Κώστας Θρακιώτης & Θράκης Θρύλου (Σπουδαίοι Εβρίτες Λογοτέχνες)

Κώστας Θρακιώτης
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Θαλή Προδρόμου. Ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός, λαογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε το 1909 στην Αλεξανδρούπολη από γονείς εκπαιδευτικούς. Ο πατέρας του Θεοδόσιος Προδρόμου, ήταν διευθυντής στη Λεονταρίδειο Σχολή και η μητέρα του Πηνελόπη Χατζή Κωστή Κυριαζοπούλου, δασκάλα. 
Μικρό παιδί, γνώρισε τη φρίκη του πολέμου, την προσφυγιά και την ορφάνια από το χαμό του πατέρα του. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε σε σχολεία του Αϊδινίου και της Φιλαδέλφειας, όπου δίδασκαν οι γονείς του, ενώ τις γυμνασιακές του σπουδές τις περάτωσε στο Σουφλί. Εκεί, μαζί με συμμαθητές του, εξέδιδε το μαθητικό περιοδικό «Έβρος». 

Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και δίδαξε στο Γυμνάσιο Σουφλίου, σε ιδιωτικά γυμνάσια στην Αθήνα και σε Δραματικές Σχολές. Κατά την κατοχή πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση στο νομό Έβρου, φιλακίστηκε και αργότερα εξορίστηκε στη Λήμνο, τη Μακρόνησο και τον Άγιο Ευστράτιο. Γνώρισε και έζησε από κοντά σχεδόν όλα τα γεγονότα του αιώνα μας. Όλη του την πείρα τη μετέφερε στο έργο του, ένα έργο πλούσιο, γεμάτο αγάπη για τον άνθρωπο και τη Θράκη.

Το τέλος του 1944, όταν απελευθερώθηκε η Θράκη από τη ναζιστική κατοχή, ο Κώστας Θρακιώτης, ως υπεύθυνος της Μέσης Εκπαίδευσης του Νομού Έβρου, παρέλαβε από τον τότε στρατιωτικό διοικητή των Βουλγάρων τα σχολικά κτίρια της Αλεξανδρούπολης και την περιουσία τους, μερίμνησε για την εκ νέου λειτουργία τους και καθόρισε το αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας. Ταυτόχρονα οργάνωσε τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης και κατάρτισε ο ίδιος το πρόγραμμά του.

Παράλληλα ανέπτυξε αξιόλογη συγγραφική δράση. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα, δοκίμιο, θέατρο, κριτική, λαογραφία, μετάφραση. Χρονικά είναι από τους πρώτους στην Ελλάδα που έφερε τη νέα ποίηση με κατάργηση της ομοιοκαταληξίας και της λυρικής αισθηματολογίας, άνοιξε καινούργιους δρόμους στην ποιητική έκφραση, θεωρώντας ότι σκοπός της τέχνης είναι να εξυψώσει τον άνθρωπο και να βελτιώσει τη ζωή του.

Ο Κώστας Θρακιώτης, παραγωγικός μέχρι το τέλος της ζωής του, εκτός από το ψευδώνυμό του, σε μεγάλο μέρος του έργου του προβάλλει την ιστορία και την παράδοση της Θράκης και δεν παύει να υμνεί την αγάπη και την ειρήνη. Τιμήθηκε με πολλές λογοτεχνικές διακρίσεις (Κρατικό Βραβείο Ποίησης, Βραβείο Καλοκαιρίνειου Διαγωνισμού, κ.ά.). Πέθανε στην Αθήνα το 1994. 

Έργα του: Ποιητικά: «Εμείς δε θα βαδίσουμε», «Μοναξιά με φως και δίχως παράθυρα» (Βραβείο Οίκου Γκοβόστη 1939), «Συμφωνία του Ορφικού Ρόδου», «Ο άνθρωπος του έρωτα και της στάχτης». Θεατρικά: «Άλμπατρος», «Άνοιχτη Θάλασσα», «Το χαμόγελο της Μήδειας», «Τα παλληκάρια μας δεν πέθαναν», «Βιζβίζηδες». Λαογραφικά: «Λαϊκή Πίστη και λατρεία στη Θράκη». Κριτικά – Γραμματολογικά: «Η Ιταλική αναγέννηση και το κρητικό θέατρο», «Γεώργιος Βιζυηνός», «Σύντομη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας». Μεταφράσεις: «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, «Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον» του Ε.Μ. Ρέμαρκ.


Θράκης Θρύλου
Φιλολογικό ψευδώνυμο του Νίκου Πρωτόπαπα, θρακιώτη λογοτέχνη που γεννήθηκε το 1903 στην Αλεξανδρούπολη. Από το 1923 άρχισε να γράφει φιλολογικά σημειώματα και χρονογραφήματα σε εφημερίδες της Αλεξανδρούπολης. Ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο. Έργα του παίχτηκαν από ελληνικούς θιάσους και από το ραδιόφωνο. Στη δεκαετία του 1980 έγραφε το χρονογράφημα στην εφημερίδα «Επαρχιακός Τύπος» της Αλεξανδρούπολης. Πέθανε το 1985 στη Θεσσαλονίκη. Κυριότερα έργα του: Η οργή του Έβρου, Η νίκη είναι δική μας, Η Μαρούλα της Λήμνου.

Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης τους τίμησε, δίνοντας τα ονόματά τους σε δρόμους της πόλης. Δύο άγνωστες (ειδικά ο Θράκης Θρύλου) σημαντικές μορφές του Έβρου και των ελληνικών γραμμάτων.