Ο «Σύλλογος Εβριτών Νομού Ροδόπης», με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσείων (18/05/2018), αλλά και της έναρξης της Μάχης της Κρήτης, διοργάνωσε ιστορική – επετειακή εκδήλωση στο «Στρατιωτικό Μουσείο Κομοτηνής», αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και την άγνωστη ιστορία των 300 νέων από τη Θράκη, που πολέμησαν κατά των Γερμανών κατακτητών στο Ηράκλειο Κρήτης.
Παράλληλα, παρουσιάστηκε το βιβλίου του αείμνηστου Χρήστου Ρουσσόπουλου, με τίτλο «Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ», ο οποίος ήταν ένας από τα 300 παλικάρια, που κλήθηκαν να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία ως νεοσύλλεκτοι, μέσα στις φλόγες του πολέμου, παραμονές της γερμανικής εισβολής, τον Απρίλιο του 1941.
Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης εκδήλωσης, μίλησε η Ελένη Θεοδωρακοπούλου – Ρουσσοπούλου, κόρη του στρατιώτη και συγγραφέα του βιβλίου «Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ» Χρήστου Ρουσσόπουλου και η Μαρία Τζιβελέκη, ερευνήτρια και εγγονή του φονευθέντος στρατιώτη, Θεοφάνη Δημοσχάκη.
Την εκδήλωση συνόδευσε μουσικά ο Θεοδόσης Αμπατζιάνης, πρόεδρος του συλλόγου Θρακών Κρήτης, ενώ συντονιστής ήταν ο Χρήστος Χατζηπέμου, πρόεδρος του Συλλόγου Εβριτών Ν. Ροδόπης.
Το βιβλίο –μια σπουδαία μαρτυρία 244 σελίδων- εκδόθηκε το Δεκέμβριο του 2014 από την «Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών», σε επιμέλεια: Κλαίρη Μιτσοτάκη, Αλέξης Καλοκαιρινός και Κωστής Μαμαλάκης.
Οπισθόφυλλο
Και να, η ώρα δύο το μεσημέρι της 27ης του Μάη 1941 πάντα. Σε λίγο πλακώνουν αμέτρητα γερμανικά αεροπλάνα βομβαρδιστικά. Κάνουν κύκλους γύρω από το Ηράκλειο. Πολυβολούν όπου καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ελληνικός στρατός ή υποψιάζονται ότι υπάρχει. Αυτό βαστάει περίπου μία ώρα. Και σε μεμονωμένο στρατιώτη, αν δουν, κάνουν βουτιά και πολυβολούν. Τα αγγλικά αντιαεροπορικά συνέχεια βάλλουν στα αεροπλάνα αυτά, τόσο από το αεροδρόμιο όσο και από το λιμάνι και τη δυτική παραλία. Πολλά πετούν χαμηλά και κάνουν επίτηδες φοβερό κρότο, μήπως από τον φόβο οι Έλληνες υψώσουν άσπρες σημαίες. [...] Ο κρότος που κάνουν τα αεροπλάνα πετώντας και ο κρότος των βομβών σού παίρνουν τα αυτιά. Νομίζεις ότι θα βουλιάξει το Ηράκλειο μαζί με τον κόσμο του. Καπνοί και σκόνες σύννεφο βγαίνουν από την πόλη, απλώνονται παντού. Ο άμαχος κόσμος του Ηρακλείου είναι μέσα στα αθάνατα τείχη. Από τον πολύ κρότο τα τείχη σείονται και πέφτουν πετρίτσες και χώματα, όλα αυτά σκορπούν τον φόβο και τον τρόμο στον κοσμάκη. Φοβούνται να μην πέσουν τα τείχη. Παίρνουν την απόφαση να βγουν έξω και, αν μπορέσουν, να φύγουν από την πόλη. Τα καταφύγια στα τείχη αυτά δεν έπεσαν. Μα ο κοσμάκης από τον φόβο του βγαίνει έξω και παίρνει δρόμο για να φύγει από την πόλη. Οι Γερμανοί είναι αιμοβόροι, είναι φασίστες, δεν λυπούνται κανέναν. Είναι πρόθυμοι να κάψουν πόλεις και χωριά, αρκεί να πετύχουν τον σκοπό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου