Κυριακή στην επαρχία, με βροχή απ’ το πρωί
φεύγει όλη η ζωή μας στο φαΐ και στη σιωπή
Γύρω στο νεκροταφείο, εργοστάσια σωρό
τα καλά τα κόμματά μας, θα φροντίσουν και γι’ αυτό
Μονιμότητα, θεά μας, άδυτο προσωρινό
έχεις γίνει της ζωής μας φάντασμα αλληγορικό
Υγιαίνουμε λιγάκι, το ίδιο ευχόμαστε για σας
κι όταν έχουμε επισκέψεις, είμαστε πλοίο της χαράς
Αν θα πάς στον Αϊ Γιάννη, πολυκατοικίες σωρό
οι νεοαριστοκράτες, πάνε τώρα στον Τοτό
Κι όταν δώδεκα σημαίνει, ραντεβού στο Κολιμπρί
ιδεολόγοι και αριβίστες, ευτυχία μαζική
φεύγει όλη η ζωή μας στο φαΐ και στη σιωπή
Γύρω στο νεκροταφείο, εργοστάσια σωρό
τα καλά τα κόμματά μας, θα φροντίσουν και γι’ αυτό
Μονιμότητα, θεά μας, άδυτο προσωρινό
έχεις γίνει της ζωής μας φάντασμα αλληγορικό
Υγιαίνουμε λιγάκι, το ίδιο ευχόμαστε για σας
κι όταν έχουμε επισκέψεις, είμαστε πλοίο της χαράς
Αν θα πάς στον Αϊ Γιάννη, πολυκατοικίες σωρό
οι νεοαριστοκράτες, πάνε τώρα στον Τοτό
Κι όταν δώδεκα σημαίνει, ραντεβού στο Κολιμπρί
ιδεολόγοι και αριβίστες, ευτυχία μαζική
Κυριακή στην επαρχία. Στην επαρχία του καθενός μας. Με όλα τα καλά και τα κακά της. Όσοι δεν έχουν ζήσει σε μικρή επαρχιακή πόλη ή σε χωριό δε μπορούν να καταλάβουν! Στην παραπάνω φωτογραφία η κεντρική πλατεία της Νέας Ορεστιάδας, της Βορειοανατολικότερης πόλης της Ελλάδας, στον Έβρο, λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοτουρκικά και ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ένας μουντός και μονίμως συννεφιασμένος καιρός να σε αποσυντονίζει και ο Αργύρης Μπακιρτζής να σου τραγουδά "Μονιμότητα, θεά μας, άδυτο προσωρινό έχεις γίνει της ζωής μας φάντασμα αλληγορικό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου