Ένα κορίτσι που σώθηκε από δελφίνια στη θάλασσα μεγαλώνει ορφανό
σ’ ένα ελληνικό νησί. Τη λένε Ειρήνη, την ημέρα ζει στη στεριά, τη νύχτα σμίγει
στη θάλασσα με την αληθινή της οικογένεια. Στα δεκατέσσερά της είναι έγκυος κι
εμπιστεύεται την ιστορία της σ’ έναν περαστικό ξένο.
«Συμβαίνει οι άνθρωποι να
κάθονται και να μου διηγούνται για τις σκληρές μέρες τους, για ταξίδια,
αγρύπνια, πείνα. Πρέπει να υπάρχει μια σιωπή στο πρόσωπό μου που τους
καθησυχάζει: δε θα τους διακόψω. Οι γυναίκες όχι, απομονώνονται μεταξύ τους για
να διηγηθούν. Οι γυναίκες είναι νησιά. Η Ειρήνη δεν έχει θέση ανάμεσά τους ούτε
ανάμεσα στους άντρες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου