και θα υπάρξω διάφανος
την ώρα της Δίκης
φορώντας ένδυμα γαμήλιο
την ένδοθεν αποδοχή…
Το "Εναγωνίως Αγχιβατώντας" (Ιούνιος 2019, Εκδόσεις Γκοβόστη), με τον υπέροχο ζωγραφικό πίνακα της Κατερίνας Ξαρχοπούλου στο εξώφυλλο, είναι το πρόσφατο ποιητικό βιβλίο του Μουρίκη. Η συλλογή περιέχει ενδιαφέρουσες ποιητικές στιγμές, αλλά και βοηθητικές σημειώσεις για τον αναγνώστη. Για παράδειγμα:
Αγχιβασίην: λέξη που απαντάται μόνο στον Ηράκλειτο. Κατά τον Diels σημαίνει προσέγγιση. Το λεξικό Σουίδα συσχετίζει το αγχιβατείν (προσπελάζω) με το αμφισβατείν (αμφισβητώ), αναφέρει ο Κώστας Αξελός στο βιβλίο του "Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία", σ. 83.
Ένα δείγμα γραφής, αφιερωμένο στο Μάνο Ελευθερίου (Τρία πρόσωπα στο μπλόκο - ΙΙΙ), που μου έφερε στο μυαλό την "Εκδρομή":
Ο θάνατος παραμόνευε στα χαντάκια
κανένας πια δικός του
εκτός από το σπέρμα του μέλλοντος
Δόντια φράκτες ασβεστωμένοι
δάγκωσαν τις λέξεις
λαβωματιά στον καρπό
δεν τρυγούσε αέρα μήτε νερό.
Ο ήλιος κριτής ξαναμμένος
όρθωσε το μαχαίρι
που είχε κρυμμένο στην καρδιά
Τον πήρε μαζί του μαθητή
στα υπόγεια νερά
που μιλάνε
την ορθογραφία του όχι
με ρόγχους
Κουρνιασμένη ψυχή
σήμερα στο ποτέ και
αύριο στων ηρώων τα πάντα.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ κύριε Βαφειάδη, σας ευχαριστώ για την ανάρτηση και σας εύχομαι καλή χρονιά
Νίκος Ι. Μουρίκης
Δημοσίευση σχολίου