Κηδεύτηκε χτες ο σπουδαίος μας τραγουδοποιός, Διονύσης Σαββόπουλος (02/12/1944-21/10/2025), αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο έργο. Πρώτη φορά τον άκουσα, μαθητής Λυκείου, στα τέλη της δεκαετίας του '90 στο Εθνικό Στάδιο Αλεξανδρούπολης, σε μια συναυλία στην οποία συμμετείχαν ο Βαγγέλης Γερμανός και τα Υπόγεια Ρεύματα, όπου ο καθένας έκανε το δικό του ξεχωριστό πρόγραμμα!
Στις 27/11/2010 πήγα σε μια μεγάλη μουσική σκηνή της Αθήνας για ν' ακούσω τον Τζίμη Πανούση (12/02/1954 - 13/01/2018). Είχαμε κανονίσει να κάνουμε συνέντευξη, στο πλαίσιο του μουσικού φωτορεπορτάζ. Στο κοινό ήταν και ο Σαββόπουλος που παρακολουθούσε κατενθουσιασμένος την παράσταση και διασκέδαζε ακόμα και με τα αστεία που τον αφορούσαν.
Κάποια στιγμή του προγράμματος, όπως το συνήθιζε, ο Πανούσης κατεβαίνει στο κοινό που είχε γεμίσει ασφυκτικά το χώρο και πλησιάζει στο τραπέζι του Σαββόπουλου. Τον αγκαλιάζει, τον φιλάει και του λέει "Γεια σου δάσκαλε, τιμή μου, σ' ευχαριστώ...".
Τα παραπάνω στιγμιότυπα του κολάζ, είναι λίγο πριν και λίγο μετά από αυτό που σας περιγράφω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου