Το "Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας" του Πατέρα Γεώργιου στην Αλεξανδρούπολη

Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε το παλαιότερο μουσείο του Έβρου. Το περίφημο "Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας" του συνταξιούχου ιεροδιδασκάλου Γεώγριου Κομνίδη. Ένα θαυμάσιο χώρο 150 τ.μ. στην όμορφη Χηλή της Αλεξανδρούπολης, με πολλά εκθέματα ανεκτίμητης αξίας, που έφτιαξε και συντηρεί -παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει- με μεράκι και κόπο ο σπουδαίος και πάντα χαμογελαστός αυτός άνθρωπος. Μετά την ξενάγηση και την κουβέντα, μας χάρισε και ένα παραδοσιακό θρακιώτικο τραγούδι με το βιολί και τη γλυκιά φωνή του.

Τo Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Χιλή Αλεξανδρούπολης είναι το αρχαιότερο στο νομό Έβρου. Ξεκίνησε η δημιουργία του το 1962 και ολοκληρώθηκε το 1965. Επί σειρά ετών λειτουργούσε στην περιφέρεια Διδυμοτείχου μέχρι το 2002, οπότε και μεταφέρθηκε στη Νέα Χιλή οριστικά πλέον διατηρώντας ζωντανές τις μνήμες του καθημερινού βίου των προηγούμενων αιώνων(19αι -20αι). Αντικείμενα καθημερινής χρήσης, ταριχευμένα ζώα και φυτά της ελληνικής υπαίθρου, ουσιαστικά συνθέτουν ένα ξεχωριστό μωσαϊκό της λαογραφίας και θρακικής παράδοσης.

Το Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας συντηρείται εδώ και μισό αιώνα περίπου στο ακριτικό και παραθαλάσσιο χωριό της Νέας Χιλής Αλεξανδρούπολης, με την ακούραστη  δράση του συνταξιούχου σήμερα ιεροδιδασκάλου και ιδιοκτήτη του μουσείου Γεωργίου Κομνίδη. Πρωταρχική σκέψη του ιεροδιδάσκαλου ήταν να καλύψει τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών του σχετικά με τη χλωρίδα, την πανίδα, αλλά και την παράδοση του παρελθόντος. Έτσι με ενθουσιασμό και περισσή φροντίδα επιμελήθηκε προσωπικώς τη συλλογή και συντήρηση των κινητών τεκμηρίων του προηγούμενου αιώνα προσφέροντας απλόχερα γνώση σε μαθητές, στην τοπική κοινότητα, αλλά και σε πολλούς επισκέπτες της περιοχής.

Η συλλογή του Μουσείου περιλαμβάνει πλούσιο λαογραφικό υλικό όπως τοπικές φορεσιές, σκεύη οικιακής χρήσης, αγροτικά εργαλεία, όπως το μουχάνι του σιδερά, αργαλειούς, τσικρίκια και ανέμες για το μάζεμα της κλωστής, ντουκάνες, σουφράδες, γάστρα για το ψήσιμο της πίτας, άροτρα και άλλα. Ένα σύνολο από εργαλεία και αντικείμενα καθημερινής χρήσης από τη ζωή στο σπίτι αλλά και στον αγρό του 19^ου και 20^ου αιώνα. Η εικόνα αυτή, του καθημερινού βίου του παρελθόντος, συμπληρώνεται με ταριχευμένα ζώα. Συλλογές εντόμων, αγριογούρουνα, λύκοι, ασβοί, ερωδιοί πτηνά, ερπετά του Θρακικού χώρου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, φυλάσσονται σε τριώροφη μεγάλη βιτρίνα και παραμένουν αλώβητα από τη φθορά του χρόνου. Ουσιαστικά μεταφέρθηκε αυτούσιο το αποτύπωμα του ζωικού και φυτικού βασιλείου της θρακικής γης. Επίσης το μουσείο διαθέτει εξαιρετική συλλογή νομισμάτων, μεταλλευμάτων και απολιθωμάτων. Τέλος, αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν τα ανθρώπινα έμβρυα, τερατογενέσεις από το Τσέρνομπιλ, αλλά και έμβρυα ζώων που απέβαλαν, τα οποία φυλάσσονται σε βάζα θυμίζοντας πανεπιστημιακό τμήμα βιολογίας.

Ο μικρός θησαυρός του μουσείου παραμένει ανοιχτός προς επίσκεψη κατόπιν συνεννόησης με τον ιδιοκτήτη του μουσείου και προσφέρεται δωρεάν είσοδο και ξενάγηση. Να σημειωθεί επίσης πως υπάρχει πρόσβαση σε άτομα με αναπηρία.

Βιογραφικό Σημείωμα Πατέρα Γεώργιου Κομνίδη
Ο Γεώργιος Κομνίδης γεννήθηκε στο Σοφικό Διδυμοτείχου στις 10/1/1934. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του και φοίτησε στο γυμνάσιο Διδυμοτείχου για ένα έτος και στη συνέχεια -ως παιδί της Παιδούπολης λόγω του εμφυλίου πολέμου- στο Γυμνάσιο Ρόδου, Κηφισιάς, στην επτατάξιο εκκλησιαστική Ξάνθης και τέλος άλλα τρία χρόνια στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Το 1962 χειροτονήθηκε Ιερέας, ενώ το 1963 τοποθετήθηκε ως ιερέας και δάσκαλος στο χωριό Γιατράδες Διδυμοτείχου, κοντά στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Εκεί άρχισε τη δημιουργία του Μουσείου για να ικανοποιήσει καλύτερα τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών του, διότι αγνοούσαν την παράδοση, τη χώρίδα και την πανίδα του τόπου τους. Τα παραδοσιακά αντικείμενα και εργαλεία τα αγόραζε από ιδιώτες, ενώ τα διάφορα ζώα, πτηνά και ερπετά της περιοχής τα ταρίχευε μόνος του τις νύχτες.

Το 1975 μετατέθηκε από τους Γιατράδες στο χωριό Νέοι Ψαθάδες Διδυμοτείχου, όπου υπηρέτησε 27 χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότησή του και από την ενεργό θέση του Ιερέως το 2002, διότι ως δάσκαλος είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί το 1989. Το 2002 μετέφερα το Μουσείο στη Νέα Χηλή Αλεξανδρουπόλεως – Θερμοπυλών 8, όπου διαμένει μέχρι σήμερα. Το Μουσείο αποτελεί επί μισό αιώνα περίπου, τον αρχαιότερο αλλά και πλέον παραμελημένο πολιτιστικό φάρο στον νομό Έβρου. Εκτός της στατικής του προσφοράς στα πολιτιστικά δρώμενα του Ν. Έβρου, σε πολλές δεκάδες ανέρχονται οι εκθέσεις του Μουσείου που πραγματοποιήθηκαν δωρεάν σε όλες τις πόλεις και τα κεφαλοχώρια του νομού.

Το Μουσείο δεν είχε ποτέ εισιτήριο εισόδου και ούτε επιχορηγήθηκε από κάποιον φορέα. Τα έξοδά του καλύπτονται αποκλειστικά από τη σύνταξη του Γεώργιου Κομνίδη. Ανάμεσα στους επισκέπτες του Μουσείου είναι, Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί και αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, βουλευτές, καλλιτέχνες, ακαδημαϊκοί, αρχιερείς, στρατηγοί, σχολεία και πλήθος κόσμου. Ο Γεώργιος Κομνίδης έχει τιμηθεί το 1980 από την Ακαδημία Αθηνών, τα Υπουργεία Πολιτισμού και Παιδείας, από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματίων, από την Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου, κ.λπ.
Είναι παντρεμένος με την Κερατσούδα Παπανικολάου από το Λάκκωμα Σαμοθράκης και έχουν δύο κόρες. Την Ευστρατία και τη Μαρία. Σήμερα ο συνταξιούχος ιεροδιδάσκαλος είναι 80 ετών και χαίρεται τα πέντε εγγόνια του!

"Παπά Γιώργη τα κύματα της καρδιάς σας είναι γεμάτα από αγάπη για τον Άνθρωπο. Η προσφορά σας πιστέψτε με κάνει μεγάλο καλό στο ποίμνιό σας. Σας αγαπω για την αγνότητα και την αυθεντικότητά σας"
Σύνη Αναστασιάδη (Ζωγράφος)

"Η δύναμη του ανθρώπου απεικονίζεται σ’ αυτό το δημιούργημα – συλλογή του π. Γεώργιου Κομνίδη. Είναι δημιούργημα ψυχής και πάθους. Ένοιωσα το γλυκό του και πικρό συνάμα παράπονο για τη μοναξιά του, γιατί φορείς και αρμόδιοι δεν αγκάλιασαν την προσπάθειά του όπως του αξίζει. Άνθρωποι σαν τον πατέρα είναι πολύτιμοι για την κοινωνία μας, για τον τόπο μας, για την ιστορία μας, για τις μνήμες μας"
Ευάγγελος Λαμπάκης (Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης)

"Ένας τρόπος ζωής, μια μορφή πραγματικού μόχθου, ένα πανόραμα της φύσεως, όπως τα συγκέντρωσε, τα δημιούργησε, τα εξέθεσε και τα συντηρεί η αγάπη, η ευφυΐα, η εργατικότητα, το ενδιαφέρον ενός ιερέως και δασκάλου, του αγαπητού μας πατρός Γεωργίου. Είθε η Εκκλησία και η Εκπαίδευση να μπορέσει να εμπνεύσει και σήμερα τους εν ενεργεία ιερείς και δασκάλους, ώστε να δημιουργούν με τον ίδιο τρόπο. Ο Θεός να ευλογεί τον π. Γεώργιο. Κάποτε και η τοπική μας κοινωνία θα καταλάβει το έργο του!"
Άνθιμος (Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως)

"Μουσείο Λαογραφίας και Φυσικής Ιστορίας"
Γεώργιος Κομνίδης - Συνταξιούχος Ιεροδιδάσκαλος
Θερμοπυλών 8 - Νέα Χηλή Αλεξανδρούπολης
25510 39863 - 6944546838

http://mouseio-evrou.site.gr/default.asp