Τα «Εύθυμα στιγμιότυπα από τους προθαλάμους της εξουσίας»
(Εκδόσεις Γκοβόστη, 2018) είναι το έβδομο βιβλίου του Υποστράτηγου εν
αποστρατεία, Κωνσταντίνου Π. Φράγκου, ο οποίος αφού υπηρέτησε την πατρίδα ως
αξιωματικός του στρατού, όταν συνταξιοδοτήθηκε, αφιερώθηκε στη συγγραφή
βιβλίων, αλλά και άρθρων σε εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες. Στο νέο του βιβλίο καταγράφει, με αρκετή δόση χιούμορ, ποικίλα στιγμιότυπα που έζησε ως διευθυντής του
στρατιωτικού γραφείου του Υπουργού Άμυνας, Ιωάννη Χαραλαμπόπουλου, από το 1985
έως το 1989, στη δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου.
Κάποια από αυτά τα γεγονότα που περιγράφονται είναι
αρκετά σοβαρά, όπως οι προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων, μυστικά κονδύλια
και απόρρητες δαπάνες και κάποια άλλα σχετίζονται με τη διευθέτηση
ορισμένων προβλημάτων επωνύμων πολιτών, κοινώς ρουσφέτια, που έπρεπε να φέρει
εις πέρας ο Κώστας Φράγκος, ως δεξί χέρι του Υπουργού. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, θυμόμαστε ονόματα του
παλιού κομματικού μηχανισμού (Σαρτζετάκης, Κατσιφάρας, Αρσένης, Λαλιώτης, Παπούλιας,
κ.ά.) που αγαπάμε να μισούμε, αλλά και προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου,
όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η
Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Βίκυ Μοσχολιού, που πέρασαν από το γραφείο του διευθυντή
του στρατιωτικού γραφείου, στους προθαλάμους της εξουσίας για διάφορους, προσωπικούς λόγους. Μεσολαβήσεις για να μην εκτίσει την ποινή του
κάποιος στρατιώτης - μέλος της ΚΝΕ που έφτυσε έναν λοχία, για επίλυση ζητημάτων θητείας, για χρησιμοποίηση ελικοπτέρου σε σκηνή κινηματογραφικής ταινίας, ακόμη και για άρνηση πληρωμής ρεύματος που παρείχε ο στρατός στον Θεολόγο.
Αν εξαιρέσουμε ορισμένα μικρά λάθη επί του πιεστηρίου ή τυπογραφικά όπως θα λέγαμε (π.χ. τροτσκιστής αντί για τροσκιστής στη σελίδα 15, Ντούμος αντί για Ντούμης στη σελίδα 28, κ.λπ.), πρόκειται για ένα εύληπτο ανάγνωσμα γραμμένο με απλό τρόπο, που διαβάζεται ευχάριστα, παρόλο που η επίγευση είναι μάλλον πικρή, αφού διαπιστώνει κανείς πως σε πολλά ζητήματα οι παθογένειες συνεχίζονται και δεν έχουν πραγματωθεί αλλαγές προς το καλύτερο.
Οπισθόφυλλο βιβλίου:
«Δώστε στο Κράτος τη διαχείριση της Ερήμου Σαχάρας και σε
πέντε χρόνια θα έχετε παντελή έλλειψη άμμου» (Μίλτον Φρίντμαν, Βραβείο Νόμπελ
Οικονομίας, 1976).
Το 1947, όταν η Ελλάδα έζησε τον εμφύλιο σπαραγμό λόγω
της ανικανότητας των πολιτικών να επιφέρουν τη συμφιλίωση, οι ΗΠΑ έστειλαν στη
χώρα έναν ειδικό απεσταλμένο, τον Paul Porter, για να εκτιμήσουν την κατάσταση και να βοηθήσουν. Ο Καλός Αμερικάνος
ήρθε, έμεινε τέσσερις εβδομάδες και επιστρέφοντας, θλιμμένος και
απογοητευμένος, ανέφερε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ:
«Εδώ δεν υπάρχει κράτος. Υπάρχει μόνο μία ιεραρχία
πολιτικών, ο ένας χειρότερος από τον άλλον. Μοναδική τους έννοια, η κατάκτηση
της εξουσίας. Σε όλη τη χώρα οι άνθρωποι έχουν παραλύσει από την αβεβαιότητα
και τον φόβο, οι επιχειρηματίες δεν επενδύουν, οι καταστηματάρχες δεν
αποθηκεύουν προμήθειες. Η δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να προβεί ούτε
στην είσπραξη φόρων ούτε στην επισκευή δρόμων, και είναι υπερβολικά εκτεταμένη.»
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει άλλη πολιτική εκτός από το
να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια, απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος.
Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια για τη διαιώνιση των
προνομίων μιας μικρής κλίκας που έχει την έδρα της στην πλατεία Κολωνακίου».
Άραγε σήμερα, εβδομήντα χρόνια μετά, έχει αλλάξει κάτι;
Τα μαύρα κοράκια, οι πολιτικοί, δεν είναι ίδιοι και χειρότεροι; Δεν αποτελούν
μια κλεπτομανή συντεχνία χωρίς ψήγμα πατριωτισμού; Αυτοί οι άθλιοι μάς οδήγησαν
στην τελευταία κρίση που δεν λέει να περάσει και επιμένουν να μας κυβερνούν
σήμερα ακόμη. Τη Δυναστεία των Γλύγκξμπουργκ, που απήλθε, την αντικατέστησαν
άλλες μικρότερες, εγχώριες: Παπανδρέου, Καραμανλής, Μητσοτάκης.
Τα εύθυμα στιγμιότυπα από τους προθαλάμους της Εξουσίας
που αφηγούμαι είναι αυθεντικά, 100% γνήσια, παρμένα από το διάβα μου στα
Υπουργικά Γραφεία, το αγκάλιασμά μου με την Εξουσία.
Κωνσταντίνος Φράγκος
Για περισσότερα βιβλία των Εκδόσεων Γκοβόστη, εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου