντας την επόμενη φορά που θα ξαναχτυπήσει, έτσι δεν είμαστε κι εμείς; τα ίδια δεν κάνουμε;»

Ο Νικολά Μπαρρό γεννήθηκε το 1980 στο Παρίσι από Γερμανίδα μητέρα και Γάλλο πατέρα. Σπούδασε ρομανική φιλολογία και πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού, όντας όμως κάθε άλλο παρά αυτό που λέμε μονήρης βιβλιοφάγος. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Η εποχή των κερασιών» (Εκδόσεις Πατάκη, 2014) μεταφράστηκε σε 16 γλώσσες και απέσπασε επαινετικές κριτικές και ενθουσιώδεις αντιδράσεις από το αναγνωστικό κοινό. Με το νέο του βιβλίο, «Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα», που κυκλοφορεί και πάλι από τον Πατάκη και σε μετάφραση Ειρήνης Αποστολάκη, κερδίζει για άλλη μια φορά τις εντυπώσεις, γράφοντας ένα όμορφο και ευχάριστο ρομαντικό μυθιστόρημα. Σχεδιασμός εξωφύλλου: Βασιλική.

Η Ροζαλί Λoράν είναι η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός µικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερµαίν, την καρδιά του Παρισιού. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες µε τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγµατα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών. Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο –και διάσηµο– συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες. Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς. 

Ο Γιούνας Γιούνασον γεννήθηκε στη Σουηδία το 1961. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, σύμβουλος σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και τηλεοπτικός παραγωγός. Όταν άρχισε να γράφει, αποφάσισε να αλλάξει εντελώς τη ζωή του. Πούλησε όλα τα υπάρχοντά του, έφυγε από τη Σουηδία και μετακόμισε σε μια μικρή πόλη κοντά στη λίμνη Λουγκάνο, στην Ελβετία. Τώρα έχει γυρίσει στην πατρίδα του και ζει στην εξοχή, σε ένα νησί, μαζί με τον γιο του και πολλές κότες.

Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορεί, μεταξύ άλλων, το μυθιστόρημα «Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο και εξαφανίστηκε», το οποίο έγινε παγκόσμιο μπεστ σέλερ, έχει κυκλοφορήσει σε πάνω από 40 χώρες και γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δικαίως έχει μεγάλη επιτυχία και στην Ελλάδα, από την πρώτη χρονιά (2013) της κυκλοφορίας του έως σήμερα!

Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή… Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει από το παράθυρο. Έχοντας κάνει τη μεγάλη έξοδο, θα ζήσει μιαν απίθανη περιπέτεια η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με διάφορους εγκληματίες, μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά, κάμποσους ανίκανους αστυνομικούς και έναν ελέφαντα. Για οποιονδήποτε άλλο, αυτή η περιπέτεια θα ήταν μοναδική. Όχι όμως για τον Άλαν, που έχει ένα συγκλονιστικό παρελθόν, αφού έχει μοιραστεί γεύματα - και πολλά περισσότερα- με τον Στάλιν, τον Τσόρτσιλ, τον Μάο, τον Φράνκο, τον Τρούμαν και τον Ντε Γκολ, έχοντας διαδραματίσει ένα ρόλο-κλειδί σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του 20ού αιώνα. Ένα ξεκαρδιστικά αστείο και βαθύτατα ανθρώπινο μυθιστόρημα για το ταπεινό μεγαλείο της κάθε μέρας και την ομορφιά τού να ζεις με πάθος ακόμα και όταν ο κόσμος πάει να σε πείσει ότι όλα είναι απελπιστικά άσχημα.

Για περισσότερα βιβλία, μείνετε εδώ!