Οι Εκδόσεις Δίσιγμα ξεκίνησαν την πορεία τους στο χώρο των ελληνικών εκδόσεων τον Σεπτέμβριο του 2009 με κυρίαρχο οδηγό την αγάπη για το εκπαιδευτικό βιβλίο. Πρωταρχικός μας στόχος είναι η δημιουργία και η προσφορά στο αναγνωστικό κοινό ποιοτικών συγγραμμάτων που σχετίζονται με διάφορους επιστημονικούς τομείς.
Η ανάπτυξη και προώθηση του επιστημονικού βιβλίου στην Ελλάδα αποτελεί εξάλλου βασική προτεραιότητα των ανθρώπων μας και ιδιαίτερη σημασία δίνεται τόσο στο άρτιο περιεχόμενο της κάθε έκδοσης, όσο και στην υψηλή ποιότητα της βιβλιοδεσίας και της εκτύπωσης.
Έχουμε καταφέρει να συνάψουμε συνεργασίες με καταξιωμένους Έλληνες συγγραφείς, οι οποίοι διδάσκουν σε διάφορα τμήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων και ταυτόχρονα έχουμε προχωρήσει σε συμφωνίες με διεθνείς εκδοτικούς οίκους αναλαμβάνοντας τη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα βιβλίων με ευρεία απήχηση στο εξωτερικό.
Σήμερα, στον κατάλογο των εκδόσεών μας φιλοξενούνται περισσότεροι από 400 τίτλοι βιβλίων, διαφόρων θεματολογιών, οι οποίοι απευθύνονται σε ποικίλες ομάδες αναγνωστών και τους οποίους μπορεί κανείς να βρει στα ράφια των μεγαλύτερων βιβλιοπωλείων της χώρας.
Έχοντας ως κυρίαρχα εφόδια την ολόπλευρη γνώση του αντικειμένου αλλά και τις σωστές υλικοτεχνικές υποδομές, οι Εκδόσεις Δίσιγμα στοχεύουν στην περαιτέρω ανάπτυξη και καθιέρωσή τους στο χώρο των εκδόσεων πάντα μέσα από την δημιουργία βιβλίων υψηλής ποιότητας και επιστημονικού κύρους.
Υπεύθυνοι εκδότες: Ιωάννης Μούργκος - Άγγελος Στορδόπουλος
Οι Νότες Λογοτεχνίας, στην παρούσα ανάρτηση, σας παρουσιάζουν ενδεικτικά πέντε ενδιαφέροντες καινούργιους τίτλους, προσπαθώντας να σας δώσουμε το στίγμα ενός σοβαρού εκδοτικού οίκου με αξιοσημείωτη παραγωγή πανεπιστημιακών κυρίως συγγραμμάτων.
Λογοτεχνική Γεωγραφία - Μαίρη Μαργαρίτη (Εφαρμογές γεωκριτικής σε ελληνικά λογοτεχνικά έργα)
Το παρόν βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα εναρκτήριο λάκτισμα για μια πιο συστηματική και πολυεπίπεδη ανάλυση του μυθοπλαστικού χώρου στην ελληνική λογοτεχνία. Η μελέτη των έργων που πραγματοποιείται επιχειρεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του κλάδου της λογοτεχνικής γεωγραφίας στην Ελλάδα μελετώντας τον χώρο στα λογοτεχνικά έργα με δυο τρόπους:
-με την ανάλυση του αναπαριστάμενου χώρου εφαρμόζοντας για πρώτη φορά τη γεωκριτική μέθοδο του Β.Westphal, όπως τη συστηματοποίησε στο έργο του La Géocritique. Réel, fiction, espace (2007),
-με τη χαρτογράφηση του αναπαριστάμενου χώρου της λογοτεχνίας αντλώντας γεωγραφικές πληροφορίες από το κείμενο.
Η λογοτεχνική γεωγραφία είναι ένας επιστημονικός κλάδος που χαρακτηρίζεται από διεπιστημονικότητα. Γεφυρώνει πρωτίστως τη γεωγραφία με τη λογοτεχνία, με τη συμβολή όμως και άλλων επιστημών, όπως της ιστορίας, της λαογραφίας, της ψυχολογίας και άλλων. Με επίκεντρο τη μελέτη του χώρου, ο εν λόγω κλάδος επιδιώκει την πολύπλευρη ανάλυση του λογοτεχνικού κειμένου συνδυάζοντας ποιοτικές και ποσοτικές μεθόδους.
Φιλοσοφία με παιδιά μέσα από εικονογραφημένα παιδικά βιβλία - Σοφία Νικολιδάκη
Η φιλοσοφία ενθαρρύνει τον θαυμασμό, την απορία, την κριτική σκέψη και τη διατύπωση ερωτημάτων, χαρακτηριστικά που είναι έμφυτα στα παιδιά αλλά συχνά τα αγνοούμε. Η φιλοσοφία με παιδιά, ως μορφή εφαρμοσμένης φιλοσοφίας στην τάξη, συμβάλλει στην ανάπτυξη σκεπτόμενων, ευαίσθητων και δημοκρατικών πολιτών.
Τα εικονογραφημένα παιδικά βιβλία, πέρα από την αισθητική απόλαυση που προσφέρουν, μπορούν να αποτελέσουν εξαιρετικά εργαλεία για φιλοσοφική αναζήτηση. Το βιβλίο αυτό, πρωτοποριακό στην ελληνική βιβλιογραφία, αναδεικνύει πώς τα εικονογραφημένα βιβλία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε τα παιδιά να φιλοσοφούν, να διατυπώνουν ερωτήματα, να αναπτύσσουν επιχειρήματα και να καλλιεργούν την κριτική ικανότητα, τη δημιουργική σκέψη, τη συνεργασία και την ενσυναίσθηση.
Το βιβλίο προσφέρει θεωρητική τεκμηρίωση, μεθοδολογικά εργαλεία και παραδείγματα από τη χρήση τέτοιων βιβλίων στην τάξη. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς, φοιτητές και γονείς που επιθυμούν να εντάξουν τη φιλοσοφία στην εκπαιδευτική διαδικασία και στην καθημερινή αλληλεπίδρασή τους με τα παιδιά.
Η ανακάλυψη των ελληνικών χορών / Χορός, ιστορία και ταυτότητα - Αναστασία Π. Χαρμαντά
Οι ελληνικοί χοροί φορτίζονται μέχρι σήμερα με αφηγήματα, που τους συνδέουν με την Αρχαιότητα και προβάλλονται ως ιστορικές αλήθειες. Η τάση αυτή εισάγεται από τους ξένους ταξιδιώτες που περιηγούνται τον ευρύτερο ελλαδικό χώρο και έρχονται σε επαφή με τις εκφάνσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου των Ελλήνων. Είναι οι πρώτοι που ανακαλύπτουν τους χορούς και αναπτύσσουν μία φιλολογία στην οποία επιχειρείται η τεκμηρίωση της συνέχειας του νεότερου ελληνικού πολιτισμού -και ιδιαίτερα του χορού- με την Αρχαιότητα.
Η ξενόφερτη εξουσία του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους και οι νεόφερτοι του έξωθεν ελληνισμού, καθιερώνουν τις ευρωπαϊκού τύπου χοροεσπερίδες με αποκλειστικά ευρωπαϊκούς χορούς, με αποτέλεσμα οι τοπικοί χοροί να περιοριστούν στο αγροτικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η διαδικασία ανάδειξης των στοιχείων που συγκροτούν την ελληνική εθνική ταυτότητα επικεντρώνεται στη γλώσσα και στη θρησκεία, ενώ άλλες μορφές έκφρασης μένουν στο περιθώριο. Ο προβληματισμός και οι αναζητήσεις της γενιάς του 1880, υπό την επίδραση της επιστήμης της Λαογραφίας, οδηγούν στην ανάδειξη εθνικών ‘Σχολών’ στη λογοτεχνία, στα εικαστικά και στη μουσική. Αντίθετα ο χορός ως τέχνη είναι ανύπαρκτος στο ελληνικό περιβάλλον και οι ελληνικοί χοροί αντιμετωπίζονται μόνο ως τρόπος διασκέδασης.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η γυναίκα καλείται να θέσει ως κυρίαρχο καθήκον της το πρόταγμα της εθνικής αναγέννησης, η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν ιδρύει το Λύκειο των Ελληνίδων και συγκαταλέγει στους βασικούς σκοπούς του την ανάδειξη των εθνικών χορών. Το Λύκειο πραγματοποιεί μια πρώτη γιορτή/παράσταση με ελληνικούς εθνικούς χορούς, συστηματοποιημένους και αποκαθαρμένους, σύμφωνα με την αστική αντίληψη για το ήθος που πρέπει να τους διακρίνει, κατ’ αναλογία με το υποτιθέμενο αρχαιοελληνικό. Πρόκειται για το σημείο εκκίνησης μιας διαφορετικής προσέγγισης του ελληνικού χορού, ο οποίος καλείται πλέον να εξυπηρετήσει εθνικούς σκοπούς, μέσω της θεατροποιημένης προβολής του. Τότε έρχεται στην επιφάνεια ο περιηγητικός λόγος που χρησιμοποιείται επιλεκτικά, για να ενσωματώσει στο εθνικό αφήγημα καί τους χορούς. Στο βιβλίο αποτυπώνεται αυτή η πορεία από τις πρώτες αναφορές στα ταξιδιωτικά κείμενα μέχρι τη γιορτή των Ανθεστηρίων, οργανωμένη από το Λύκειον των Ελληνίδων, την Πρωτομαγιά του 1911.
Εφαρμοσμένη Μουσική Παιδαγωγική - Μαρία Αργυρίου
Το βιβλίο "Εφαρμοσμένη Μουσική Παιδαγωγική" προσφέρει χώρο συζήτησης και αποδόμησης της μουσικής διδασκαλίας στο πλαίσιο που πολλοί παιδαγωγοί, που δραστηριοποιούνται στο χώρο της προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, έχουν την εξαιρετική ευκαιρία να επηρεάσουν ουσιαστικά τα μουσικά ταξίδια των μικρών μαθητών/τριών, προσφέροντας τη Μουσική ως ένα «δώρο», κατά τη διάρκεια της παιδευτικής διαδικασίας εντός σχολικού περιβάλλοντος.
Το βιβλίο είναι πρακτικά προσανατολισμένο, ώστε να σας βοηθήσει να αναπτύξετε το δικό σας πλαίσιο διδασκαλίας, μέσα από μία ευρεία γκάμα προτάσεων, ώστε να είστε σε θέση να αναμορφώσετε και να διαμορφώσετε μουσικές και διαθεματικές ιδέες, παιχνίδια, μουσικά παράγωγα, σχέδια μαθημάτων, μεθοδολογίες.
Επιπλέον οι προσφερόμενες για χρήση δραστηριότητες, καθιστούν εύκολη την εισαγωγή πολλών διαφορετικών μουσικών συστημάτων στην τάξη σας. Προσφέρεται, με αυτόν τον τρόπο, ο πλήρης σχεδιασμός μουσικής διδασκαλίας για νήπια αλλά και για παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου, αξιοποιώντας πλούσιο υλικό, σχέδια εργασίας και προτάσεις που θα διευρύνουν τις προοπτικές των μαθητών/τριών σας στη Μουσική Αγωγή.
Ζητήματα Διδακτικής των Μουσικών Οργάνων - Συλλογικός Τόμος σε επιστημονική επιμέλεια: Αντώνης Βερβέρης, Ιωάννης Λίτος.
Στόχος του παρόντος συλλογικού τόμου είναι η έναρξη ενός διεπιστημονικού διαλόγου με αφετηρία τη διδασκαλία των μουσικών οργάνων και του τραγουδιού στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στα πλαίσια του οποίου η θεωρία συνομιλεί με την πράξη.
Για τη συγγραφή του συνεργάστηκε ένας σημαντικός αριθμός ερευνητών προερχόμενος από διάφορους επιστημονικούς κλάδους, όπως της Μουσικής Παιδαγωγικής, της Μουσικής Ψυχολογίας, της Εθνομουσικολογίας, της Μουσικής Τεχνολογίας, της Ειδικής Αγωγής, της Ιατρικής των Παραστατικών Τεχνών, της Συστηματικής και Ιστορικής Μουσικολογίας κ.α., εκ των οποίων οι περισσότεροι ασχολούνται τόσο με τη μουσική εκτέλεση και ερμηνεία όσο και με τη διδασκαλία.
Επιπλέον, προσπάθεια έγινε ώστε «να ακουστούν οι φωνές» εκπαιδευτικών-ερευνητών που εκπροσωπούν όσο το δυνατόν περισσότερα είδη μουσικής. Έτσι, τα κείμενα που φιλοξενούνται δεν περιορίζονται σε ζητήματα διδασκαλίας της λόγιας δυτικής μουσικής -η αξία της οποία δεν υποτιμάται σε καμία περίπτωση- αλλά επεκτείνονται και σε άλλους μουσικούς πολιτισμούς και είδη όπως η ελληνική παραδοσιακή μουσική, η jazz, η δημοφιλής μουσική, η εκκλησιαστική μουσική κ.α.
Ο τόμος χωρίζεται σε δύο μέρη. Τα κείμενα του πρώτου μέρους διαπραγματεύονται θεμελιώδεις αρχές και θεωρητικά ζητήματα που άπτονται της διδακτικής των μουσικών οργάνων, ενώ στο δεύτερο μέρος επιχειρείται η γεφύρωση του φαινομενικά αέναου χάσματος μεταξύ θεωρίας και πράξης, συνδέοντας τις θεματικές του πρώτο μέρους, με διδακτικές πρακτικές, σκέψεις και προτάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου