Η ζωή με τον Λακάν

Στο άκουσμα του ονόματος του σημαντικού ψυχαναλυτή, περιμένει κανείς είτε να καταδυθεί σε σελίδες με υπόγεια ρεύματα νοήματος, είτε να επικεντρώσει την προσοχή του στην εύρεση υποσυνείδητων κινήτρων. Τίποτα από τα δύο δε συμβαίνει, καθώς το ανθρώπινο πορτρέτο που σχηματοποιεί και προκρίνει η Κατρίν Μιγιό, απεμπολεί την πολυπλοκότητα: «Στην ιδιωτική του ζωή ο Λακάν ήταν εντελώς απλός. Όχι με την έννοια που θα χαρακτηρίζαμε απλό έναν μεγάλο αυτού του κόσμου, ο οποίος καταδέχεται να συγχρωτίζεται με κατώτερους. Ήταν απλώς απαλλαγμένος, στις σχέσεις τους με τους άλλους, από τις περιπλοκές που συνεπάγεται εκείνη η διάσταση της διυποκειμενικότητας που ονομάζουμε «ψυχολογώ τον άλλον».

Μέσα από την εκφαντική αυτή προσωπογραφία, διανθισμένη, συχνά, με χροιά χιουμοριστική, διαγράφεται με προφάνεια η κίνηση της σκέψης του Λακάν, αλλά και φωτίζεται σε μεγάλο βαθμό ο βίος του. Αυτό που έχει σημαντικό βάρος, είναι πως οι εμπειρίες ζωής της συγγραφέως και ψυχαναλύτριας, εγείρουν λογοτεχνικές αξιώσεις. H καλοπλεγμένη παράθεση επιλεγμένων σκηνών από την πολυετή συμβίωσή της με τον Γάλλο ψυχίατρο, όχι μόνο διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον, αλλά υποστασιοποιεί ένα συμπαγές σύμπαν με ίχνη συγγραφικής στόφας.

Η ίδια η Κατρίν, στο τέλος του βιβλίου, εξομολογείται πως η καταφυγή στη γραφή έδρασε επικουρικά στην ψηλάφηση της αίσθησης που αναδύουν οι στιγμές, ύστερα από τριάντα χρόνια: «η μνήμη είναι ρευστή, όμως η γραφή ανασταίνει τη νεανικότητα των αναμνήσεων. Ενόσω έγραφα, ξαναβρήκα κάποιες παλιές μέρες και, με αιφνίδιες αναλαμπές, μου αποδόθηκε το Είναι του στο ακέραιο». Επίσης, είναι καθαρά διακριτό, πως παρ΄ όλες τις αποτυπωμένες διακυμάνσεις των συναισθημάτων της, ο ακλόνητος θαυμασμός της συγγραφέως προς τον Λακάν σπάνια ατονεί, ενώ η τρυφερή ματιά της διαποτίζει το κείμενο.

«Η ζωή με τον Λακάν» της Κατρίν Μιγιό (γεν. 1944), κυκλοφορεί από τη σειρά «Μικρή Βιβλιοθήκη» των «Εκδόσεων Κέλευθος», σε μετάφραση Μαρίνας Κουνεζή, ενώ τον πρόλογο υπογράφει ο Massimo Recalcati, τον οποίο μετέφρασε από τα Ιταλικά ο Χρήστος Πονηρός. Το βιβλίο τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο Αντρέ Ζιντ το 2016.

Για περισσότερα βιβλία των «Εκδόσεων Κέλευθος» εδώ, εδώ & εδώ!