Ο Γιάννης Ξανθούλης στη Διόπτρα

Τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Ξανθούλης συνεργάζεται με τις "Εκδόσεις Διόπτρα", όπου εκτός από τα νέα του βιβλία, κυκλοφορούν και παλαιότεροι τίτλοι σε νέες εκδόσεις. Με αφορμή αυτή τη συνεργασία, σας προτείνουμε δύο από τα καλύτερα και πιο πρόσφατα μυθιστορήματα του γνωστού συγγραφέα, που οι πωλήσεις των έργων του υπερβαίνουν τα 1,5 εκατομμύρια αντίτυπα.

Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, από γονείς πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης. Σπούδασε δημοσιογραφία, σχέδιο και ενδυματολογία Θεάτρου. Εκτός από μυθιστορήματα, έχει γράψει και εικονογραφήσει βιβλία και θεατρικά έργα για παιδιά, καθώς και θέατρο. Ξεχωριστή στιγμή στη συγγραφική του δράση, θεωρώ και την προσωπική αφήγηση - μαρτυρία που έγραψε για την γενέτειρά του (που τυχαίνει να είναι και δική μου) και κυκλοφόρησε το 2009 από το "Εθνολογικό Μουσείο Θράκης": "Αλεξανδρούπολη - Σαν παραμύθι... σαν ιστορία".

Ο γνωστός συγγραφέας εργάστηκε για πολλά χρόνια (από το 1969) ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Ένωσης Συγγραφέων. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και αρκετά έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη (Το τανγκό των Χριστουγέννων) και στη μικρή (Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες) οθόνη, με μεγάλη επιτυχία. 

Ο Ξανθούλης έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Συνδυάζει στη συγγραφική του παραγωγή, την ποιότητα με την εμπορική απήχηση. Χωρίς εκπτώσεις και ευκολίες στη γραφή του, αποδεικνύεται μέγας μάστορας του λόγου που κερδίζει τον αναγνώστη με τον άμεσο και απλό -όχι απλοϊκό- λόγο του, στο σύνολο σχεδόν του έργου του. Αυτό ισχύει και για το πολυδιαβασμένο και βραβευμένο "Την Κυριακή έχουμε γάμο", όσο και για το πρόσφατο βιβλίο του "Εγώ, ο Σίμος Σιμεών".

"Εγώ ο Σίμος Σιμεών" 
(Διαστάσεις: 14 x 21 εκ. - ISBN: 978-960-605-387-0 - Αριθμός σελίδων: 440)

Ο Σίμος Σιμεών –έτσι, με το Σι με γιώτα–, αν και θα μπορούσε, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος στη Χαλκόπολη, μια ασήμαντη κωμόπολη στην Ανατολική Μακεδονία, με όλα τα στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας στη δεκαετία του ’60. Είχε όμως τα δικά του φτερά και ήταν έτοιμος να τα δοκιμάσει σε επικίνδυνα πετάγματα. 
Ο Σίμος είναι το παιδί που μπορεί να αριστεύει, να διακρίνεται και να ελπίζει. Το περιβάλλον του βέβαια παραμένει τόσο εχθρικό και στενόμυαλο, που ο μοναχικός μας ήρωας κινεί το ενδιαφέρον κάποιων πέραν της κοινής φαντασίας ατόμων. Αυτά θα του υποβάλουν τους όρους μιας περιπέτειας, με αποχρώσεις κάποιες φορές φαιδρές, αλλά συνήθως δραματικές. Όμως ο Σίμος θα μπορεί, με τη διαίσθηση και την εξυπνάδα του, να καθορίζει τις προοπτικές μιας άλλης ζωής, με διαφορετικές αξίες, πέρα από τον σοβαροφανή μικρόκοσμο που ακόμα διαιωνίζει τις εμμονές του… 
Όλα ξεκινούν το 1964, μια σημαντική στιγμή για την Ελλάδα. Τότε, που κάτι έδειχνε να χαράζει ελπιδοφόρα στον βαλτωμένο μεταπολεμικό μας ορίζοντα, αλλά δεν θα κρατούσε για πολύ. Κι όσο για τη Χαλκόπολη, αναζητήστε τη στους χάρτες. Αν δεν τη βρείτε, ψάξτε τη στη φαντασία σας. Στο κάτω κάτω, για ένα ταξιδάκι πρόκειται…

"Την Κυριακή έχουμε γάμο" 
(Διαστάσεις: 14 x 21 εκ. - ISBN: 978-960-364-934-2 - Αριθμός σελίδων: 376)

…Ο γάμος γίνεται την Κυριακή και προκαλεί την ανατροπή στο ταξίδι. Ταξίδι στο παρατεταμένο καλοκαίρι μιας γυναίκας στα μαύρα και του μικρού γιου της. Μάνα και παιδί πενθούν έναν άντρα χαμένο στα χρόνια του πολέμου. Πληροφορίες δεν υπάρχουν παρά μόνο υποθετικό πένθος, υποθετική ορφάνια. Και τώρα το ταξίδι. Μακρινό καλοκαιρινό ταξίδι από την Αθήνα στον Έβρο - ταξίδι φορτωμένο δισταγμούς και επιθυμίες. Εκεί θα ’ρθουν αντιμέτωποι με όλα τα διλήμματα της ζωής τους, επώδυνα και γεμάτα από τις χαρές που τους λείπουν. Πάνω τους, μια ύπουλη συναστρία ειρωνικών αστερισμών και μέσα σ’ όλα ο γάμος, σαν οξύμωρο περιστατικό μεταξύ τρελού πανηγυριού και τραγωδίας. 
Οι ήρωες της ιστορίας αυτής θα παίξουν και θα μπλεχτούν μέσα στον χρόνο. Στο παρόν και στο μέλλον, με τις τρικλοποδιές του αορίστου… Γι’ αυτό και τα αισθήματά τους, έντονα όσο ποτέ, θα ενηλικιωθούν με επικίνδυνη ταχύτητα. Μέσα από τη ματιά του παιδιού κι ενός καλοκαιριού με συστατικά τον έρωτα, το πάθος, τον θάνατο και το γέλιο. Όπως η ίδια η ζωή. Και πίσω απ’ όλα ο γάμος, σαν πρόσχημα σοβαρό, με την αστεία αθωότητά του. 
Τώρα τι σχέση μπορεί να έχει ο Ιορδάνης Μακρής με τον Ιορδάνη Λεοντίου και την κοινή τους λαχτάρα για το ταξίδι-περιπέτεια, ας το αφήσουμε σε όσους συμμερίζονται τους γρίφους και αποδέχονται την πρόσκληση στον γάμο της Κυριακής. 

Γ.Ξ.

Μουσική και τραγούδια των Θανάση Γκαϊφύλλια και Γιάννη Ξανθούλη για το παιδικό θεατρικό μιούζικαλ "Τύμπανο, τρομπέτα και κόκκινα κουφέτα" (ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, 1995)