Συνέντευξη με τη Νατάσσα Μποφίλιου

Από πού είναι η καταγωγή σου Νατάσσα; Μίλησέ μας για την οικογένειά σου. Οι γονείς σου τί σχέση έχουν με τη μουσική;

Οι ρίζες μου είναι από τη Σικελία και το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, αλλά και οι δύο μου γονείς γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Αθήνα. Αγαπούσαν πολύ τις τέχνες γενικώς, ο μπαμπάς μου τραγουδάει και παίζει κιθάρα κι η μαμά μου ζωγραφίζει και ασχολούνταν κάποτε με το θέατρο. Αισθάνομαι πως μεγάλωσα σ' ένα σπίτι μορφωμένων, πολιτικοποιημένων και βαθιά ελεύθερων ανθρώπων και νιώθω αφάνταστα τυχερή γι' αυτό.


Όταν ήσουν μικρή και αργότερα στην εφηβική σου ηλικία, τί μουσική άκουγες; Με ποιες φωνές μεγάλωσες;

Μεγάλωσα ακούγοντας στο σπίτι Χρήστο Λεοντή, Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Μάνο Λοΐζο, Λένα Πλάτωνος, Αφροδίτη Μάνου, Στέλιο Καζαντζίδη, Βίκυ Μοσχολιού. Στο δωμάτιό μου έπαιζε εναλλάξ Doors, Sinatra και κλασική μουσική και στο σχολείο τραγουδούσα rock και Διονύση Σαββόπουλο. Χωρούσαν όλες αυτές οι μουσικές στην καρδιά μου πάντα με την ίδια ευκολία. Οι γυναικείες φωνές που μ' επηρέασαν είναι η Μαρία Δημητριάδη και η Δήμητρα Γαλάνη. Άλλες αγαπημένες μου γυναικείες φωνές: Nina Simone, Βίκυ Μοσχολιού, Τάνια Τσανακλίδου, Janis Joplin...


Το πολιτικό τμήμα της Νομικής Αθηνών πώς προέκυψε; Και πώς αποφάσισες αργότερα να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;

Ήθελα να γίνω πολιτικός επιστήμονας, ν' ασχοληθώ με το διπλωματικό σώμα. Ξεκίνησα με πάθος, μέχρι που ο Κώστας Τσίρκας μου έδειξε το δρόμο για την πραγματική αγάπη της ζωής μου, γνωρίζοντάς μου τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο και ζητώντας μου να τραγουδήσω στο ντέμο που έφτιαξαν για την Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου και του Παρασκευά Καρασούλου.
Δεν ξέρω αν πιστεύεις στα μεταφυσικά Θεοδόση, αλλά θέλω να σου πω μια μικρή ιστορία. Την πρώτη μέρα που πήγα στο Πανεπιστήμιο ήταν μια τσιγγάνα στα σκαλιά της Νομικής, η οποία ήθελε να μου πει τη μοίρα μου. Έδωσα το χέρι μου και λέω αν έχεις κάτι να μου πεις, καλώς. Και μου λέει: "Εσύ κορίτσι μου όλη σου τη ζωή, θα την περνάς μπροστά σ' ένα μικρόφωνο".
Τα λες βρε τέτοια πράγματα στον κόσμο; Εγώ καμιά σχέση με το τραγούδι, ούτε για αστείο. Δεν το είχα σκεφτεί δηλαδή, ίσως δεν ήθελα και να το σκεφτώ, γιατί θεωρούσα πως έναν ιδεολόγο σαν και μένα δεν τον σηκώνει!
Θέλω να δουλεύω με τους όρους μου, να αισθάνομαι καλά. Δηλαδή αυτή την τρέλα που βιώνουν συνήθως οι καλλιτέχνες με τις συνεργασίες, με το χρήμα, με το τί θα τους πάει πιο ψηλά... πιο ψηλά είναι μακριά μου. Δεν τα θέλω όλα αυτά, γι' αυτό και επιλέγω να δουλεύω με την ομάδα μου, ήσυχα, χωρίς πολλές φασαρίες και ό,τι κάνουμε το κάνουμε ήσυχα και με πολλή δουλειά.
Εγώ σκέφτηκα λοιπόν, με αυτά που μου είπε η τσιγγάνα, πως θα γίνω πολιτικός επιστήμονας, θα γίνω πολιτικός κάποια στιγμή, θα μιλάω στον κόσμο... σκέψου... ούτε καν πήγε το μυαλό στο τραγούδι! Και λέω κοίτα να δεις πως τα έφερε η ζωή τελικά!


Η σχέση σου με τη μουσική και το τραγούδι πώς ξεκίνησε; Έχεις κάνει σχετικές σπουδές από μικρή, έτσι δεν είναι;

Παίζω από πέντε ετών πιάνο και τραγουδούσα σπίτι και στις γιορτές του σχολείου. Έκανα θεωρητικά, τελείωσα τζαζ τραγούδι και γενικώς μ' αρέσει να το ψάχνω με τη μουσική... Θέλω ν' ασχοληθώ και μ' άλλα είδη τραγουδιού, να μάθω λίγη κιθάρα, και άλλα πολλά που ελπίζω να ανακαλύψω στην πορεία!


Θέλω να μου μιλήσεις για τη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου (2004) και για την επαφή σου με τον Παρασκευά Καρασούλο. Είναι η αρχή της πορείας σου στο ελληνικό τραγούδι... ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή λοιπόν!

Εξαιρετική τύχη να βρεθούμε εκεί! Διασφαλίσαμε την καλλιτεχνική μας ταυτότητα και πήραμε τις πρώτες μας κατευθύνσεις από ένα σπουδαίο καλλιτέχνη. Δε νομίζω πως θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερη αρχή πουθενά αλλού! Η "Ασπιρίνη" ήταν η αρχή... μετά μας πρότεινε ο τότε παραγωγός μας να κάνουμε έναν ολόκληρο δίσκο και έτσι προέκυψαν οι ανάσες. Εκεί γνωρίσαμε και τον Θέμη που μας βοηθούσε στις ηχογραφήσεις και στις ενορχηστρώσεις, και μετά έγιναν όλα όσα έγιναν!


Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια περίπου από την κυκλοφορία του πρώτου σου προσωπικού δίσκου "Εκατό Μικρές Ανάσες" (2005) σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου, μουσική Κώστα Τσίρκα και ενορχήστρωση Κώστα Παρίση... πώς βλέπεις την πορεία που έχει διανύσει μέχρι σήμερα;

Νομίζω ένας δίσκος κρίνεται στα live και στα live μας οι ανάσες πρωταγωνιστούν μ' έναν υπέροχο για μένα τρόπο. Ο κόσμος τις αγαπά και τις ζητάει και αυτό είναι τέλειο όταν συμβαίνει! Θέλω να συνεχίσω να δουλεύω σε τρίο. Μου αρέσει πάρα πολύ η ιδέα του συνθέτη που υπογράφει τη μουσική, του στιχουργού που υπογράφει το στίχο και του τραγουδιστή που υπογράφει την ερμηνεία. Ο καθένας στον τομέα του. Το τρία το θεωρώ έναν πάρα πολύ σημαντικό αριθμό, θέλω να δουλεύω σε τριάδα.


Τί σου αρέσει, τί ξεχωρίζεις στο λόγο του Ευαγγελάτου; Είναι ο ποιητής της γενιάς μας τελικά; Έχει γράψει, συνολικά, 28 τραγούδια μέχρι σήμερα για τη φωνή σου...

Τί να πω εγώ για το Γεράσιμο; Για μένα είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη γραφή και τον θεωρώ κορυφαίο της γενιάς του. Συγκινητική, ουσιώδης, ευφυής, παθιασμένη, με τσαμπουκά και ευγένεια. Ελπίζω να μου γράψει άλλα εκατό χιλιάδες τραγούδια!!!


Το 2006 θα βρεθεί στο δρόμο σου ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του ελληνικού τραγουδιού, ο Σταμάτης Κραουνάκης. Μίλησέ μας γι' αυτήν τη συνεργασία. Είναι νομίζω η μοναδική δισκογραφική συμμετοχή σου. Θα ήθελες να ερμηνεύσεις τραγούδια δημιουργών αυτής ή και παλαιότερης γενιάς;

Ο Κραουνάκης είναι Θεός! Δάσκαλος! Τιμή μου τεράστια. Είμαι ανοιχτή στις συνεργασίες όπου θα βγουν όμορφα τραγούδια από καρδιάς...


Και όσον αφορά τις επί σκηνής συνεργασίες σου, ήσουν ιδιαίτερα τυχερή νομίζω: Χρόνης Αηδονίδης, Αφροδίτη Μάνου, Παναγιώτης Καλατζόπουλος... τί κέρδισες από τον καθένα; Τί πήρες από αυτές τις συνεργασίες;

Αφροδίτη Μάνου, Παναγιώτης Καλατζόπουλος, σπουδαίοι, λατρεμένοι και ιδιαίτεροι, είδωλα μου, χαρισματικοί και βαθιά καλλιεργημένοι άνθρωποι. Ο κύριος Χρόνης νομίζω είναι η ιστορία του ελληνικού τραγουδιού... Είμαι τόσο τυχερή που σε τόσο ελάχιστο διάστημα δούλεψα έστω και για λίγο μαζί τους! Νομίζω είναι εμπειρίες ζωής και όχι απλά συνεργασίες!


Το 2007 θα κυκλοφορήσουν δύο τραγούδια ως προπομπός και το 2008 η δεύτερη ολοκληρωμένη προσωπική σου δουλειά με τίτλο: "Μέχρι το τέλος" σε στίχους πάντα του Γ. Ευαγγελάτου και παραγωγή του Π. Καρασούλου. Αυτή τη φορά όμως, σε μουσική και ενορχήστρωση Θέμη Καραμουρατίδη. Στο δίσκο συμμετέχουν και δύο ταλαντούχοι φίλοι σας, ο Κωστής Μαραβέγιας και η Μαρία Παπαγεωργίου με τα φωνητικά τους..."δίσκος παρέας" και αυτός... πιστεύεις πως η "Μικρή Άρκτος" προώθησε όσο έπρεπε αυτή την δουλειά;

Αυτό δεν μ' απασχόλησε καθόλου. Δεν κάθισα ποτέ να σκεφτώ τί κάνουν οι άλλοι για μένα, αλλά τί κάνω εγώ γι' αυτό που έχουμε φτιάξει... Τα τραγούδια βρήκαν το δρόμο τους και τη θέση τους στη δισκογραφία κι αυτό με εταιρεία τη Μικρή Άρκτο και είναι υπεραρκετό. Όσο για τη Μαρία και τον Κωστή τί να λέμε; Ταλεντάρες και φίλοι! Ήταν μεγάλη χαρά να είναι στο δίσκο μας!


Πώς βλέπεις τη νέα γενιά σήμερα στο ελληνικό τραγούδι; Θα ξεπεράσει το πρόβλημα επικοινωνίας με το "μεγάλο κοινό"; Ποιο πιστεύεις πώς είναι το μειονέκτημά της, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει αυτή η νέα γενιά δημιουργών και καλλιτεχνών;

Είμαστε νέοι, έχουμε όρεξη και χρόνο και όλα θα βρουν το δρόμο τους, είμαι βέβαιη! Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά είναι ο παρεμβατισμός των εταιρειών στο υλικό και στις συναυλίες. Νομίζω πως ο αυθορμητισμός είναι το μεγαλύτερο όπλο ενός καλλιτέχνη και πρέπει να διαφυλάσσεται απόλυτα! Η γενιά μας ευτυχώς έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα, έχουν βγει πάρα πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες οι οποίοι θα έχουν δρόμο και χώρο στη μουσική. Αυτό που κάνει η γενιά μας, το κάνει πολύ καλά. Έχει προσωπικότητα, χρώμα, χαρακτήρα και άποψη !!!

Με το διαδίκτυο τί σχέση έχεις; Πιστεύεις πως μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να κάνει γνωστή την δουλειά του; Εσύ πάντως έχεις πάρα πολλούς θαυμαστές της φωνής και της δουλειάς σου γενικά και στο ίντερνετ και σε στηρίζουν με πάθος!

Μ' αρέσει τόσο η λέξη πάθος! Είναι γνώμονας στη ζωή μου και πόσο χαίρομαι που οι φίλοι μας κι οι ακροατές μας είναι παθιασμένα άτομα, δεν φαντάζεσαι!!! Όσο για το ίντερνετ είναι ένα ωραίο κακό! Μια ψυχρή επικοινωνία, που όμως με λίγο χιούμορ και αλήθεια μπορεί να γίνει ουσιαστικά προσωπική και ένας τρόπος να γνωστοποιήσεις εύκολα και γρήγορα τις πληροφορίες που θέλεις για τη δουλειά σου.


Πρόσφατα κυκλοφόρησαν 3 νέα τραγούδια της γνωστής παρέας... ένα δισκάκι με τίτλο: "Τρία Μυστικά". Τί σημαίνουν αυτά τα τρία μυστικά για σένα;

Τα Τρία Μυστικά είναι ένας κύκλος τραγουδιών, τρία μυστικά μας που θέλαμε να τα εμπιστευτούμε κάπου...


Η επόμενη δισκογραφική σου κίνηση; Θα είναι με δικά σου τραγούδια, μιας και γράφεις στίχους και μουσική, όπως ομολόγησες σε παλαιότερη ραδιοφωνική μας συνομιλία;

Η επόμενη δουλειά θα είναι κι εκείνη με τις σταθερές μου αξίες Γεράσιμο Ευαγγελάτο και Θέμη Καραμουρατίδη, καθώς κι η συμμετοχή μου με τρία τραγούδια στον προσωπικό δίσκο του Κώστα Τσίρκα. Τα δικά μου μάλλον θα ακολουθήσουν μετά.


Επιμένεις να συνεχίζεις τις "μοναχικές εμφανίσεις" με την άψογη μπάντα σου, την υπέροχη ομάδα που έχεις δημιουργήσει. Δεν θα ήθελες την "ασφάλεια" της συνεργασίας μ' ένα "μεγάλο όνομα" όπως κάνουν αρκετές νέες τραγουδίστριες;

Μεγαλύτερη ασφάλεια από το να δουλεύεις με τους ανθρώπους σου και τους μουσικούς σου δε νομίζω να μπορείς να νιώσεις. Νιώθω ότι έχω κατακτήσει κάτι πολύ σπουδαίο με το να έχουμε αυτή την ομάδα...


Τί είναι αυτό που σε κάνει να τραγουδάς; Διαχωρίζεις τη ζωή σου από τη μουσική ή έχουν γίνει ένα αυτά τα δύο;

Η ζωή μου είναι η μουσική, γι' αυτό νιώθω ότι ζω όμορφα και δημιουργικά... Τραγουδάω για να γίνομαι καλά και να εκφράζω την ψυχή μου...


Ποιους δημιουργούς και καλλιτέχνες της γενιάς σου ξεχωρίζεις; Με ποιους θα ήθελες να συνεργαστείς;

Κωστής Μαραβέγιας, Γιάννης Χαρούλης, Νικήτας Klint, Monica, Modrec, Old house Playground, Ρίτα Αντωνοπούλου, Απόστολος Ρίζος, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Μαρία Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, Μαρία Λούκα… Ξεχνάω κανέναν; Είναι πολλοί και τα σπάνε!

Ολοκλήρωσες με μεγάλη επιτυχία τις εμφανίσεις σου στην ανοιξιάτικη Αθήνα και αυτό το καλοκαίρι θα δώσεις κάποιες συναυλίες. Πώς βλέπεις τις αντιδράσεις του κόσμου; Τί ακούει κάποιος στις συναυλίες σας, πέρα από το προσωπικό σας ρεπερτόριο;

Θα ακούσει κανείς τα τραγούδια μας να συνομιλούν με άλλα αγαπημένα μας... Ένα πορτρέτο αναφορών και ακουσμάτων μας! Ο κόσμος συμμετέχει στις συναυλίες μας απ' την αρχή, είναι το πιο σημαντικό μέρος του λάιβ. Το καθορίζει και το διαμορφώνει ενεργειακά και καλλιτεχνικά νομίζω...

Ακούς ραδιόφωνο; Βλέπεις τηλεόραση;

Λατρεύω το ραδιόφωνο ως μέσο. Το ραδιόφωνο όμως, όχι το playlist. Η τηλεόραση επίσης δεν με ικανοποιεί σαν θεατή καθόλου, αλλά υπάρχουν και πολύ καλές εκπομπές που χαίρομαι να πηγαίνω. Όπως η εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, η οποία θεωρώ ότι μ' έχει βοηθήσει και πάρα πολύ!


Και κάτι για το τέλος... θέλω να μου πεις ποιο τραγούδι σου σε εκφράζει περισσότερο, ποιο τραγούδι από αυτά που έχεις ερμηνεύσει μέχρι σήμερα είσαι εσύ και γιατί;

Το "τσιγάρα βαριά" και η "Αλεξάνδρας"... Νιώθω ότι είναι προσωπικές μου εμπειρίες γραμμένες από τον καλύτερο μου φίλο.

Ιούνιος 2009