Αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας από τις Εκδόσεις Μαλλιάρης Παιδεία

Ο Ντοστογιέφσκι με το έργο "Αδελφοί Καραμαζόφ", κλείνει την πανανθρώπινη προσφορά του μαζί και τον κύκλο της ζωής του. Στο τελευταίο, αλλά και στο πιο μεστό έργο του ο Ντοστογιέφσκι, διαλέγει τους χαρακτήρες που θα κυριαρχήσουν σ' ένα έργο όπου, το τραγικό συνταιριάζεται με το ωραίο, ο άθεος στέκεται με δέος μπροστά σε αβίαστες αποκαλύψεις, ο διανοούμενος ζητάει να φιλήσει το χέρι ενός απλοϊκού ασκητή. Το έργο πλημμυρίζει από τις ολοφάνερες αντιθέσεις του ψεύτικου με το αληθινό, όπου η βαρβαρότητα και η χυδαιότητα φαντάζουν ασημαντότητες μπροστά στην απεραντοσύνη της καλοσύνης. Ο Ντοστογιέφσκι είναι τόσο μεγάλος, που αυτός μονάχα μπορεί "να σ' ανεβάσει τόσο ψηλά και να σε καλέσει στην πιο αμόλυντη καθαριότητα". Το αριστούργημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που λάτρεψαν εκατομμύρια αναγνώστες. Η πληρότητα της ανάλυσης των χαρακτήρων του έργου, το καθιστά σταθμό στη σύγχρονη ψυχολογία. Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα έργα της παγκόσμιας κλασικής λογοτεχνίας. Επανέκδοση: "Αφοί Νάστου", 1982.

Dostojevskij, Fedor Michajlovic, 1821-1881

Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο πατέρας του, Μιχαήλ Αντρέγεβιτς, ήταν στρατιωτικός γιατρός, Το 1838 γίνεται δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικών της Πετρούπολης, στην οποία έδωσε εξετάσεις διότι αυτό απαιτούσε ο πατέρας του, και χωρίζεται από τον αδελφό του. Ο Μιχαήλ Αντρέγεβιτς δολοφονείται το 1839 στο κτήμα της οικογένειας, στην επαρχία της Τούλα. Η δολοφονία του πατέρα Ντοστογέφσκι συνταράσσει τον Φιοντόρ. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1857 νυμφεύεται τη Μαρία Ντμιτρίεβνα Ισάεβα, και το 1859, μαζί με τη σύζυγό του, λαμβάνουν την άδεια που τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στην Ευρωπαϊκή Ρωσία. Το 1859 εκδίδει στην Πετρούπολη μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία, όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. 'Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: "Ο παίχτης", "Οι αδερφοί Καραμαζώφ", "Έγκλημα και Τιμωρία", "Ο Ηλίθιος", "Οι δαιμονισμένοι". Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού "Πολίτης" και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, "Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα", που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1881, ο Φιοντόρ Μιχαΐλοβιτς Ντοστογέφσκι υπέκυπτε σε αγνώστου αιτίας πνευμονική αιμορραγία. Ετάφη στο κοιμητήριο της μονής Αλεξάντερ Νιέφσκι, στην Πετρούπολη. 'Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα: "Ο φτωχόκοσμος", "Λευκές νύχτες", "Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι", "Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων", "Το υπόγειο". Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μυθιστοριογράφους όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου

Γράφτηκαν πολλά για το "Πόλεμος και Ειρήνη" κι ίσως για τούτο κάνεις να σκεφτεί : Τι μένει να ειπωθεί γι’ αυτό το μυθιστόρημα; Όμως, κάθε που διαβάζεται, οι καινούργιοι αναγνώστες προσθέτουν ή αφαιρούν, ανάλογα, από το κλίμα της εποχής τους και το συνταιριάζουν στις μέρες τους. Πρωτόφαντη στάθηκε, στα σίγουρα, κείνο τον καιρό η στάση που πήρε ο συγγραφέας του, αντίκρυ στον πόλεμο. Ο Τολστόι παρουσιάζοντας τον πόλεμο, τον αρνιέται. Μετρημένες είναι οι φορές που θα παρατηρήσει κανείς κάποιο μηδενικό ιδεαλιστικό ξεγλίστρημα της πένας του. Και ναι, θαυμάζει τον ηρωισμό, το διαλαλεί άλλωστε φανερά κι αφειδώλευτα ο ίδιος, όμως θωρεί τον πόλεμο κι από την άλλη, την πραγματιστική όψη του. Πιότερες είναι οι αρνήσεις που συναπαντιούνται στο κείμενό του, από τις καταφάσεις. "Ο πόλεμος είναι γεγονός εντελώς αντίθετο στην ανθρωπιστική λογική" διαλαλεί στο τρίτο μέρος του βιβλίου του. "Ο πόλεμος είναι βρόμικη υπόθεση" λέει κάπου αλλού ο ήρωάς του Αντρει Μπολκόνσκι. Οι αντιρρήσεις, οι διαφορές, η πολεμική, συχνά αποδείχνουν από το ανάποδο μια θέση. Το βιβλίο τούτο, από τότε που πρωτοεκδόθηκε ως τα τώρα, δεν έπαψε να γεννάει τα πιο αντίθετα συναισθήματα και κρίσεις.

Tolstoj, Lev Nikolaevic, 1828-1910 

Ο Λέων Τολστόι (1828-1910) είναι ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες, γνωστός στο ευρύ κοινό πρωτίστου για τα έργα του "Πόλεμος και Ειρήνη" και "'Αννα Καρένινα", που συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η ζωή του Τολστόι χαρακτηρίστηκε από μεγάλες αντιθέσεις, καθώς τα πρώτα άσωτα χρόνια της αριστοκρατίας τα διαδέχτηκε η ριζοσπαστική μεταστροφή του προς την άρνηση του πλούτου, τη φιλανθρωπία και προς έναν ιδιόμορφο ειρηνιστικό και χριστιανικό αναρχισμό, που έτυχε θαυμασμού από προσωπικότητες όπως ο Γκάντι και επισφραγίστηκε με τον αφορισμό της Ρωσικής Εκκλησίας. Η στροφή στην κοσμοθεωρία του άρχισε να συντελείται με την απογοήτευση που γεύτηκε πολεμώντας με τον ρώσικο στρατό σε διάφορα μέτωπα μέχρι το 1856, όταν και έγραφε τα πρώτα του έργα, αυτοβιογραφικά σε μεγάλο βαθμό. Ο πόλεμος γυμνός, χωρίς πατριωτικά πλουμίδια, σκιαγραφήθηκε στα "Διηγήματα της Σεβαστούπολης" (1855). Λίγο μετά ο Τολστόι αφοσιώθηκε στα κτήματα του, γράφοντας παράλληλα τους "Κοζάκους" (1863) και τον "Πολικούσκα" (1863), έκφραση της γοητείας που του ασκούσε ο χωριάτικος τρόπος ζωής και συνάμα της αποστροφής του για την αριστοκρατική τάξη πραγμάτων, της οποίας ο καθωσπρεπισμός στηλιτεύτηκε στην "'Αννα Καρένινα" (1875-77). Στον "Πόλεμο και Ειρήνη" (1865-69), έργο που βασίστηκε σε ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα όπως τα επεξεργάστηκε η πολιτική σκέψη του Τολστόι, επιχειρήθηκε η ανατροπή της ιστορικής μυθοπλασίας, η αποκαθήλωση των ηγετικών μορφών και η ανάδειξη του ρόλου των απλών στρατιωτών. Στα τελευταία έργα του, όπως είναι "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς"" (1886), "Η σονάτα του Κρόιτσερ" (1887-9), "Ο Διάβολος" (1889-90) και η "Ανάσταση" (1899), ο Τολστόι ανέλυσε πτυχές της γνήσιας χριστιανικής αρετής σε αντιδιαστολή με τον τυπικισμό, μια αρετή που εφάρμοσε ζώντας ασκητικά, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της γυναίκας του και την αποστασιοποίηση του από το οργανωμένο κράτος και την επίσημη Εκκλησία. Πλήθη όμως ολόκληρα τον θεωρούσαν πρότυπο και προσπαθούσαν να τον γνωρίσουν από κοντά, στη δύση πλέον της ζωής του.

Δύο σπουδαίες εκδόσεις από το "Μαλλιάρη Παιδεία". Οι "Αδελφοί Καραμαζόφ" κυκλοφόρησαν (Δ' Αναθεωρημένη Έκδοση) το 2017 σε μετάφραση Δημήτρη Παπαδόπουλου και το "Πόλεμος και Ειρήνη" (Γ' Αναθεωρημένη Έκδοση) το 2014 σε μετάφραση Φωτεινής Τζένου.

Για περισσότερα βιβλία του γνωστού εκδοτικού οίκου - βιβλιοπωλείου της Θεσσαλονίκης, εδώ!