Οι "Εκδόσεις Πατάκη" είναι ίσως ο πιο παραγωγικός εκδοτικός οίκος στην Ελλάδα. Τα παρακάτω βιβλία -μυθιστορήματα, διηγήματα, ιστορικά, θεατρικά, κ.λπ.- κυκλοφόρησαν την Άνοιξη του 2018. Ενδεικτικά, παρουσιάζονται τρεις νέοι τίτλοι.
Περιηγηθείτε στις Νότες Λογοτεχνίας και καλό διάβασμα - καλό καλοκαίρι!
"Οι Δαιμονισμένοι" του Αλμπέρ Καμύ, είναι ένα σπουδαίο θεατρικό έργο σε τρία μέρη, διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Ντοστογιέφσκι. Πρόλογος-επιμέλεια και σημειώσεις του Pierre-Louis Rey. Το θέμα του έργου είναι η δολοφονία του Σάτοφ (εμπνευσμένη από ένα πραγματικό γεγονός: το φόνο του φοιτητή Ιβάνοφ από τον μηδενιστή Νετσάγιεφ) και η πνευματική περιπέτεια κι ο θάνατος του Σταυρόγκιν, ο οποίος διχάζεται ανάμεσα στο καλό και το κακό της ανθρώπινης μοίρας και φέρνει το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου σε αντιπαράθεση με την θεολογική πίστη. Το έργο είναι επίκαιρο και αποτελεί ένα δριμύ κατηγορητήριο για όλα εκείνα τα συστήματα που έχουν σαν στόχο να καπηλεύονται και να εξευτελίζουν τις ελευθερίες του ανθρώπου. Γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας:
«Οι Δαιμονισμένοι είναι ένα από τα τέσσερα ή πέντε έργα που τοποθετώ υπεράνω όλων των άλλων. Για πολλούς λόγους, μπορώ να πω ότι γαλουχήθηκα μ’ αυτά και διαμορφώθηκα χάρη σ’ αυτά. Εδώ και είκοσι χρόνια περίπου, πάντως, βλέπω αυτά τα πρόσωπα επί σκηνής. Δεν έχουν μόνο το κύρος δραματικών προσώπων, έχουν και τη συμπεριφορά, τις εκρήξεις, το γρήγορο και απρόσμενο στιλ τους.
Ο Ντοστογιέφσκι, άλλωστε, έχει στα μυθιστορήματά του μια τεχνική θεάτρου: ελίσσεται με διαλόγους, χρησιμοποιώντας κάποιες ενδείξεις τόπων και κινήσεων. Ο άνθρωπος του θεάτρου, είτε είναι ηθοποιός, είτε σκηνοθέτης ή δραματουργός, έχει πάντα στη διάθεσή του όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται. Σήμερα, ιδού οι Δαιμονισμένοι επί σκηνής. Για να τους ανεβάσω, χρειάστηκαν πολλά χρόνια εργασίας και παρατήρησης.
Κι όμως, ξέρω, υπολογίζω όλα όσα χωρίζουν το θεατρικό έργο απ’ αυτό το καταπληκτικό μυθιστόρημα! Επιχείρησα απλώς να ακολουθήσω τον βαθύ μηχανισμό του βιβλίου και να προχωρήσω, όπως κι εκείνο, από τη σατιρική κωμωδία στο δράμα, ύστερα στην τραγωδία».
Ο Αλμπέρ Καμύ, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους και συγγραφείς του 20ού αιώνα, γεννήθηκε στην Αλγερία το 1913 και πέθανε στη Γαλλία (σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα) το 1960. To 1957 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για τα βιβλία του και, αναμφίβολα, για τον αγώνα που δεν έπαψε ποτέ να διεξάγει ενάντια σε ό,τι συντρίβει τον άνθρωπο. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Το καλοκαίρι, Γράμματα σ’ έναν φίλο Γερμανό, Ο επαναστατημένος άνθρωπος, Το μέλλον του ευρωπαϊκού πολιτισμού, Σημειωματάρια (Βιβλίο πρώτο, 1935-1942), (όλα σε μετάφραση Νίκης Καρακίτσου-Dougé και Μαρίας Κασαμπαλόγλου-Roblin).
Το "Λεωφορείο - 19 στάσεις" του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, είναι η νέα συλλογή διηγημάτων του γνωστού συγγραφέα από τη Θεσσαλονίκη. Οι "στάσεις" (μία ιστορία για κάθε στάση) είναι δημοσιευμένες σε μια περίοδο τριών χρόνων. Ξεκίνησε -όπως γράφει στο εισαγωγικό του κείμενο με τίτλο "Κόβοντας εισιτήριο"- να τις γράφει μία μία σε συνέχειες για το περιοδικό μικροϊστορίας "Θεσσαλονικέων Πόλις".
Παίρνω το λεωφορείο της Γραμμής «10» στη Θεσσαλονίκη, από την αφετηρία Χαριλάου ως το Τέρμα, ως τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, και γράφω ό,τι θυμάμαι, επινοώ και φαντάζομαι από κάθε στάση. Δεκαεννιά στάσεις. Γράφοντας καταλαβαίνω πως το μυαλό είναι ένα ανοιχτό στρατόπεδο αιχμαλώτων. Ή, ένα πριονιστήριο γεμάτο ακρωτηριασμένες, λειψές μνήμες, επινοήσεις, φαντασιώσεις κι εμπειρίες που διαρκώς αλλάζουν νόημα, χάνονται, επανέρχονται, διασταυρώνονται και πάλι διαφεύγουν.
Ξέρω, δηλαδή, ότι δεν κοπαδιάζουν οι λαγοί, αλλά εδώ συνημμένως ψάλλονται. Έπειτα, κάθε λεωφορείο που ξεκινάει από μια συγκεκριμένη αφετηρία, κάνει μιαν απαρέγκλιτη διαδρομή και πάει προς ένα σταθερό Τέρμα, ποτέ δεν κάνει όντως το ίδιο δρομολόγιο – κυρίως για τον ίδιο επιβάτη, που βλέπει έξω και εντός του με το μέτωπο κολλημένο στο τζάμι. Κάθε επιβάτης, κάθε φορά, είναι κι ένα διαφορετικό λεωφορείο.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης έχει γράψει έντεκα συλλογές διηγημάτων και πέντε μυθιστορήματα. Το βιβλίο του Η Στενωπός των Υφασμάτων τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 1993 και το Επί ψύλλου κρεμάμενος με το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω το 2004.Τα μυθιστορήματά του Γερνάω επιτυχώς και Ουζερί Τσιτσάνης (νέα έκδοση από τις Εκδόσεις Πατάκη, 2013) ανέβηκαν θεατροποιημένα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, όπως και το «Με τα παιδιά της πιάτσας» (ένα παίγνιο με τον Νίκο Τσιφόρο), σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη. Έγραψε το σενάριο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Όλα είναι δρόμος», σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη, και τα κείμενα της μουσικοθεατρικής παράστασης «Σαν τραγούδι μαγεμένο», που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της ΕΡΤ-3, διηύθυνε την εφημερίδα Θεσσαλονίκη και τα περιοδικά Θ-97 (τιμήθηκε με το βραβείο «Ιπεκτσί»), Τάμαριξ, Χίλια Δέντρα, Πανσέληνος (έλαβε το ευρωπαϊκό βραβείο «European Newspaper design Awards 2000») και Επιλογές της Κυριακάτικης Μακεδονίας. Συνεργάστηκε επί δύο χρόνια με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
Το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση. To 2012 έλαβε το βραβείο διηγήματος του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το βιβλίο του
Περιπολών περί πολλών τυρβάζω (Εκδόσεις Πατάκη).Το Ουζερί Τσιτσάνης έγινε ταινία το 2015 από τον Μανούσο Μανουσάκη. Την άνοιξη του 2016 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το μυθιστόρημά του Υπουργός Νύχτας και τον χειμώνα του ίδιου έτους ο συγκεντρωτικός τόμος διηγημάτων Τα δεδουλευμένα. Το 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη η τελευταία συλλογή διηγημάτων του με τίτλο Ντεπό.
Αυτή την περίοδο, τέλος, ξεκινά η συνεργασία των "Εκδόσεων Πατάκη" με τον μεγάλο Τούρκο συγγραφέα Ορχάν Παμούκ, κυκλοφορώντας το νέο βιβλίο του "Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά", σε μετάφραση Στέλλας Βρετού-Σοφιανίδου. Σταδιακά, θα επανεκδοθεί το σύνολο του έργου του. Στον συγγραφέα απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2006.
Πόσο καθοριστική για την υπόλοιπη ζωή µας είναι η πρώτη ερωτική εµπειρία; Ή µήπως αυτό που ορίζει τη µοίρα µας είναι η δύναµη της ιστορίας και των µύθων; Στα µέσα της δεκαετίας του 1980, ενώ ο πηγαδάς µάστορας Μαχµούτ και ο έφηβος βοηθός του Τζεµ σκάβουν ένα πηγάδι σ’ ένα δύσκολο κοµµάτι γης για να βρουν νερό, µια µυστηριώδης γυναίκα, ηθοποιός ενός περιοδεύοντος θιάσου, κάθε βράδυ στο υπαίθριο θέατρό της αφηγείται στους θεατές παλιά παραµύθια και ιστορίες.
Η Γυναίκα µε τα κόκκινα µαλλιά, µε άξονα τον έρωτα του Τζεµ, µας παρασέρνει στη δίνη ενός µεγάλου ανθρώπινου εγκλήµατος. Μας αφηγείται τη γνωριµία του νεαρού ήρωα µε τον έρωτα, τη ζήλια, την υπευθυνότητα, την ανεξαρτησία, πραγµατεύεται θέµατα σχέσης πατέρα και γιου, «αυταρχισµού», διαµόρφωσης της προσωπικότητας. Δύο θανάσιµα αµαρτήµατα, η πατροκτονία και η παιδοκτονία, θα απασχολήσουν τον αναγνώστη, που για άλλη µια φορά θα συναντηθεί µε δύο θεµελιώδη έργα του δυτικού και ανατολικού κόσµου, τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή και το Ρουστέµ και Σουχράµπ του Ιρανού Φιρντουσί, και θα αναρωτηθεί πόσο η συνηθισµένη ζωή µας επηρεάζεται από τα παλιά κείµενα.
«Ο Παµούκ είναι ο συγγραφέας της εποχής µας που έχει γράψει καλύτερα απ’ όλους ίσως για τη σχέση Ανατολής-Δύσης... Η Γυναίκα µε τα κόκκινα µαλλιά έρχεται να µας θυµίσει πως στα καλά βιβλία η απόλαυση του πώς το λέει είναι ισάξια µε το τι θέλει να πει ο συγγραφέας...» The Guardian
«Ο Παµούκ είναι ένας µοναδικός συγγραφέας, που τα καλύτερα µυθιστορήµατά του τα έγραψε µετά το Νόµπελ». Independent
Παρακάτω, οι σύνδεσμοι των υπολοίπων βιβλίων, που οδηγούν στην ιστοσελίδα των εκδόσεων για περαιτέρω πληροφορίες.
"Αλφαβητάρι Εντόμων" της Δήμητρας Κολλιάκου
"Οι ωραίοι έχουν χρέη και 44 ακόμα τραγούδια που καθρεφτίζουν την Ελλάδα από το 1990 έως το 2017" του Βύρωνα Κριτζά, με την εικονογράφηση του Αχιλλέα Ραζή.
"Στην αρχή του κόσμου και άλλα νεανικά διηγήματα", του Τρούμαν Καπότε, σε μετάφραση Αύγουστου Κορτώ
"Στάλιν - Μια νέα βιογραφία" του Oleg V. Khlevniuk, σε μετάφραση Πέτρου Γεωργίου
"Οι έξι θάνατοι του Τζωρτζ Πολκ" των Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Παπαϊωάννου
"Εθνικιστική ¨αντίδραση¨ και τάγματα ασφαλείας - Εμφύλιος και αντικατοχικός πόλεμος, 1943-1944", του Γιάννη Πριόβουλου
"Το παιδί που μετρούσε τον κόσμο" του Μετίν Αρντιτίν , σε μετάφραση Ρίτας Κολαϊτη
"Όταν φιλούσαμε το ψωμί", της Αλμουδένα Γκράντες, σε μετάφραση Χριστίνας Θεοδωροπούλου
"Πυρ και μανία. Στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ" του Michael Wolff, σε μετάφραση Σώτης Τριανταφύλλου
"Ο αδερφός" του Γιούακιμ Ζάντερ", σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου
"Όλος ο κόσμος στα χέρια σου" της Τζέννιφερ Νίβεν, σε μετάφραση Στέλλας Κάσδαγλη
"Ακροβάτες του χρόνου" του Πολυχρόνη Κουτσάκη
"Δελτία παραπόνων" του Τζέφρυ Ευγενίδη, σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου
"Ο διώκτης" του Λαρς Κέπλερ, λογοτεχνικό ψευδώνυμο των Σουηδών συγγραφέων και συζύγων Αλεξάντρα Κοέλο Αντορίλ και Αλεξάντερ Αντορίλ, σε μετάφραση Μαρίας Φακίνου.
"Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα" του Νικολά Μπαρρό, σε μετάφραση Ειρήνης Αποστολάκη
Για περισσότερα βιβλία από τις Εκδόσεις Πατάκη, που κυκλοφόρησαν τους δύο τελευταίους ανοιξιάτικους μήνες, ΕΔΩ
Για περισσότερα βιβλία από τις Εκδόσεις Πατάκη, εδώ, εδώ και εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου