Καλή χρονιά, χρόνια πολλά σε όλους. Με όνειρο κι ελπίδα πάντα. Και με ένα καλό ελληνικό τραγούδι! Ξέρετε... αυτό που γλυκαίνει την ψυχή. Σαν κι αυτό το διαμάντι του Τάσου Λειβαδίτη και του Μίκη Θεοδωράκη, με τη νεανική φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Από το δίσκο "Της Εξορίας" του 1976. Ερωτικό γράμμα...
Μη χάνεις το θάρρος σου
εμείς πάντα το ξέραμε
πως δε χωράει
μέσα στους τέσσερις τοίχους
το μεγάλο μας όνειρο
Εμάς τα σπίτια μας είναι όλοι οι δρόμοι
που στα σπλάχνα τους κοιμούνται
τόσοι σκοτωμένοι
Θα θυμάμαι πάντοτε τα φιλιά σου
που κελαηδούσαν σαν πουλιά
θα θυμάμαι τα μάτια σου
φλογερά και μεγάλα
σαν δυο νύχτες έρωτα
μέσα στον άγριο πόλεμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου