Συνέντευξη Βαγγέλη Κοντόπουλου στο Θεοδόση Βαφειάδη

 

Ο Βαγγέλης Κοντόπουλος γεννήθηκε το 1963 στο Κρνοβ της Τσεχοσλοβακίας. Ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 15 χρόνων και σπούδασε κοντραμπάσο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης απ’ όπου και αποφοίτησε το 1996. Ήταν μέλος διαφόρων Ελληνικών σχημάτων όπως οι Αλερετουρ, Artline, Morel κ.ά.

Συνεργάστηκε ως επαγγελματίας μουσικός σε συναυλίες και δισκογραφία με πολλούς καλλιτέχνες της ελληνικής και όχι μόνο μουσικής σκηνής, όπως οι: Άγαμοι Θύται, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Ελένη Βιτάλη, Γιάννης Σπάθας, Νίκος Πορτοκάλογλου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μελίνα Κανά, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας, Γιώργος Ανδρέου, Τάνια Τσανακλίδου, Χρήστος Θηβαίος, Παντελής Θαλασσινός, Θάνος Μικρούτσικος, Νίκος Ξυδάκης, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Λευτέρης Χριστοφής, Νίκος Τουλιάτος, Κώστας Μαγγίνας, Νίκος Ζούδιαρης, Νίκος Σιδηροκαστρίτης, Δημήτρης Παναγούλιας, Roland Hofman, Peter Saltsev, Paul Wertico, Chico Freeman κ.ά. 

Υπήρξε μέλος της Δημοτικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης(1993-1995). Όλα αυτά τα χρόνια συμμετέχει σε διάφορα μουσικά σχήματα, πραγματοποιώντας παράλληλα solo εμφανίσεις με έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού. Χρησιμοποιεί τρία διαφορετικά είδη μπάσου (ηλεκτρικό με τάστα, άταστο και ηλεκτρικό κοντραμπάσο).

Έχει γράψει μουσική για θέατρο και σύγχρονο χορό. Το 2005 μετακομίζει στην Ξάνθη με σκοπό να ασχοληθεί με την προσωπική του δουλειά. Το 2007 ολοκλήρωσε δυο προσωπικούς δίσκους: «Σαν το νερό που κυλάει» και το ζωντανά ηχογραφημένο "Live In Museum". 

Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιεί συναυλίες, παίζοντας solo δικές του αλλά και άλλες γνωστές συνθέσεις. Από το 2008 πραγματοποίησε συναυλίες παρουσιάζοντας την καινούργια ακυκλοφόρητη δουλειά του. Εμφανίστηκε επίσης παίζοντας ζωντανά σε θεατρικές παραστάσεις. Πήρε μέρος σε διάφορες συναυλίες στο εξωτερικό (Τουρκία, Βουλγαρία, Γερμανία).

 

Σε αντίθεση με όλους τους άλλους που φεύγουν από την επαρχία για να βρουν την τύχη τους στη Θεσσαλονίκη και κυρίως στην Αθήνα, εσύ εγκαταστάθηκες μόνιμα στην Ξάνθη. Γιατί πήρες αυτή την απόφαση Βαγγέλη;

Β.Κ.: Μετακόμισα στην Ξάνθη γιατί όσο και αν φαίνεται περίεργο, εκεί θα είχα τον χρόνο και την δυνατότητα να ασχοληθώ με τη μουσική μου. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να είμαι δημιουργικός ζώντας σε ένα περιβάλλον όπως της Αθήνας, με τις γνωστές συνθήκες εργασίας, τους ρυθμούς ζωής κ.λπ. Φυσικά αυτό είναι καθαρά προσωπικό. Ούτως ή άλλως θεώρησα πως ως session μουσικός έχω κάνει τον κύκλο μου και προτίμησα να παραδώσω την σκυτάλη στους νεότερους και να ασχοληθώ με τη δική μου μουσική. Κάτι που είχα ήδη καθυστερήσει για χρόνια. 

Πότε και πώς ξεκινά η σχέση σου με τη μουσική γενικά και με το μπάσο ειδικά;

Β.Κ.: Με τη μουσική είχα την πρώτη μου επαφή στην ηλικία των έξι ετών. Στην τότε Τσεχοσλοβακία, ξεκίνησα με τη χορωδία της πόλης και αργότερα δοκιμάζοντας διάφορα όργανα σε group με συμμαθητές και φίλους. Φυσικά το μπάσο μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και κόλλησα με αυτό. Ουσιαστικά όμως ξεκίνησα να παίζω στην ηλικία των 17 στη Θεσσαλονίκη, συμμετέχοντας σε διάφορα τοπικά συγκροτήματα. Αργότερα σπούδασα στο κρατικό ωδείο απ’ όπου πήρα το δίπλωμα μου και παράλληλα έπαιζα πλέον σε συναυλίες και σε ηχογραφήσεις με καλλιτέχνες της “έντεχνης” σκηνής.

Τα τελευταία χρόνια έχεις κάνει και δυο οργανικούς δίσκους, ως συνθέτης, όπου κυριαρχεί κυρίως ο ήχος του μπάσου. Πες μας δυο λόγια για αυτές τις δουλειές. Πώς θα χαρακτήριζες τη μουσική που γράφεις;

Β.Κ.: Δεν θεωρώ ότι κυριαρχεί το μπάσο. Δεν κάνω δίσκους οργανοπαίκτη, αλλά γράφω μουσική και τραγούδια τα οποία με εκφράζουν. Ο μόνος χαρακτηρισμός που μπορώ να της αποδώσω είναι μουσική από καρδιάς. 

Τί σε ενοχλεί στο σημερινό μουσικό τοπίο της Ελλάδας;

Β.Κ.: Σχεδόν τα πάντα. Πιστεύω ότι το μουσικό τοπίο είναι καθρέφτης της κοινωνίας μας. Όπως και το πολιτικό σκηνικό και η κοινωνία μας γενικότερα, έτσι και το μουσικό τοπίο πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Δεν είναι δυνατόν να κυριαρχούν τα ίδια ονόματα 30 χρόνια τώρα, χωρίς να έχουν να πούνε κάτι ουσιαστικό και ο κάθε νέος καλλιτέχνης να πρέπει να πολεμήσει ένα ολόκληρο σύστημα για να δείξει τη δουλειά του. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που έφυγα για την επαρχία. Ήθελα να κόψω επί της ουσίας όλους μου τους δεσμούς με το παρελθόν. Έβλεπα πως η παρουσία μου εκεί δεν οδηγούσε πουθενά. Ευτυχώς ή δυστυχώς είχα αρκετή εμπειρία πλέον για να το συνειδητοποιήσω και να μπορέσω να το αφήσω πίσω μου. 

Ετοιμάζεις καινούργιο δίσκο; Έχεις ολοκληρωμένο υλικό που είναι υπό έκδοση;

 
Β.Κ.: Ετοιμάζω δυο καινούργιους δίσκους. Στην εποχή μας είναι δύσκολο να πάρει κανείς απόφαση να ξεκινήσει ένα νέο δίσκο κάτω από αυτές τις συνθήκες. Οι δύο δίσκοι θα περιέχουν κυρίως τραγούδια. Ο πρώτος με έναν ερμηνευτή που εμπιστεύομαι απόλυτα αλλά τον κρατάω για έκπληξη και ο δεύτερος με ερμηνευτή έκπληξη εμένα!

Πόσο δύσκολο είναι για ένα σολίστα του μπάσου να κάνει προσωπικές συναυλίες στην Ελλάδα; Έχεις παίξει και στο εξωτερικό, θα ήθελα να μου πεις τις διαφορές όσον αφορά το κοινό και όχι μόνο.

 
Β.Κ.: Καθόλου δύσκολο. Αρκεί να πιστεύεις αυτό που κάνεις. Η διαφορά είναι ότι στο εξωτερικό ΚΑΝΟΥΝ ΗΣΥΧΙΑ και προσπαθούν να σε ακούσουν και να σε καταλάβουν. Γενικά αποζητούν το καινούργιο ανά πάσα στιγμή. Στην Ελλάδα συνήθως προσπαθούν να παραγγείλουν, να μιλήσουν στο κινητό και μετά σου ζητάνε να παίξεις και κάτι γνωστό. Γι’ αυτό και επιλέγω χώρους που δεν είναι bar και αυτό είναι το δύσκολο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλλιτέχνες του λεγόμενου έντεχνου τραγουδιού παίζοντας σε bar και μουσικές σκηνές έχουν προσαρμόσει πλέον τη μουσική τους σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα και γι’ αυτό γράφουν σαχλοτράγουδα, ώστε να πάρουν ένα καλό μεροκάματο.  

Τα επόμενα live που ετοιμάζεις; Με ποιους καλλιτέχνες και δημιουργούς θα ήθελες να βρεθείς επί σκηνής ή στο studio; Ποιους θεωρείς «μουσικούς συγγενείς» σου;

 
Β.Κ.: Το καλοκαίρι θα εμφανιστώ με το τρίο Ανοιχτές Θάλασσες (Γιάννης Γιακουμάκης – κλασική κιθάρα, Δημήτρης Παναγούλιας - κρουστά, Ματίνα Μάστορα – τραγούδι) όπου έχουμε κλείσει αρκετές παραστάσεις ανά την χώρα και κάποιες SOLO εμφανίσεις που δεν έχουν οριστικοποιηθεί. Ενημέρωση για τις ημερομηνίες μπορεί να βρει κανείς στο site μου http://vangeliskontopoulos.gr

O καλλιτέχνης που θα ήθελα να παίξω μαζί του είναι ο Tom Waits αλλά δε νομίζω ότι θα με άντεχε!
Δε μπορώ να το εκφράσω με ονόματα. Μουσικοί μου συγγενείς ή οι επιρροές μου για να το πω καλύτερα είναι πάρα πολλές και διαφορετικές. Πιο πολύ επηρεάζομαι μερικές φορές από πίνακες ζωγραφικής, παρά από μουσικές. 

Μου αρέσει πάντως ιδιαίτερα η παραδοσιακή Ελληνική μουσική.