Το 2017 επαναλειτούργησε ο σπουδαίος εκδοτικός οίκος "Ελληνικά Γράμματα", που είχε ιδρύσει το 1957 ο Δημήτριος Παπαχριστοφίλου, για να περάσει κάποια στιγμή στα χέρια του γιου του Παύλου, ο οποίος, αφού επέκτεινε τη δραστηριότητά του, εκτός από τα σχολικά και τα πανεπιστημιακά βιβλία, και στο παιδικό βιβλίο, στη λογοτεχνία, στο non fiction και άλλους τομείς, το 2001, στην περίοδο της μεγάλης ακμής του, ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, που απέκτησε το 51% της εταιρείας.
Σημαντικοί συγγραφείς συνέθεταν τότε το εκδοτικό του πρόγραμμα, από τον Ευγένιο Τριβιζά μέχρι τον Μήτσο Αλεξανδρόπουλο, τον Σωτήρη Δημητρίου, τον Γιώργο Σκαμπαρδώνη και τον Γιάννη Ξανθούλη, μεταξύ άλλων, για τους Έλληνες, και από τον Έκο, τον Μπόρχες, τον Κάρεϊ, τον Ουίλιαμ Τρέβορ και δεκάδες άλλους για τους ξένους. Και από τον ακαδημαϊκό χώρο δεκάδες πανεπιστημιακοί είχαν εμπιστευτεί τα έργα τους στα Ελληνικά Γράμματα, ανάμεσά τους οι Γ. Μπαμπινιώτης, Ι. Ν. Παρασκευόπουλος, Θ. Πελεγρίνης, Στ. Παπαστάμου κ.ά.
Το 2007 ο ΔΟΛ απέκτησε το 100% της εταιρείας, «οπότε ο εκδότης του εξαναγκάστηκε να αποχωρήσει», όπως σημειώνει η ανακοίνωση του εκδοτικού οίκου. Το 2010 ο νέος ιδιοκτήτης έβαλε λουκέτο στα Ελληνικά Γράμματα. Ήταν ουσιαστικά ο πρώτος μεγάλος εκδοτικός οίκος που έβαζε λουκέτο τότε και το κλείσιμό του προκάλεσε σοβαρό κραδασμό στον χώρο του βιβλίου, αφήνοντας παράλληλα αρκετούς εργαζόμενους χωρίς δουλειά.
Ο Παύλος Παπαχριστοφίλου, μετά το κλείσιμο των Ελληνικών Γραμμάτων ίδρυσε έναν νέο εκδοτικό οίκο, το Πεδίο, που δραστηριοποιείται στο πανεπιστημιακό και το βιβλίο non fiction, για το οποίο θα κάνουμε εκτενής αναφορά σε επόμενη ανάρτησή μας.
Το 2017, οπότε και έκλεισε ο ΔΟΛ, o κος Παπαχριστοφίλου πήρε πίσω το σήμα των Ελληνικών Γραμμάτων, του εκδοτικού οίκου που είχε ιδρύσει ο πατέρας του, και τον Νοέμβριο κυκλοφόρησαν τα πρώτα βιβλία από την επαναλειτουργία των Ελληνικών Γραμμάτων.
Έτσι, η "Πεδίο Εκδοτική" έχει δύο σήματα (imprints) κάτω από την ομπρέλα της. Τις Εκδόσεις Πεδίο και τα Ελληνικά Γράμματα. Με το σήμα Πεδίο κυκλοφορούν τα πανεπιστημιακά, επιστημονικά, licensing παιδικά (nickelodeon, warner bros, κ.λπ.) και self-help βιβλία και με το σήμα των Ελληνικών Γραμμάτων κυκλοφορούν τα λογοτεχνικά βιβλία και τα δύο δοκίμια του Έκο, τα οποία και παρουσιάζουμε στη σημερινή μας ανάρτηση.
Το "Από το δέντρο στον λαβύρινθο" του Ουμπέρτο Έκο κυκλοφορεί σε μετάφραση της Έφης Καλλιφατίδη, η οποία έχει μεταφράσει αρκετά έργα του σπουδαίου Ιταλού λογοτέχνη και φιλόσοφου.
Με αφετηρία τον Κρατύλο και τον Αριστοτέλη, περνώντας από τον Αυγουστίνο και τον Pierce και φθάνοντας στον Wilkins και τον Beck, συντάχθηκαν τα δοκίμια περί ιστορικών μελετών του σημείου και της ερμηνείας. Με πρότυπα το δέντρο και τον λαβύρινθο ο συγγραφέας καταγράφει, μελετά και παρακολουθεί την ιστορία της μεταφοράς από τον Αριστοτέλη στον Μεσαίωνα.
Ο Έκο προτείνει ένα βιβλίο για τους μελετητές, το οποίο όμως παράλληλα μπορεί να προσκαλέσει και να προκαλέσει τον ενήμερο αναγνώστη σε μερικές εξερευνήσεις των περιφερειακών μαιάνδρων της ιστορίας της φιλοσοφίας και της σημειωτικής.
Και το "Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο" κυκλοφορεί με την εξαιρετική μεταφραστική πένα της Έφης Καλλιφατίδη.
Tα 16 κείμενα αυτού του τόμου, δοκίμια πλαστά σύμφωνα με τον συγγραφέα τους, υπό τον τίτλο Πρώτο Ελάχιστο Ημερολόγιο, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως το αποκορύφωμα της παρωδίας. Σχόλια των ηθών, της ηθικής, ξεσπάσματα ενός διεισδυτικού νου που η επικαιρότητα τον κάνει να παρωδεί, ίσως και να χλευάζει.
Πρόκειται για κείμενα-κανονικές ασκήσεις λογοτεχνικής παραποίησης, τα οποία αναγκάζουν τον αναγνώστη τους να δει με τη δέουσα καχυποψία κάποια πράγματα που μερικές φορές γίνονται πολύ στα σοβαρά. Κι η θεώρηση αυτή αποδεικνύεται αφάνταστα ανακουφιστική, γιατί μια από τις πρώτες και ευγενέστερες λειτουργίες των μη σοβαρών πραγμάτων είναι να ρίχνουν τη σκιά της δυσπιστίας στα υπερβολικά σοβαρά πράγματα – που είναι ακριβώς η σοβαρότερη λειτουργία της παρωδίας!
Ο Ουμπέρτο Έκο (5 Ιανουαρίου 1932- 19 Φεβρουαρίου 2016) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής μας. Υπήρξε δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας, μυθιστοριογράφος, καθηγητής Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Το έργο του επηρέασε καθοριστικά τη σύγχρονη ευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια σκέψη. Οι μελέτες και τα δοκίμιά του μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν σε πολλές γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Από την αρχή της καριέρας του κέρδισε πολλές τιμητικές διακρίσεις και έκανε δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες.
Το πρώτο του μυθιστόρημα, Το Όνομα του Ρόδου, που κυκλοφόρησε το 1980, τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981) και το Medicis Etranger (1982). Φημολογείται ότι το επώνυμό του (ECO) είναι αρκτικόλεξο των λέξεων «Ex Caelis Oblatus», που σημαίνει «θεϊκό δώρο». Γνώριζε άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, τα οποία χρησιμοποιούσε πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά.
Μερικά από τα σημαντικότερα δοκίμιά του, που μεταφράστηκαν στα ελληνικά, είναι:
• Κήνσορες και Θεράποντες
• Τα όρια της ερμηνείας
• Ερμηνεία και υπερερμηνεία
• Έξι περιπλανήσεις στο δάσος της αφήγησης
• Αναμνήσεις επί χάρτου
• Περί λογοτεχνίας
• Εμπειρίες μετάφρασης
• Ο Καντ και ο Ορνιθόρυγχος
• Μεταξύ ψεύδους και ειρωνείας
• Πέντε ηθικά κείμενα
• Από το δέντρο στον λαβύρινθο
• Με το βήμα του κάβουρα
• Η αναζήτηση της τέλειας γλώσσας
• Η σημειολογία στην καθημερινή ζωή
• Εξομολογήσεις ενός νέου μυθιστοριογράφου
• Κατασκευάζοντας τον εχθρό.
Για περισσότερα βιβλία των "Εκδόσεων Πεδίο & Ελληνικά Γράμματα" εδώ και εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου