Οι "Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο" ιδρύθηκαν το 1996 και δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού και της εκπαίδευσης. Προσεγγίζοντας με φαντασία, υψηλή αισθητική και άρτια επιστημονική τεκμηρίωση θέματα ιστορίας, επιστήμης, περιβάλλοντος και τέχνης, σχεδιάζουν βιβλία, εκπαιδευτικά πακέτα-μουσειοσκευές και εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ξεχωρίζουν για τα παιδικά εικονογραφημένα τους βιβλία, τα οποία έχουν πολλές φορές βραβευτεί. Φιλοξενούν στον κατάλογό τους έργα σπουδαίων ξένων και Ελλήνων εικονογράφων και συγγραφέων. Έχοντας αναπτύξει ένα δίκτυο επικοινωνίας με εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων από την Ελλάδα και την Κύπρο, οργανώνουν ημερίδες για θέματα μεθοδολογίας της εκπαίδευσης και παρουσιάσεις εκπαιδευτικού υλικού σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς, μουσεία, παιδικές βιβλιοθήκες και πολιτιστικούς οργανισμούς.
Ειδικότερα για τους δασκάλους, τα βιβλία και τα εκπαιδευτικά πακέτα που εκδίδει το Καλειδοσκόπιο αποτελούν ένα εργαλείο για τη δημιουργία και την όξυνση ενδιαφέροντος στα παιδιά, την αύξηση της συμμετοχής τους (παιχνίδια, πειράματα, κατασκευές) προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν ως προς τις αξίες του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος.
Στο πεδίο της λογοτεχνίας, τα τελευταία δύο χρόνια ξεκίνησαν μία νέα σειρά στην οποία συνυπάρχουν Έλληνες και ξένοι σύγχρονοι συγγραφείς, ενώ διατηρούν και μία σειρά Ποίησης. Τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο διευθύνουν η Αλέξα Αποστολάκη και η Ελένη Σταμπόγλη.
"Αν" της Αγαθής Δημητρούκα (κείμενο) και του Josep Antoni Tassies Penella (εικονογράφηση)
Αν μου δίναν έν’ άλογο μαύρο και μου λέγαν τον δρόμο μου να ’βρω…
Αν μου δίναν κλωστές να κεντήσω και μου λέγαν τον κόσμο να ντύσω…
Αν μου δίναν τις πίκρες τους όλοι και μου λέγαν να χτίσω μια πόλη…
Μικρέ ή μεγάλε αναγνώστη, πριν ανοίξεις το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, απάντησε σ’ αυτά τα «αν» με τη δική σου φαντασία. Και κάν’ το σαν παιχνίδι: κάθε φορά που θα θέλεις να το ξεφυλλίσεις, να βρίσκεις και μια καινούρια απάντηση. Θα εκπλαγείς με το πόσο ποιητικά και πόσο όμορφα θα βλέπεις όλα τα καθημερινά σου «αν», αφού, μαζί με το βιβλίο, θα έχεις ανοίξει πια και την καρδιά σου.
Γράφει η Αγαθή Δημητρούκα: Οι «Διφωνίες», στις οποίες ανήκει και το ΑΝ, μουσικά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Οι στίχοι τους, όμως, ποιητικοί και με πολλές εικόνες, δίνουν αφορμή για εικαστική ανάγνωσή τους. Το ΑΝ, ίσως το μόνο για παιδιά και μαζί για μεγάλους από τον συγκεκριμένο κύκλο, τριάντα πέντε χρόνια μετά είχε την καλή τύχη να συναντήσει το βλέμμα, την ψυχή και τους χρωστήρες του Τάσσιας στην κοντινή Καταλονία, να συγκινήσει φίλους απ’ όλο τον κόσμο ώστε να το μεταφράσουν και να γίνει ο σπόρος ενός ποιητικού έρωτα στη μακρινή Βραζιλία.
"Το εγχειρίδιο ενός καλού κλόουν" του Ηλία Κουνέλα
Ο δεύτερος τίτλος στη σειρά "ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ". Ο ηθοποιός Ηλίας Κουνέλας, σε ένα κείμενο που θυμίζει γιαπωνέζικα χαϊκού, μας εισάγει στον μαγικό κόσμο των κλόουν.
Δε φορούν βατραχοπέδιλα, δεν είναι βατραχάνθρωποι. Θέλουν να γίνουν άνθρωποι, μα δεν τα καταφέρνουν. Είναι πρόσωπα Θεού σκυμμένα και διωγμένα, έρχονται από μακριά, κι απ’ το πολύ περπάτημα ξέχασαν να μιλούν. Είναι βαριά τα πόδια τους, τα παπούτσια τους μεγάλα – έξι νούμερα ή εφτά μεγαλύτερα απ’ τα πόδια. Κι όλο χάνουν τη γραμμή. Κι έρχονται χιλιάδες, «ολοένα περισσότεροι μαζί με τους αιώνες».
"Η γυναίκα που κοιμάται" της Εύης Γεροκώστα (κείμενο) και της Μάρια Μπαχά (εικόνες)
Η Εύη Γεροκώστα μας μεταφέρει στην Κέρο, ανασύροντας θαμμένες αναμνήσεις και φωτίζοντάς της με τη γραφή της. Ο τρίτος τίτλος της σειράς "ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ".
Ξύπνησε από τα βήματα που άκουσε στην άμμο. Άνοιξε τα μάτια και είδε το αγόρι, χωρίς το μεγάλο τετράδιό του, κι έναν θαλασσινό του νησιού που ήξερε να μιλάει τη γλώσσα του αγοριού. Της είπε ότι η πήλινη κούκλα της είναι τόσο παλιά όσο τα αρχαία χρόνια, ότι οι ξένοι, που ήταν αρχαιολόγοι, είχαν φτάσει στο απέναντι νησί για να βρουν κι άλλες τέτοιες κούκλες, ακόμα και σπασμένες, για να τις γλιτώσουν από χρόνια και καιρούς και για να μπορούν να τις βλέπουν οι άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Της είπε ότι η κούκλα που ’χε εκείνη ήταν η πιο πολύτιμη απ’ όλες, γιατί δεν ήταν σπασμένη. Κάποτε είχε χρώμα, μα της το ’κλεψε ο χρόνος για να μην ξεχωρίζει από το χώμα –το σπίτι της. Θα την έπαιρναν οι ξένοι, θα τη φρόντιζαν, θα την έβαζαν σ’ ένα κουτί ανάμεσα σε μαλακά υφάσματα και θα την ταξίδευαν παντού, να μάθουν όλοι για τους θησαυρούς του νησιού. Το αγόρι κοιτούσε μια την κούκλα, μια το κορίτσι, μια τον θαλασσινό. Ο θαλασσινός κοιτούσε μια το κορίτσι, μια το αγόρι. Το Μοσχούδι κοιτούσε μια το αγόρι, μια την κούκλα. Η κούκλα δεν κοιτούσε πουθενά, αφού μάτια δεν είχε.
Τρία καινούργια βιβλία, εξαιρετικής ποιότητας, κυκλοφόρησαν αυτές τις μέρες, από τις "Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο" (Αθήνα, Ομήρου 50, τ.κ. 10672, τηλέφωνα: 2103632788, 2103627641).
Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως γι' αυτό το "εξαιρετικής ποιότητας", μιας και είναι κάτι που δε συναντά κανείς συχνά στις εκδόσεις.
Από το περιεχόμενο (καλή γραφή, ακόμα καλύτερη η εικονογράφηση) μέχρι την εκτύπωση, τη βιβλιοδεσία, όλα συνηγορούν σ' ένα γεγονός. Πως ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος σέβεται τόσο τους συγγραφείς - εικαστικούς, όσο και το αναγνωστικό κοινό. Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδα και ευελπιστούμε σε ανάλογη συνέχεια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου