Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος (ISBN 978-618-5963-01-9, σελίδες: 58, μέγεθος: 14×21 εκ.) το βιβλίο του Νικόλαου Λιβανού “Ένα ποτήρι πέλαγος”.
Πρόκειται για ένα έργο που κινείται ανάμεσα στα όρια της ποίησης και της αφήγησης. Συνδυάζει τον λυρισμό του ποιητικού λόγου με τη ροή της πεζογραφίας, δημιουργώντας ένα υβριδικό κείμενο που θυμίζει άλλοτε ποίημα σε πεζό, άλλοτε λογοτεχνικό δοκίμιο και άλλοτε προφορική αφήγηση. Δεν είναι απλώς μια ιστορία· είναι μια ροή, ένας λόγος που κυλάει σαν νερό και απλώνεται σαν θάλασσα. Μυθικά πρόσωπα και θραύσματα ιστορίας, προσωπικές μνήμες και συλλογικά τραύματα συνυφαίνονται σε μια αφήγηση που υπερβαίνει τα είδη.
Το Ένα ποτήρι πέλαγος είναι ένα λογοτεχνικό μωσαϊκό: ποίηση, πρόζα, στοχασμός και εικόνα που θυμίζει έπος και ψίθυρο μαζί. Ένα αερικό της γλώσσας, που ταξιδεύει από τις ακτές της συλλογικής μνήμης μέχρι τον πιο προσωπικό ψίθυρο.
Ο συγγραφέας - ποιητής γεννήθηκε στη Χίο και ζει στην Αθήνα. Την εισαγωγή υπογράφει ο Καθηγητής Φιλοσοφίας και πρώην Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόσης Πελεγρίνης. Την επιμέλεια η κα Ιωάννα Καραμαλή. Παρακάτω, δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Πέρασα μια μεγάλη θάλασσα για να πάω σε μια φυλή. Ήξερα, αλλά ήθελα να το δω. Μια φυλή που κάθε νύχτα έβγαζε ο καθένας την ψυχή του και την έδειχνε για να αποδείξει αν είναι όμορφη και για να του πουν και κι οι άλλοι τι πρέπει να προσέξει πάνω της. Μια ισότητα ψυχών. Έβγαλα κι εγώ τη δική μου, αλλά κανείς δεν την έβλεπε. Έφυγα, αλλά πολύ μου άρεσε.
Μικρός δεν άκουσα ποτέ παραμύθι, αλλά προσπάθησα να κάνω τη ζωή μου παραμύθι. Είναι φορές που φοράω τον άνεμο. Άλλες φορές φοράω τον ήλιο. Αλλά πάντα ίδιος μένω. Και τότε ξέρω η μοίρα η δική σου είναι η δική μου μοίρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου