Κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το νέο τεύχος (152-153, Απρίλιος-Σεπτέμβριος 2011, 10.00 ευρώ) του περιοδικού "Οδός Πανός" του Γιώργου Χρονά. Αυτό το τεύχος είναι πραγματικά ξεχωριστό και ιδιαίτερο, γιατί είναι αφιερωμένο στον Αλεξανδρουπολίτη ζωγράφο Δημήτρη Λαλέτα (1964-2011) και στον ροκ τροβαδούρο Παύλο Σιδηρόπουλο (1948-1990).
Στο τέλος της ανάρτησης θα διαβάσετε ένα υπέροχο και αληθινό κείμενο που έγραψε για τον Π. Σ. ο τραγουδοποιός Θανάσης Γκαϊφύλλιας που υπάρχει στο συγκεκριμένο αφιέρωμα...
Αφιέρωμα στο συνεργάτης μας Δημήτρη Λαλέτα
Γιώργος Χρονάς: Ο Δημήτρης Λαλέτας στον Σείριο
Ιωάννα Ασμάνη: Ο Λαλέτας πέθανε
Αντζελίνα – Μαρία Ρόδη: Για το ταξίδι την νύχτα της 31ης Μαρτίου 2011
Γιάννης Σουλιώτης: Δος μοι τούτον τον ξένον
Αθανάσιος Δ. Οικονόμου: Δημήτρης Λαλέτας (1964-2011)
Τασούλα Κιοσέ: Το όνειρο
Αθανάσιος Βαβλίδας: Στον αλησμόνητο ζωγράφο της καρδιάς μας Δημήτρη Λαλέτα
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη: Έφυγε ο Δημήτρης Λαλέτας
Ο Νίκος Βατόπουλος για τον Δημήτρη Λαλέτα
Αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο – 21 χρόνια από τον θάνατό του
(Επιμέλεια αφιερώματος Σπύρος Αραβανής – Αντώνης Μποσκοΐτης)
Χειρόγραφα Παύλου Σιδηρόπουλου
Μελίνα Σιδηροπούλου: Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη
Δημήτρης Πουλικάκος – Θέκλα Τσελεπή: Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη
Θανάσης Γκαϊφύλλιας: Μια μεταφυσική συνάντηση
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος: Το «Ψάθινο Καρότο», 1975-78
Ανδρέας Ταρνανάς: Συνομιλία: Σιδηρόπουλος – Γώγου – Άσιμος
Ανδρέας Θωμόπουλος: Ο κινηματογραφικός Παύλος Σιδηρόπουλος
Πάνος Ηλιόπουλος: Η γνωριμία μου με τον Παύλο
Οδυσσέας Ιωάννου: Αθώος πια…
Γιώργος Κορδέλλας: Άντε και καλή τύχη μάγκες
Δημήτρης Δημητράκας: Η τελευταία ραδιοφωνική συνέντευξη του Παύλου
Σιδηρόπουλου
Σωτήρης Παστάκας: «Σημασία δεν έχει τι κάνεις, αρκεί να το κάνεις με στυλ»
Σπύρος Αραβανής: «Ο Παύλος που ροκάριζε με κουλτουρέ διαθέσεις» - Μια
αναδρομή στη στιχουργική του
Αλμπέρτος Λεβής: Για τον Παύλο…
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Ένας από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς στο
ελληνικό τραγούδι
Άθως Δημουλάς: Το όνομά του στις τσάντες των μαθητών
Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος: Ανέκδοτο τραγούδι για τον Παύλο Σιδηρόπουλο
Μαρία Χρονιάρη: Αντεργκράουντ χωρίς στρας
Νίκος Γιαννάτος: Φιλιά Παύλο!
Είπαν για τον Παύλο
Πάνος Μουζουράκης: Σε πρώτο ενικό
Σταύρος Σταυρόπουλος: Μόνο έλα λίγο πιο κοντά
Νίκος Λέκκας: Η ώρα του Stuff
Γιώργος Χρονάς: Ξεφυλλίζοντας το τεύχος, 152-153
Στις άλλες σελίδες συνεργασίες:
Βασίλης Κοντόπουλος: Εδώ Βερολίνο
Πέτρος Γκολίτσης: Και τα κρεβάτια των ετοιμοθανάτων, κ.ά.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης: Ο Ζαν Ζενέ και οι Παλαιστίνιοι
Άγγελος Κανδύλης: Κωνσταντινούπολη 1995 μ.Χ.
Κωνσταντίνος Ιωαννίδης: Ο Απολλώνιος ο Τυανεύς στην Αντιόχεια, κ.ά.
Πάνος Καπώνης: Δημήτρης Ποταμίτης (1954-2003)
Κώστας Ασημακόπουλος: Το χαλάκι
Βασίλης Κοντόπουλος: 61η Berlinale
Ντίνος Χριστιανόπουλος: Δημήτρη Γέρου – Σκιές της αγάπης
Από τις εφημερίδες.
Οδός Ιωάννας Ασμάνη
Σερενές: Ημέρες 2010
Έφη Ζουμπούλη: Εκατόν Είκοσι Ένα Χαϊκού
Βιβλία
Θέατρο
Αθανάσιος Βαβλίδας: Μουσικές ανταπο-κρίσεις
Τι είναι Τέχνη; 2
Δευτέρα
Φώτης Θαλασσινός: Μικρές ιστορίες με γλυκούς ανθρώπους
ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Το χειμώνα του 1989 ο Παύλος εμφανιζόταν στο «ΑΝ» με τους Απροσάρμοστους. Μια ομάδα αντιεξουσιαστών φοιτητών της νομικής του Δημοκριτείου, τον κάλεσε για μια συναυλία στην Κομοτηνή. Ξημερώματα Κυριακής, μόλις έκλεισε το μαγαζί, μάζεψαν τα όργανα και πήγαν κατευθείαν στο αεροδρόμιο και ίσα που πρόλαβαν την πρώτη πτήση για Αλεξανδρούπολη. Από εκεί πήραν το λεωφορείο της Ολυμπιακής για Κομοτηνή. Τρία χιλιόμετρα έξω από την πόλη κατέβηκαν μπροστά στο ξενοδοχείο «Chris and Eve» και…
Ήταν Κυριακή. Σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου Chris and Eve γινόταν μία έκθεση ηλεκτρονικών υπολογιστών και είπαμε με τη Λία να πάμε, για να δουν τα παιδιά τα νέα θαύματα.
…οι ταλαιπωρημένοι ταξιδιώτες έφτασαν επιτέλους στη ρεσεψιόν και ζήτησαν τα δωμάτιά τους. Πάγωσαν όταν άκουσαν την κοπέλα να τους λέει πως δεν υπήρχε κράτηση στο όνομά τους. Προσπάθησαν να της εξηγήσουν, αλλά τι νόημα είχε αφού κανείς δε φρόντισε να κάνει κράτηση. Το χειρότερο ήταν πως δεν ήξεραν κανέναν από τους διοργανωτές. Στέκονταν όρθιοι με τις κιθάρες στα χέρια, έτοιμοι να καταρρεύσουν. Τότε ο Παύλος μέσα στον πανικό του, θυμήθηκε εμένα.
Ζήτησε έναν κατάλογο, βρήκε τον αριθμό και με πήρε τηλέφωνο…
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και τρέξαμε προς την είσοδο για να γλυτώσουμε τη βροχή και το βοριά και πάνω στη βιασύνη μου άνοιξα κάπως απρόσεχτα την πόρτα και χτύπησα στην πλάτη έναν άνθρωπο, που γύρισε να δει…και του έπεσε το ακουστικό από το χέρι. Ήταν ο Παύλος, που ενώ περίμενε με αγωνία να σηκώσω το τηλέφωνο, με είδε ξαφνικά μπροστά του. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω την έκφρασή του. Ήταν κάτι ανάμεσα σε… «γίνονται και τη μέρα θαύματα;» ή «ρε λες τελικά να υπάρχει Θεός;».
Αγκαλιές, φιλιά, συστάσεις, τα δωμάτια δόθηκαν αμέσως και δώσαμε ραντεβού για το βράδυ. Αργά το απομεσήμερο της Κυριακής, δύο παιδιά από την ομάδα των διοργανωτών θυμήθηκαν πως… κάτι έπρεπε να κάνουν με ένα ξενοδοχείο, κάτι δωμάτια έπρεπε να κλείσουν, κάποιοι θα ερχόταν… τέλος πάντων, πήγαν.
Την ώρα που σκοτείνιαζε πήγα κι εγώ στη μεγάλη αυλή της παλιάς νομικής, εκεί που θα δινόταν η συναυλία. Κοντά σ’ ένα τοίχο είχαν στρώσει τη ντραμς και τους ενισχυτές, πάνω στα χαλίκια της αυλής. Εκατό περίπου μέλη της άγριας φυλής του Δου Που Θου, είχαν σχηματίσει ένα ημικύκλιο και προσπαθούσαν να ξορκίσουν το ψοφόκρυο, καπνίζοντας την… πίπα της ειρήνης.
Ο πάντα καλοπροαίρετος και φιλότιμος Παύλος, αντιμετώπιζε τις αντιξοότητες της ζωής με τη βοήθεια μιας μπουκάλας απ’ το νερό της φωτιάς. Έπιασα τον εαυτό μου να δυσανασχετεί και το απέδωσα στο γεγονός πως άρχισα να μεγαλώνω επικίνδυνα.
Μετά όμως σκέφτηκα πως η αγάπη και η φροντίδα για τους φίλους, δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Αυτούς που αγάπησα και αγαπώ, ποτέ δε θα τους γράψω στ’ αρχίδια μου.
Θανάσης Γκαϊφύλλιας
Κομοτηνή
Πηγή-Πληροφορίες: http://www.odospanos-cigaret.
Δείτε και αυτό:
http://theovaf.blogspot.com/
http://theovaf.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου