Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016
Τα Στρατιωτικά Μουσεία της Θράκης
Στην Ελλάδα υπάρχουν 22 Στρατιωτικά Μουσεία! Τρία (3) από αυτά βρίσκονται στη Θράκη. Το πολιτιστικό ιστολόγιό μας, στο πλαίσιο των αφιερωμάτων που κάνει κατά καιρούς σε διάφορα μουσεία, δε θα μπορούσε ν' αφήσει εκτός τη μακραίωνη στρατιωτική ζωή και ιστορία των Ελλήνων. Επισκεπτόμαστε νοερά το "Στρατιωτικό Μουσείο Οχυρού Νυμφαίας Ροδόπης", το "Στρατιωτικό Μουσείο Κομοτηνής" και το "Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου Έβρου¨, με τη βοήθεια (κείμενα, φωτογραφίες, βίντεο) της επίσημης ιστοσελίδας του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ - http://army.gr/). Καλή περιήγηση!
"Στρατιωτικό Μουσείο Οχυρού Νυμφαίας"
Το Οχυρό
και το Στρατιωτικό Μουσείο Β΄ΠΠ «ΟΧΥΡΟΥ ΝΥΜΦΑΙΑΣ» βρίσκονται κοντά στο
ομώνυμο χωριό 17 χλμ. βορείως της Κομοτηνής και είναι επισκέψιμο μετά
από έγκριση του 2ου Επιτελικού Γραφείου της 29ης Μηχανοποιημένης
Ταξιαρχίας Πεζικού. Για τη μετάβαση στο χώρο, ακολουθείται η ασφαλτόστρωτη οδός Κομοτηνής –
Νυμφαίας. Ο χώρος του Μουσείου διαθέτει χώρο στάθμευσης λεωφορείων και
Ι.Χ. οχημάτων, καθώς επίσης τουαλέτες και χώρο πώλησης αναμνηστικών
ειδών. Λειτουργεί στις υπόγειες εγκαταστάσεις του οχυρού Νυμφαίας, ως
αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και είναι
αφιερωμένο στην εποποιία της μάχης των Οχυρών τον Απρίλιο του 1941. Αποτελεί το νεότερο Στρατιωτικό Μουσείο της «Γραμμής Μεταξά», καθώς η
συλλογή των εκθεμάτων του ολοκληρώθηκε και η λειτουργία του
εγκαινιάστηκε το έτος 2000, βρίσκεται δε στον ανώτερο όροφο του οχυρού.
Σκοπός της έκθεσης του συγκεκριμένου Στρατιωτικού Μουσείου είναι η
παρουσίαση των γεγονότων της μάχης του οχυρού, η παρουσίαση εκθεμάτων
που αφορούν στη γερμανική επίθεση τον Απρίλιο του 1941 και η ενημέρωση
του επισκέπτη για τις συνθήκες ζωής της αμυνόμενης φρουράς του οχυρού
την περίοδο του πολέμου.
Η έκθεση εκτείνεται σε μία επισκέψιμη στοά και έναν εσωτερικό θάλαμο του
πρώτου ορόφου του οχυρού. Κατά μήκος της στοάς έχουν ανακατασκευαστεί
με χρήση διοραμάτων το γραφείο του διοικητή, του επιλοχία καθώς και το
ιατρείο του οχυρού προσομοιάζοντας την προηγούμενη κατάσταση τους, έτσι
ώστε να επιτυγχάνεται η αναβίωση των συνθηκών διαβίωσης των υπερασπιστών
του οχυρού. Σε ένα μεγάλο θάλαμο της στοάς εκτίθεται εποπτικό υλικό και κειμήλια του
οχυρού. Στην μία πλευρά του χώρου με φωτογραφική έκθεση παρουσιάζονται
σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως οι πρωθυπουργοί Ι. Μεταξάς
και Αλ. Κορυζής, οι αντιστράτηγοι Αλ. Παπάγος και Κ. Μπακόπουλος,
διάφοροι τύποι οχυρωματικών έργων καθώς και φωτογραφίες εποχής που
απεικονίζουν στιγμιότυπα των εχθροπραξιών στη «Γραμμή Μεταξά». Στον ίδιο
χώρο εκτίθενται αντίγραφα εφημερίδων της εποχής που αναφέρονται στη
μάχη των οχυρών και στην άμυνα του οχυρού Νυμφαίας ειδικότερα, καθώς και
αποσπάσματα διαταγών. Στον απέναντι τοίχο του ίδιου θαλάμου υπάρχουν προθήκες στις οποίες
εκτίθενται κειμήλια από τη μάχη του οχυρού. Στην κεντρική προθήκη
εκτίθενται δείγματα ατομικού οπλισμού των αντιμαχόμενων και συγκεκριμένα
πολυβόλα, πιστόλια, τυφέκια αραβίδες, αυτόματα και ξιφολόγχες. Στη βάση
της προθήκης εκτίθεται 1 πολυβόλο MG42 και 1 πολυβόλο Hotohkigg. Στις
υπόλοιπες προθήκες εκτίθενται στολές Γερμανών και Ελλήνων αξιωματικών
και οπλιτών, που συμπεριλαμβάνουν φόρτο εκστρατείας, αντιασφυξιογόνες
μάσκες, σημαίες και παράσημα. Δίπλα στις βιτρίνες ιματισμού εκτίθενται
κορνίζες με σειρές ελληνικών και γερμανικών μεταλλίων. Μέσα από εγκατεστημένο οπτικοακουστικό σύστημα ο επισκέπτης μπορεί να
παρακολουθήσει τη διεξαγωγή της μάχης, τις κινήσεις των επιτιθέμενων
γερμανικών δυνάμεων, τις θέσεις άμυνας του ελληνικού στρατού, ενώ
ταυτόχρονα ενημερώνεται για το ιστορικό πλαίσιο του ελληνογερμανικού
πολέμου και της μάχης των οχυρών. Στις υπόλοιπες καλά συντηρημένες στοές του πρώτου ορόφου του οχυρού, που
είναι επισκέψιμες και δε φιλοξενούν τμήματα της έκθεσης διακρίνεται η
αρχιτεκτονική των οχυρών, ο τρόπος κατασκευής και οργάνωσης των στοών
και των επιφανειακών ενεργητικών σκεπάστρων του και ο τρόπος και οι
συνθήκες διαβίωσης του στρατεύματος στις εγκαταστάσεις του. Παράλληλα,
καθώς έχουν διατηρηθεί οι οπές από τα εχθρικά πυρά στους τοίχους των
εγκαταστάσεων κατά την επιχείρηση κατάληψης του οχυρού από τις
γερμανικές δυνάμεις, γίνεται έκδηλη η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο
εσωτερικό του οχυρού κατά τη διάρκεια της διήμερης πολιορκίας του στις 6
και 7 Απριλίου του 1941. Ο δεύτερος όροφος, επίσης συντηρημένος, δεν
είναι επισκέψιμος από το κοινό και είναι προσβάσιμος μόνο με ειδική
άδεια από ειδικευμένους επισκέπτες και επιστήμονες που μελετούν την
ιστορία του οχυρού, ενώ ο τρίτος όροφος είναι κλειστός. Στο ηρώο του Οχυρού Νυμφαίας τελείται με επισημότητα ο κύριος εορτασμός
της μάχης των οχυρών στην περιοχή της Θράκης, κάθε 6η Απριλίου ή την
επόμενη Κυριακή, όταν η 6η Απριλίου είναι εργάσιμη ημέρα.
Το Οχυρό, αποτελούσε το τελευταίο, προς ανατολάς,
συγκρότημα των μονίμων έργων οχυρώσεως της «Γραμμής Μεταξά», η οποία με
21 παρόμοια έργα, έφρασε τους άξονες εισβολής από τη Βουλγαρία στην
Ελλάδα και κατασκευάστηκε, όπως και τα υπόλοιπα οχυρά, κατά τα έτη 1936 –
1940. Την 1η Μαρτίου 1941, η Βουλγαρία προσχώρησε στον Άξονα
και αμέσως γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στο έδαφός της. Στο χώρο της
Θράκης, οι Γερμανοί διέθεσαν το 30ο Σώμα Στρατού, με την 50η Μεραρχία
στον άξονα ΝΥΜΦΑΙΑΣ – ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ και μεγάλο αριθμό αεροσκαφών. Απέναντί
τους, στην περιοχή της ΝΥΜΦΑΙΑΣ, υπήρχαν 2 Λόχοι Προκαλύψεως και η
δύναμη του ομωνύμου Οχυρού (14 Αξιωματικοί και 364 Οπλίτες). Την 6η Απριλίου 1941, περί 05:00 ώρα, άρχισε η επίθεση της 50ης
Γερμανικής Μεραρχίας κατά των υψωμάτων ΔΡΑΓΑΤΗΣ και ΦΡΟΥΡΟΣ, τα οποία
κατέλαβαν την 08:30 ώρα και από εκεί σφυροκοπούσαν το Οχυρό. Μέχρι τη
14:00 ώρα, είχαν καταστραφεί από βλήματα πυροβολικού, 5 από τα μετωπικά
πολυβολεία του. Παρά τα ολοήμερα δραστικά πυρά, οι προσπάθειες των
Γερμανών, για κατάληψη του Οχυρού, αποτύγχαναν μπροστά στον ηρωισμό των
υπερασπιστών του. Το ίδιο βράδυ, γερμανικά πεζοπόρα τμήματα, που
κινήθηκαν από δύσβατα δρομολόγια του όρους ΠΑΠΙΚΙΟ, κατέλαβαν την
ΚΟΜΟΤΗΝΗ. Την επόμενη μέρα, οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν, χωρίς επιτυχία για τους
επιτιθέμενους. Τη 16:00 ώρα και για 15 λεπτά, γερμανικά αεροπλάνα
βομβαρδίζουν σφοδρά το Οχυρό. Από τη 17:00 ώρα, το γερμανικό πυροβολικό
άρχισε αυξημένα πυρά και προξένησε στο Οχυρό σημαντικές ζημιές. Η κορυφή
του υψώματος 510 είχε μεταβληθεί σε ενεργό ηφαίστειο, ενώ στις πλαγιές
σχηματιζόταν πυκνό προπέτασμα καπνού. Έτσι, το γερμανικό πεζικό και τα
ειδικά τμήματα μηχανικού, ανεβαίνουν στην επιφάνεια του Οχυρού και
τελείως ανενόχλητοι, λόγω ελλείψεως ελληνικών τμημάτων επιφανείας,
επιδίδονται σε συστηματική καταστροφή των οχυρωματικών έργων με
εκρηκτικές ύλες. Περί την 21:00 ώρα, κατορθώνουν, με τη χρήση
φλογοβόλων, να καταλάβουν μεμονωμένο πολυβολείο και μετά από αγώνα μέσα
στις υπόγειες στοές, να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις του Οχυρού. Η
αποπνικτική ατμόσφαιρα μέσα στο Οχυρό, από τις εκρηκτικές ύλες, που
έριχναν οι Γερμανοί, κατέστησε αδύνατη την παραμονή σε αυτό. Τότε, ο Διοικητής του Οχυρού Ταγματάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος, με τη
σύμφωνη γνώμη των Διοικητών Λόχων, διέταξε, περί την 23:30 ώρα, παύση
πυρός και περί τα μεσάνυκτα, παρέδωσε το ηρωικό Οχυρό. Η γιγαντομαχία
της Νυμφαίας, στοίχισε στους Γερμανούς 900 νεκρούς και 1.500 τραυματίες,
ενώ οι απώλειες της φρουράς του Οχυρού, ήταν 7 νεκροί και 23
τραυματίες. Το χάραμα της νέας ημέρας, ο Ταγματάρχης Αναγνωστός Αλέξανδρος οδηγείται
αιχμάλωτος, μπροστά στο Διοικητή του 30ου Γερμανικού ΣΣ, ο οποίος, αφού
σηκώθηκε από τη θέση του, έλαβε στάση προσοχής, του έσφιξε το χέρι και
του είπε: «Το Γερμανικό Έθνος, δι΄εμού, συγχαίρει τους υπερασπιστές του
Οχυρού, οι οποίοι επεσκίασαν τη δόξα του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή…». Η
απάντηση του Διοικητή του Οχυρού, ήταν: «Ούδεν πράξαμε, Στρατηγέ, παρά
μόνον το καθήκον μας, σαν υπερασπιστές τμήματος του πατρίου εδάφους».
"Στρατιωτικό Μουσείο Κομοτηνής"
Το
Στρατιωτικό Μουσείο Κομοτηνής άνοιξε τις πύλες του στο κοινό, στις 14
Μαΐου του 2011 με αφορμή και την επέτειο των Ελευθερίων της Θράκης,
θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής σε όλους εκείνους που είτε από τη θέση
ενός στρατιωτικού γραφείου είτε από τα χαρακώματα της μάχης οργάνωναν
και διενεργούσαν με τον κατάλληλο κάθε φορά τρόπο, επιτυγχάνοντας έτσι
τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στην έκβαση της μάχης. Το Στρατιωτικό Μουσείο ήταν το κομμάτι που συμπλήρωσε όχι μόνο το
πολιτιστικό αλλά και εν γένει το πνευματικό πάζλ της περιοχής γεμίζοντας
το κενό που υπήρχε στο κομμάτι αυτό της ιστορίας. Αποτελεί
ομολογουμένως ένα στολίδι για την πόλη της Κομοτηνής και λόγω των πολύ
σημαντικών εκθεμάτων του (που παρόμοια δε συναντάς εύκολα στη γύρω
περιοχή) αλλά και γιατί εμφανίζει το στοιχείο της συμπληρωματικότητας
χρονολογικά και σε σύγκριση με τα υπόλοιπα Μουσεία της πόλης. Τέλος, η
ίδια του η ύπαρξη έχει διευρύνει τους πολιτιστικούς ορίζοντες της
Κομοτηνής και έχει φέρει, έστω και από περιέργεια, στην πόλη επισκέπτες
από ολόκληρη την Ελλάδα, που όπως φαίνεται και από τα ίδια τους τα
λεγόμενα στο βιβλίο εντυπώσεων, μόνο τα καλύτερα έχουν να πουν. Στο Μουσείο φιλοξενούνται εκθέματα από τους αγώνες των Ελλήνων, αρχής
γενομένης της Ελληνικής Επανάστασης και ολοκληρώνοντας το ταξίδι με το
Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνδυασμένο και με πιο πρόσφατα αντικείμενα. Στο
ισόγειό του συγκεκριμένα, ο επισκέπτης θα συναντήσει κάποιες σύγχρονες
στολές των Στρατιωτικών Σχολών όπως και διάφορα σημαντικά μετάλλια όχι
μόνο σύγχρονα αλλά και εκείνα από τους δύο μεγαλύτερους πολέμους της
πρόσφατης παγκόσμιας ιστορίας. Στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, ο
επισκέπτης θα έρθει σε επαφή με στολές, οπλισμό, αντικείμενα
στρατιωτικής χρηστικής αξίας και όχι μόνο, αλλά και με εκθέματα σπάνια
που δεν συναντά εύκολα κανείς.
Στον προαύλιο χώρο, η ιστορία ζωντανεύει
μέσω των πυροβόλων, των αρμάτων και των οχημάτων που συμμετείχαν στο Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα, συλλογή που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από
αυτές άλλων μεγαλύτερων μουσείων. Στο χώρο του Μουσείου υπάρχει μία
αίθουσα προβολών, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αυτή όπως και οι
υπόλοιποι χώροι, και ως αίθουσα διδασκαλίας της ιστορίας για σχολεία,
καθώς υπάρχει και η δυνατότητα προβολής εκπαιδευτικού υλικού αλλά και σε
συνδυασμό με τα υπόλοιπα εκθέματα το μάθημα δεν θα γίνει απλά πιο
ζωντανό αλλά και πιο ουσιαστικό. Φυσικά άξια λόγου είναι και η ύπαρξη
της Αίθουσας Περιοδικών Εκθέσεων, η οποία κατά καιρούς φιλοξενεί
διάφορες σημαντικές εκθέσεις όπως αυτή του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του
1897, της έκθεσης μοντελισμού του συλλόγου μοντελιστών Καβάλας και της
έκθεσης φωτογραφίας και ζωγραφικής με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους. Σε
γενικές δηλαδή γραμμές ο χώρος προσφέρεται από κάθε άποψη και οι
δυνατότητές του πολλές και χαρακτηριστικά εντυπωσιακές, σε πλήρη
αναλογία και αρμονία με τα εκθέματα που περιέχει. Η βιβλιοθήκη του Στρατιωτικού Μουσείου Κομοτηνής αποτελείται από πλήθος
ελληνικής αλλά και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας η οποία καλύπτει μεγάλο
εύρος όλων των επιστημών και όχι μόνο της ιστορίας. Αξίζει τέλος να
σημειωθεί ότι χάρη και στις ευγενικές δωρεές ιδιωτών τα εκθέματα του
Μουσείου εμπλουτίζονται διαρκώς, ανανεώνοντας την συλλογή του και
δίνοντας έναν πιο σπάνιο χαρακτήρα σε αυτά.
Η ιστορικότητα των ίδιων των εγκαταστάσεων του
Στρατιωτικού Μουσείου Κομοτηνής είναι γεγονός, αφού εδώ δεν εκτίθενται
μόνο ιστορικά αντικείμενα αλλά φιλοξενούνται και σε ένα χώρο που είναι ο
ίδιος συνυφασμένος με την έννοια της ιστορίας. Το Στρατιωτικό Μουσείο φιλοξενείται σε ένα κτίριο με
πολλές χρήσεις ανά τα έτη. Το κτίριο άρχισε να κτίζεται από τους
Τούρκους το 1910 και τελείωσε το 1911. Για την κατασκευή του
χρησιμοποιήθηκαν λίθοι από τις επάλξεις του Βυζαντινού Φρουρίου της
πόλης. Το συγκρότημα των κτιρίων συμπεριλαμβανομένου και του Μουσείου
αποτέλεσε την έδρα της Τουρκικής Μεραρχίας υπό το Στρατηγό Γιαβέρ Πασά
έως τον Οκτώβριο του 1912. Από 8 Νοεμβρίου 1912 έως 27 Νοεμβρίου 1919
χρησιμοποιήθηκε ως έδρα Βουλγαρικής Μεραρχίας. Από το Δεκέμβριο του 1919
αποτέλεσε την έδρα συμμαχικών Δυνάμεων κατοχής υπό το Γάλλο Στρατηγό
Σαρπύ. Από 14 Μαΐου του 1920 ήταν η έδρα της Μεραρχίας Σερρών. Το 1922
εγκαταστάθηκε η Χ ΜΠ υπό το Στρατηγό Ευθ. Τσιμικάλη και το Γ΄ΣΣ υπό το
Στρατηγό Παν. Γαργαλίδη. Το 1923 αποτέλεσε την έδρα της ΧΧΙ ΜΠ από τη
Συνθήκη της Λωζάννης. Από 20 Απριλίου 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944
χρησιμοποιήθηκε ως έδρα βουλγαρικής Μεραρχίας. Από το 1944 έως το 1949
ήταν η έδρα της ΧΙΙ ΜΠ. Από τον Απρίλιο έως το Νοέμβριο του 1950
αποτέλεσε την έδρα της ΧΧΙΙ Ταξιαρχίας και από το Δεκέμβριο του 1950 έως
τον Αύγουστο του 1964 την έδρα του 21 ΣΠ το οποίο μετονομάσθηκε σε 140
ΕΣΠ και τελικά σε 29 ΣΠ. Από τον Αύγουστο του 1964 έως τον Ιανουάριο του
1969 ήταν η έδρα της ΧΧ ΤΘΜ. Από το Φεβρουάριο του 1969 έως τον
Αύγουστο του 1971 εγκαταστάθηκε η ΔΔΜ της ΧΧ ΤΘΜ και τέλος από το
Σεπτέμβριο του 1971 αποτελεί την έδρα της ΧΧΙ ΤΘ Ταξιαρχίας. Στα
τελευταία αυτά χρόνια ο χώρος του Μουσείου φιλοξένησε διάφορες
στρατιωτικές υπηρεσίες όπως Στρατιωτικό ταχυδρομείο ,έδρα της Ίλης
Στρατηγείου καθώς και αποθήκες μονάδων της ΧΧΙ ΤΘΤ προτού
ανακατασκευαστεί πλήρως και αποτελέσει σήμερα το Στρατιωτικό Μουσείο
Κομοτηνής.
"Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου"
Το κτίριο,
στο οποίο στεγάζεται το Στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου, είναι ένα
διώροφο κτίσμα, το οποίο σχεδιάστηκε και κατασκευάσθηκε το έτος 1907,
πριν την απελευθέρωση της πόλης στις 19 Μαΐου 1920 από τους Τούρκους,
από Ιταλό αρχιτέκτονα. Σαν κτίριο αποτελεί ένα τυπικό αρχιτεκτονικό
δείγμα προβιομηχανικού κτίσματος στο Νομό Έβρου. Είναι ένα από τα
ελάχιστα κτίρια παρόμοιας αρχιτεκτονικής που έχουν διασωθεί στην
περιοχή. Παρουσιάζει αρκετά ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία, ενώ
ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι ότι για την κατασκευή του και
για την δημιουργία του εσωτερικού του διάκοσμου χρησιμοποιήθηκε Σιβηρική
ξυλεία, η οποία και μεταφέρθηκε στο Διδυμότειχο, έπειτα από
παραγγελία, από τον μακρινό Αρχάγγελο της Σιβηρίας. Το Μουσείο διαθέτει
αίθουσες μουσειακών εκθεμάτων, φωτογραφικού και ιστορικού υλικού, από
τους διαφόρους αγώνες του έθνους.
Μέχρι το έτος 1996 χρησιμοποιήθηκε διαδοχικά, ως αποθήκη
δημητριακών από την Ένωση Συνεταιρισμών Διδυμοτείχου, αποθήκη
τυροκομικών προϊόντων από ιδιώτη και ως «κουκουλόσπιτο», δηλαδή χώρος
σηροτροφίας και παραγωγής μεταξιού. Οι προσπάθειες μετατροπής του σε
πολιτιστικό χώρο, ξεκίνησαν το έτος 1996, μετά από πρωτοβουλία του
Δήμου Διδυμοτείχου. Η προσπάθεια του Δήμου έτυχε της ένθερμης
υποστήριξης της Στρατιωτικής Ηγεσίας. Οι εργασίες ανακατασκευής και
μετατροπής σε Στρατιωτικό Μουσείο περατώθηκαν τον Μάρτιο του 2000 οπότε
και ξεκίνησε η λειτουργία του ως Μουσείο. Ως πολιτιστικός χώρος
παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τοπική κοινωνία. Τον χώρο του
Στρατιωτικού μουσείου επισκέπτονται αρχές και φορείς της περιοχής,
σύλλογοι, σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πλήθος
ιδιωτών, είτε μεμονωμένα, είτε σε ομάδες.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται με αφορμή την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων (21 Νοεμβρίου) και είναι αφιερωμένο στην εκπαιδευτική σειρά στρατευσίμων οπλιτών 291 (12μηνη θητεία, 2005-2006) κατά την οποία υπηρέτησα κι εγώ ως στρατιώτης σε Σταυρούπολη Ξάνθης, Αυλώνα Αττικής, Φέρες Έβρου και Αλεξανδρούπολη!
Αλλά και σε όλο το πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, που παρά τις δυσκολίες, υπηρετεί την Ελλάδα και τους Έλληνες, με αφοσίωση και συνέπεια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
"Νότες Λογοτεχνίας"
Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...
Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com
Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.
Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσης Βαφειάδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου