«Γεννήθηκα
στη Γερμανία στις 5/1/1971 και από το 1977 ζω στην Κομοτηνή. Είμαι πτυχιούχος
του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης
(1989-93), μετέπειτα εργάστηκα ως βιβλιοθηκονόμος για δύο χρόνια στην Δημοτική
Βιβλιοθήκη Κομοτηνής (1996-98) και τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάζομαι στην
Βιβλιοθήκη του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου
Θράκης. Ταυτόχρονα σπουδάζω Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Τμήμα Οικονομικών
Επιστημών του Δ.Π.Θ.
Ξεκίνησα
να γράφω ποίηση τον Μάιο του 2016. Οδηγήθηκα σ' αυτήν μέσα από θανατηφόρες,
στην κυριολεξία, διαδικασίες που διακυβεύουν την ανθρώπινη ζωή και τη φέρνουν
αντιμέτωπη με την πραγματικότητα του θανάτου, καθώς και τους καθημερινούς
θανάτους συναισθημάτων που οδηγούν σε υπαρξιακές αναθεωρήσεις, αφήνοντας
πάντοτε προοπτική στην ελπίδα και τον έρωτα. Ποιήματά
μου έχουν δημοσιευθεί σε τοπικές εφημερίδες, έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά
περιοδικά»
Αν και είναι αρκετά νωρίς για κριτικές
αποτιμήσεις, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η ατόφια ποίηση του Πασχάλη Κατσίκα
έχει ενδιαφέρον. Αντλεί τα θέματά του από τη ζωή και τον άνθρωπο -όπως κάθε
ποιητής εξάλλου-, αλλά και από την ιστορία, την αρχαία ελληνική γραμματεία, τη
μυθολογία, ακόμα και από την ψυχολογία. Έχει μια νέα και τολμηρή ποιητική γραφή
και μένει να δούμε τα μελλούμενα. Ακολουθούν πέντε ενδεικτικές ποιητικές
αποτυπώσεις από την ανέκδοτη συλλογή: «Το κοιμώμενο τσίρκο», που επέλεξε να παρουσιάσει στις Νότες Λογοτεχνίας.
Ο Αριστοφάνης στις «Νεφέλες» σατιρίζοντας τους Σωκρατικούς φιλοσόφους
έλεγε ότι αυτοί: «ερεβοδιφώσιν» (=τα υπό έρεβος διφώσι, τουτέστι
τα υπό γήνζητούσι. ερευνώσιν, εξετάζουσι. Τάρταρος δε εστίν ο υπό γην κατώτατος
τόπος).
ΕΡΕΒΟΔΙΦΩΣΙΝ
Εκκωφαντική η σιωπή
στον πάτο του ερέβους
Περιπλανώμενες στο αδοπελαγικό σκότος
σανεωσφόρα μελανοκήτη1
ανάβετε περιοδικά μία λυχνία
δελεαστικού φωτός
Κρεμασμένο εκατοστά
από το πραγματικό σας πρόσωπο
το γαλαζοπράσινο θέλγητρο
προσελκύει θύματα
που ομοίως κολυμπούν στα τυφλά
Πλησιάζοντας
σε απόσταση να αφομοιωθούμε
τρομάζουμε αμφότεροι
απ’ την ασχήμια που αντικρίζουμε
Όντα εκ φύσεως μοναχικά
τρεπόμαστε σε φυγή
Ακολουθούμε εκ διαμέτρου
αντίθετες κατευθύνσεις
αναπτύσσοντας την μέγιστη ταχύτητα
για να μας καταβροχθίσει
πάλι
ο άφωτος βυθός.
Tanlargomelofiáis (= θα το πιστέψω όταν το δω)
Δον Χουάν Τενόριο TirsodeMolina2
ΑΝΩΝΥΜΑ
Την κάπα μου σκεπάστηκα
προσποιούμενος
έρωτα ενέπνευσα και
πούλησα
σαν μασκοφόρος δίχως
όνομα
Εφήμερη γεύση
παίρνοντας
στο ξίφος μου μάτωναν
η μία μετά την άλλη
Για ηλικία και θέση
κοινωνική
αδιαφορώντας
απελευθέρωση έταζα με
λαγνεία
πείθοντας πως χάρη θα
λάβουν
μετανοώντας μπρος στο
σκότος
Ένας απατεώνας που
νόμιζε
πως διανύει τη χρυσή
εποχή
εκδηλώνοντας μιαν
απερίσκεπτη εγκατάλειψη
στην προσέγγιση γι’
αγάπη
– Θα το πιστέψω σαν το
δω
Νεότερος έλεγα
που ο θάνατος είναι
αλαργινός
Τρέμοντας τη θνητότητα
ουσιαστικά
πολλαπλασίαζα ότι δεν
άντεχα να ενοποιήσω
Στην κόλασή μου
περπατώντας
αναπάντεχα τον βίωσα
νωρίτερα
Αργά αποφάσισα μία
μονάχα δεσποσύνη
να χτενίζω ως το τέλος
Ξέρω την άφεση θα μου
αρνηθείς
πληρώνοντας τις πράξεις
μου
ίσος μ’ αυτές
που συγκαταβατικά
αποπλανήθηκαν.
ΕΥΑ
Φύση και λόγος
εμφυσημένη φέροντας θεία πνοή
σε διαρκή αντιπαράθεση
στον κήπο περίκλειστοι,
γυμνωμένοι
Όλα τριγύρω αγνά και
φωτεινά
το ζωώδες ένστικτο
ωστόσο
προϋπόθεση μιας όποιας
αφηρημένης ύπαρξης
– Πώς θα πάρει υπόσταση
αν δεν σαρκωθεί ο λόγος;
Αυτή υποδεέστερη
πλάστηκε
απ’ τα πλευρά του
κι όμως δεν υποτάχθηκε
στη Θεία εντολή
Στον πειρασμό
υποκύπτοντας μια νύχτα
ακάθαρτη σήμερα
περιφέρεται
Μα συμφωνία δεν σύνηψε
αντίθετα του κήρυξε τη
μάχη
Όμοια μια νύχτα
απόγονος δικός της
του όφεως συνέτριψε την
κεφαλή
το μήλο γίνηκε ελιά
στον Κήπο της
Γεσθημανής.
ΑΝΔΡΕΣ
Είναι κάτι παιδιά που υποφέρουν στο διηνεκές
από διασχιστική
διαταραχή της ταυτότητας3
Δώστε τους κάτι που
τσουλάει σε δύο ή τέσσερις ρόδες
κι αν είναι μικρό
θα καθίσουν
ανακούρκουδα παίζοντας με τις ώρες
Αν είναι μεγάλο
κατά προτίμηση
γυαλιστερό και γρήγορο
θα βάλουν τα καλά τους
προσπαθώντας να ζευγαρώσουν
Υπενθυμίστε τα λάθη
τους
ποτέ δεν θα τ’
αναγνωρίσουν
Μην προσπαθείτε να τους
αλλάξετε
κάθε φορά θα
επικαλούνται διασχιστική αμνησία
Μην τους δώσετε νερό
της φωτιάς
πάσχουν από ψυχογενή
φυγή
θα χορέψουν το χορό της
βροχής
Το στήθος δώστε να
θηλάσουν
θα χωθούν εκεί
ακούγοντας το ρυθμό της καρδιάς
Ήπια αποπροσωποποίηση
παρουσιάζουν
καθώς γοητεύονται
διαρκώς
από διαφορετικά άτομα
του άλλου φύλου
με επαναλαμβανόμενα
επεισόδια
που προκαλούν
υποκειμενική ενόχληση
Μακρόχρονη ατομική
θεραπεία χρειάζονται
δυναμικά με αγάπη κι
όχι με ύπνωση
Είναι κάτι παιδιά που
απλά δεν θα μεγαλώσουν ποτέ.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
ΑΡΘΡΟΠΟΔΑ
Σφουγγίζοντας στον πήχη
το ιδρωμένο μέτωπο
τα βλέφαρα αναρωτιέμαι αν έχω ανοίξει
κάθιδρος στο σκοτάδι
Το ξύπνημα ανακούφιση
απ’ την ταχυκαρδία του εφιάλτη
Νευροτοξίνες στο αίμα μου τα θέλγητρά τους
Απ’ τον περίτεχνο ιστό του πάθους
πασχίζοντας να ξεφύγει
σαν λαμπιρίδα σπαρταρώντας η ψυχή μου
τυλίγεται αδιάκοπα
στο μεταξωτό κολλώδες νήμα της λαγνείας
Στο μουδιασμένο σώμα
τους οφθαλμούς μονάχα ικανός να περιστρέφω
αναρωτιέμαι αν είμαι ζωντανός
εντός των παραισθήσεων της μέθεξης
Με έντονο πόνο στην καρδιά από το δήγμα τους
– γυναίκες εξωτικές
–γυναίκες οικόσιτες
όλες στο όνειρο αρθρόποδα φαντάζουν.
Σημειώσεις
1.Ο «Μαύρος Διάβολος» (MelanocetusMurrayi), ένα ψάρι μήκους εννέα εκατοστών εντοπίστηκε από επιστήμονες σε βάθος
600 μέτρων. Χρησιμοποιεί ένα φωτεινό πλοκάμι για να προσελκύσει στο σκοτάδι τα
ανυποψίαστα θύματά του. Σε αντίθεση με το αρσενικό που το ενδιαφέρει μόνο να
συνευρεθεί, το θηλυκό ενδιαφέρεται για το φαγητό και τα αβγά
του.
Η αναπαραγωγή γίνεται με άγριο και διαβολικό τρόπο. Το αρσενικό δαγκώνει τη
σάρκα του θηλυκού απελευθερώνοντας ειδικά ένζυμα για να ξεκινήσει η συνεύρεσή
τους. Το θηλυκό κρατάει το σπέρμα του αρσενικού στον οργανισμό της
διαφυλάσσοντάς το χάρη στα ένζυμα αυτά, έτσι ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει την
γονιμοποίηση τη στιγμή που θέλει εκείνο.
Το λες
και γυναικείο πείσμα.
2.Τίρσο ντε Μολίνα (TirsodeMolina)
(περ. 1571 - 1648). ψευδώνυμο του ΓκαμπριέλΤέγιεθ (GabrielTellez), ήταν Ισπανός δραματουργός, ποιητής και ρωμαιοκαθολικός μοναχός. Είναι ο
σημαντικότερος συνεχιστής του έργου του Λόπε δε Βέγα και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς του ισπανικού
Χρυσού Αιώνα.
3.Διασχιστική Διαταραχή της Ταυτότητας: γνωστή παλαιότερα ως
Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας ταξινομείται στο DSM-IV-TR (δηλαδή, στο
εργαλείο ταξινόμησης και διάγνωσης των ψυχικών διαταραχών) στην κατηγορία των
διασχιστικών διαταραχών. Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει, επίσης, τη διασχιστική
αμνησία, τη διασχιστική φυγή και τη διαταραχή της αποπροσωποποίησης. Κοινό
χαρακτηριστικό όλων αυτών των διαταραχών είναι η διάσχιση, ουσιαστικά η
αποτυχία της συνείδησης να οργανώνει τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τα κίνητρα
και άλλες όψεις της συνειδητής εμπειρίας του ατόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου