Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018
Το πρώτο άλμπουμ του τραγουδοποιού Ανδρέα Παπαδήμα
«Εγώ δεν γράφω ερωτικά τραγουδάκια, αλλά για τον
Έρωτα. Και ο Έρωτας παραμένει πάντα ένα πρόβλημα όχι μόνο του καιρού μας, αλλά
όλων των εποχών»
Μάνος Χατζιδάκις
Το Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε από τον "Μετρονόμο" ο πρώτος προσωπικός δίσκος του νέου τραγουδοποιού, Ανδρέα
Παπαδήμα, με τίτλο "Τα όνειρά μου έχουν βγει". Να τονίσουμε εξαρχής
πως πρόκειται για μια πολύ καλή στιγμή της τρέχουσας δισκογραφικής παραγωγής.
Οκτώ τραγούδια (Μόνο η αγάπη διαρκεί, Έβγαλε ο έρωτας φωνή, Λευκές νύχτες, Η
συνέχεια του μαζί, Στον δικό σου κόσμο, Τελευταίο ραντεβού, Μπροστά σ' έναν
καθρέφτη και το -καλύτερο κατά την γνώμη μας- Ξαναγεννήθηκα παιδί...) για τον
έρωτα και την αγάπη, και δύο επιστολές (Γράμμα στον έρωτα, Υστερόγραφο), με τον
Ανδρέα Παπαδήμα να απαγγέλλει πάνω στις όμορφες συνθέσεις του.
Η φωνή του ξεχωριστή, με σιωπές και λυγμούς όπου
απαιτείται, με μια σπάνια ευαισθησία και το σημαντικότερο είναι πως, αν και αρκετά
"ψηλά", εκλείπουν οι υπερβολές και οι θεατρινίστικες κραυγές. Όσον αφορά τους
στίχους, ευτυχώς, έχουμε ορισμένα εξαιρετικά δείγματα γραφής.
Τελικά όσο κι αν παραπονιόμαστε για τη σημερινή κατάσταση του
έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, γράφονται ακόμα όμορφα πράγματα. Θέλει χρόνο
και διάθεση για να τα ψάξεις και να τα ακούσεις...
"Οι παιδικές μου αναμνήσεις σ' ένα χωριό με
περιμένουν. Μες στην καρδιά η κομπανία στη διαπασών η νοσταλγία. Και ο παππούς
με τη γιαγιά μου έχουν ξαπλώσει πλάι-πλάι. Τις αγκαλιές τους νιώθω ακόμα τόσο
νωπές όπως το χώμα. Τους ψιθυρίζω στο αυτί λόγια δικά μου από εκείνα που δεν
καταλαβαίνουν οι μεγάλοι. Κάποια φωνή μου απαντά ήχος που φτάνει από βαθιά μου
πως κάποια μέρα πίσω θα 'ρθουν πάλι. Κάτω απ' το δέντρο στην πλατεία στέκω για
λίγο σαστισμένος. Βλέπω μπροστά μου τη ζωή μου κι ένα παιδί με τη μορφή μου.
Δεν είμαι εγώ και όμως είμαι ένα παιδί και ένας άντρας. Μια ισορροπία μεταξύ
τους συμβιβασμός στην άρνησή τους. Ξαναγεννήθηκα παιδί κι ένιωσα πάλι όλα
εκείνα που δεν μπορούν να νιώσουν οι μεγάλοι. Ένα δρομάκι επιστροφής κάπου
βαθιά μου παραμένει και κάποια μέρα πίσω θα με βγάλει".
&
"Συναίσθημα εμπόδιο σαν ψηλό κυπαρίσσι. Πριν γίνει
θυμός από πόνο είχε αρχίσει. Έβγαλε ο έρωτας φωνή και με φωνάζει πίσω. Τα μάτια
κλείνω μην με δεις και για να μην δακρύσω. Μέσα ευάλωτη η καρδιά και έξω
σουρουπώνει. Ψάχνω διέξοδο εκεί που ο ουρανός τελειώνει. Ρίχνω το βλέμμα στου
ουρανού το τέρμα. Στο κάπου εκεί, στο ακαθόριστο. Όπου κι αν πάω θα αναζητάω
πάντα το κάτι άλλο, το απροσδιόριστο Στο νου ο μονόλογος σαν βουή από μελλίσι.
Κι ο φόβος αργός όπως στάζει η βρύση. Έβγαλε ο έρωτας φωνή και μοιάζει στη δική
σου. Τα αυτιά μου κλείνω μη μου πεις πως είμαι η ζωή σου. Έχει η καρδιά μου
μαζευτεί κι ο έρωτας απλώνει. Ψάχνω διέξοδο εκεί που ο ουρανός τελειώνει. Ρίχνω
το βλέμμα στου ουρανού το τέρμα. Στο κάπου εκεί, στο ακαθόριστο. Όπου κι αν πάω
θα αναζητάω πάντα το κάτι άλλο, το απροσδιόριστο. Έγινε η ζωή μου μια στιγμή
όσο κρατάει κι η ευτυχία. Είναι ο χωρισμός μεσοτοιχία κι εμάς θα μας ενώνει μια
ρωγμή".
Ο τραγουδοποιός σημειώνει: «Επειδή ο δικός μου
τρόπος να αλληλεπιδρώ στα ερεθίσματα είναι ο γραπτός λόγος και η μουσική, το
άλμπουμ αυτό περιέχει όσα παρατήρησα και κατέγραψα από τον κόσμο μας, όσα
θυμήθηκα, όσα άφησα, όσα ξανάγινα, όσα ένιωσα. Έτσι προέκυψαν οχτώ τραγούδια,
ένα γράμμα κι ένα υστερόγραφο. Κι έτσι τα όνειρα βγαίνουν. Και τα μοιράζομαι
μαζί σας με πολύ μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Ας φανταστούμε λοιπόν ότι είναι ένα
ταξίδι με δέκα σταθμούς… Ο προορισμός ας είναι άγνωστος και διαφορετικός για τον
καθένα… Σας εύχομαι καλό ταξίδι.»
Παίζουν οι μουσικοί: Μιχάλης Ασίκης, πλήκτρα –
προγραμματισμός, Θάνος Αποστόλου, ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, Νίκος
Χρονόπουλος, ντραμς Ενορχήστρωση: Μιχάλης Ασίκης. Διεύθυνση παραγωγής: Ανδρέας Παπαδήμας.
O Ανδρέας Παπαδήμας γεννήθηκε στο Αγρίνιο. Σπούδασε
σύγχρονο τραγούδι, θεωρητικά μουσικής και παρακολούθησε μαθήματα πιάνου. Αρχικά
στο Εθνικό Ωδείο Αγρινίου με δασκάλα τραγουδιού την σοπράνο Βάσω Τσαρούχη και
στη συνέχεια στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας στην Αθήνα, με δασκάλα σύγχρονου
τραγουδιού την Λία Βίσση, απ’ όπου αποφοίτησε. Το 2015 κυκλοφόρησε το ψηφιακό
single
«Συνήθως» σε μουσική της Λίας Βίσση και στίχους την Ελένης Ξένου και τον
επόμενο χρόνο ακολούθησε δεύτερο τραγούδι από τις ίδιες δημιουργούς, την
παραγωγή των οποίων είχε αναλάβει η Λία Βίσση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Νότες Λογοτεχνίας"
Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...
Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com
Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.
Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσης Βαφειάδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου