Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 βρεθήκαμε στη "Σφίγγα", σε μια φιλόξενη μουσική σκηνή που βρίσκεται σ' έναν στενό πεζόδρομο στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί παρακολουθήσαμε το ενδιαφέρον τρίωρο μουσικό πρόγραμμα που με μεράκι έστησαν, ο Σταύρος Σιόλας με τη Ρίτα Αντωνοπούλου και την θαυμάσια ομάδα πέντε μουσικών που τους συνόδευε. Οι δύο πρωταγωνιστές της βραδιάς, από τις πιο ξεχωριστές φωνές της ελληνικής μουσικής σκηνής των τελευταίων 25 ετών, έκαναν μια προσεκτική επιλογή τραγουδιών, συνδυάζοντας το δικό τους ρεπερτόριο (υποστηρίζοντας και δικαιώνοντας εμπράκτως την προσωπική τους δισκογραφία), με τραγούδια παραδοσιακά (Ανάθεμά τον αίτιο, Τα παιδιά της γειτονιάς μου, Δω στα λιανοχορταρούδια), λαϊκά των Χρήστου Νικολόπουλου - Λευτέρη Χαψιάδη (Μια είναι η ουσία), Νίκου Ξυδάκη - Μανώλη Ρασούλη (Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια), μέχρι Γιάννη Μαρκόπουλο - Μάνο Ελευθερίου (Μαλαματένια λόγια), Θανάσης Παπακωνσταντίνου (Ανδρομέδα), Τρύπες (Καινούργια ζάλη) και βεβαίως, Θάνο Μικρούτσικο.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου είχε, όπως ήταν αναμενόμενο, τη μερίδα του λέοντος όσον αφορά την ερμηνεία των τραγουδιών του αξέχαστου μουσικοσυνθέτη με τον οποίο συνεργάστηκε στενά στις συναυλίες και στη δισκογραφία τα προηγούμενα χρόνια. Έτσι λοιπόν, ερμήνευσε έξοχα, με τις διασκευές των Ρεβάνς, το "Μικρόκοσμο" (Ναζίμ Χικμέτ, σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου) από τα "Πολιτικά Τραγούδια", το "Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα" από το "Σταυρό του Νότου" και το "Οι 7 νάνοι στο s/s Cynenia" από τις "Γραμμές των Οριζόντων" σε ποίηση Νίκου Καββαδία και τον "Πιτσιρικά" σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου από το δίσκο "Θάλασσα στη σκάλα". Έλειπε ίσως ένα "Δεν είναι η σιωπή φωνή" ή κάποιο άλλο, από τον πολύ καλό δίσκο "Πάμε ξανά απ' την αρχή" όπου η Αντωνοπούλου τραγουδά σε πρώτη εκτέλεση Μικρούτσικο.
Ευχάριστη εντύπωση αποτελεί το γεγονός πως επέλεξαν τρία τραγούδια των Μάνου Χατζιδάκι - Νίκου Γκάτσου ("Τα λουστράκια" που τραγούδησαν μαζί, "Η Παναγία των Πατησίων" η Αντωνοπούλου και "Φέρτε μου ένα μαντολίνο" ο Σιόλας), δίνοντας το στίγμα ενός υψηλού γούστου και μιας ακριβής αισθητικής, δημιουργώντας κλίμα "καλοκαιρινής συναυλίας σε θέατρο" ακόμα κι αν εμφανίζεσαι Σαββατόβραδο σε μια χειμερινή μουσική σκηνή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Πάμε στα δικά τους τώρα. Η εκφραστική και χειμαρρώδης Ρίτα Αντωνοπούλου ερμήνευσε ένα συγκινητικό τραγούδι για την κόρη της Φαίδρα, το "Θα μεγαλώνω" (Μουσική: Αντώνης και Δημήτρης Παπαβομβολάκης - Στίχοι: Ειρήνη Τσαγκαράκη) και παρουσίασε δύο καινούργια ενδιαφέροντα τραγούδια από τον επερχόμενο δίσκο της, στον οποίο υπογράφει τη μουσική ο Σταύρος Σιόλας και τους στίχους, σε κάποια από αυτά, η ίδια (Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι - Έχω μια θάλασσα). Στη συνέχεια έκανε μια επιλογή από τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια (Μια πόλη για δύο του Χρήστου Θηβαίου και της Φωτεινής Λαμπρίδη, Αντέχω λίγο έρωτα ακόμα του Νάσου Αρώνη, Πότε θα πάμε στα βουνά της Χάρις Τσεκούρα), ενώ μοιράστηκε με τον μουσικό της συνοδοιπόρο και κάποια δικά του τραγούδια. Ας πούμε γι' αυτά τώρα!
Σταύρος Σιόλας. Σε αντίθεση με την επί σκηνής παρτενέρ του που την έχω ακούσει άλλες τρεις φορές στο παρελθόν, σε μουσικές παραστάσεις του αξέχαστου Θάνου Μικρούτσικου, τον ταλαντούχο αυτό καλλιτέχνη και δημιουργό τον άκουσα για πρώτη φορά ζωντανά και ενθουσιάστηκα τόσο με το προσωπικό του υλικό, με τη μουσική του εργογραφία δηλαδή, όσο και με την εξαίρετη φωνή του, που δεν θυμίζει κανέναν και τίποτα.
Επηρεασμένος σαφώς από τη βυζαντινή μουσική και το παραδοσιακό τραγούδι, αλλά και από τις μπαλάντες του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, γράφει μελωδίες που συγκινούν και ξεχωρίζουν, ενώ η ζεστή φωνή και η βαθιά δραματική ερμηνεία του σε καθηλώνουν.
"Το αύριο", "Χωρίς εσένα", "Ποιο παραμύθι να βρω", "Διόδια" σε στίχους Πόλυ Κυριάκου, "Η Μάνα μου", "Σαν Χουάν" σε στίχους Σάννυς Μπαλτζή, "Κάθε φορά που τελειώνει ο κόσμος" σε στίχους Σταύρου Σταύρου, "Το σποράκι" σε στίχους Ηλία Μάστορη, "Προσμονή", "Της άρνης το νερό" και "Γεροπλάτανος", σε στίχους του ίδιου του συνθέτη, είναι τα τραγούδια του που ακούσαμε το προηγούμενο Σαββατόβραδο στη Σφίγγα. Κάποια από αυτά τα μοιράστηκε με άλλους στη δισκογραφία (Ελευθερία Αρβανιτάκη, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ρένα Μόρφη), κάποια άλλα τα τραγούδησε ο Γιάννης Κότσιρας και ορισμένα άλλα τα τραγούδησε ο ίδιος ο Σταύρος Σιόλας, ως τραγουδοποιός. Ο ρόλος που του ταιριάζει περισσότερο και ευελπιστούμε να συνεχίσει σ' αυτόν το δρόμο...
Στο τέλος της βραδιάς, παρουσία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Γιώργου Καζαντζή από τη Θεσσαλονίκη, ο Σταύρος Σιόλας, τιμής ένεκεν και εκτός προγράμματος, ερμήνευσε υπέροχα τις "Μέλισσες" σε στίχους Ελένης Φωτάκη.
Οι εμφανίσεις τους ήταν άκρως επιτυχημένες, γι' αυτό και έχουμε παράταση. Εκτός από το ερχόμενο Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024, θα εμφανιστούν άλλα δύο Σάββατα (21&28/12) στις 22:00.
Πριν 15 χρόνια η Ρίτα Αντωνοπούλου μου είχε δώσει μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη (από τις πρώτες της): ΕΔΩ!
Κείμενο - Φωτογραφίες: Θεοδόσης Βαφειάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου