Φεγγάρι - Φανάρι, του Νίκου Αϊβαλή

Ο Νίκος Αϊβαλής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Θέατρο στις Δραματικές Σχολές «Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν», στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών στο Γρατς στην Αυστρία. 

Παρακολούθησε σεμινάρια με τον σπουδαίο Μίνω Βολανάκη και ως ηθοποιός έπαιξε στο Θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση. Η μεγάλη του αγάπη όμως ήταν, είναι και θα είναι το Ραδιόφωνο, το οποίο υπηρετεί επί 27 χρόνια. «Παιδί – μαθητής» της Σοφίας Μιχαλίτση ξεκίνησε στο Δεύτερο Πρόγραμμα με την εκπομπή «Οι Κυρίες της τζαζ». Το 1983 ακολούθησε η εκπομπή «Διακριτικές Σχέσεις Διεθνούς Ρεπερτορίου», μια εκπομπή που υπάρχει μέχρι σήμερα! Παράλληλα, παρουσιάζει στο Τρίτο Πρόγραμμα την εκπομπή «Απ’ την ψυχή ως την ψυχή».  Όσον αφορά τη δισκογραφία, συμμετέχει στους δίσκους «Μάσκες Ηλίου» της Λένας Πλάτωνος και «Το νησί των λωτοφάγων» του Στάμου Σέμση με την Έλλη Πασπαλά. 

Στους δίσκους του ταλαντούχου συνθέτη Μιχάλη Ανδρονίκου «Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα» (2008 Lyra) και «Η ορθογραφία της αγάπης» (Μετρονόμος 2010) συμμετέχει με στίχους, ερμηνεία και ζωγραφιές!

Ζητήσαμε από τον αξιόλογο ραδιοφωνικό παραγωγό, ηθοποιό και στιχουργό να γράψει μια μικρή ιστορία, κάποια συναισθήματα για ένα τραγούδι του. 

Λάτρης του αξεπέραστου Μάνου Χατζιδάκι, επέλεξε το «Φεγγάρι – Φανάρι»…

Όταν σηκώσεις το κεφάλι μια βραδιά
στου Οκτωβρίου την ξαστεριά
να βρεις φεγγάρι,
γεμάτο αν είναι, σου γελά,
σ’ αναγνωρίζει από ψηλά,
σου δίνει χάρη
Αργά σα νιώσεις ο καιρός ότι περνά
και βγει στης νύχτας τη γωνία
σελήνης χνάρι,
μην είσαι χάρτινο ρωτά
σε ψεύτικη ακρογιαλιά,
ένα φανάρι.

Από παιδί έπαιζα με ποιήματα και στίχους. Τις πιό πολλές φορές με κερδίζανε. Όταν μεγάλωσα έγινα πιο πεζός.
Στον εμπνευσμένο συνθέτη Μιχάλη Ανδρονίκου οφείλω την στιχουργική μου έκθεση. Αρχικώς με εμπιστεύτηκε και έκανε τραγούδια στίχους μου "για παιδιά" στον δίσκο "Απ'τη στεριά, το νερό και τον αέρα"(ΛΥΡΑ 2008) και τώρα στο καινούργιο μας έργο "για μεγάλους"  "Η ορθογραφία της αγάπης" (ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ 2010).
Απο το δίσκο αυτό, μια περιπλάνηση στα σχήματα της αγάπης, διάλεξα να σας γράψω λίγα λόγια για το πολύ αγαπημένο μου τραγούδι "Φεγγάρι-φανάρι" που ερμηνεύει μοναδικά η Σίσσυ Κασσάνδρα.
Η ιδέα του συνθέτη Ανδρονίκου να αφιερώσουμε κάτι που να δείχνει την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας στο αγαπημένο πρόσωπο του Μάνου Χατζιδάκι μας βρήκε όλους αμέσως απολύτως σύμφωνους. Ο στιχουργός Βασίλης Γκίκας έγραψε το έξοχο "Κάτι για τον Μάνο". Εγώ προσπάθησα μια πιο προσωπική προσέγγιση έχοντας την ευλογία να έχω συναντήσει το "Μάγο" Χατζιδάκι από κοντά αρκετές φορές και να διατηρώ μαζί του μέσα στα χρόνια μια σχέση διακριτική... ως την ψυχή!
Τί να γράψεις όμως για τον Μάνο Χατζιδάκι και πώς;

Ο νους μου πήγε αμέσως στο φεγγάρι! Πάντα το πρόσωπό του, όταν γεμίζει, μου τον θυμίζει. Κατέβηκαν οι αχτίδες του στο Θέατρο Τέχνης, μπήκαν στο "Λεωφορείον ο πόθος", στο έργο του Τέννεσσι Ουίλλιαμς φώτισαν την υπόθεση, το φανάρι της Μπλάνς/Μελίνας που δεν ήταν τελικώς φεγγάρι και φανέρωσαν ψεύτικη την ακρογιαλιά.
Ο νους μου πήγε στους στίχους του Νίκου Γκάτσου (σε εκείνο το εξαίσιο: "δίχως τη δική σου αγάπη γρήγορα περνάει ο καιρός"), στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι... που γενήθηκε στις 23 ενός γαλαντόμου Οκτωβρίου και απο τότε που μας αποχαιρέτησε, εκείνον τον μαύρο Ιούνιο, συνεχίζω να αναζητώ το γέλιο του, την αναγνώρισή του και τη χάρη του από ψηλά, κάθε που έχει πανσέληνο.

Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας και μια μου ανάμνηση: Ζεστό Αθηναϊκό Καλοκαίρι. Βράδυ αργά, μετά από συναυλία. Ο Μάνος Χατζιδάκις τρώει στο "Πάρτυ" της Ελένης Ζιώγα, στο Παγκράτι. Γύρω του οι τότε τραγουδιστές του: Η Έλλη Πασπαλά, ο Ηλίας Λιούγκος, ο Βασίλης Λέκκας και φίλοι. Μεταξύ τους κι εγώ, μαγεμένος!
Σημείωση: επί Μελίνας Μερκούρη Υπουργού Πολιτισμού.
Λέει, λοιπόν, κάποια στιγμή ο Χατζιδάκις το εξής υπέροχο: "Μου έκανε μεγάλη εντύπωση στην αποψινή συναυλία το γεγονός ότι νεώτατα παιδιά στο κοινό εγνώριζαν όλους τους στίχους και σιγοτραγουδούσαν ομαδικώς το "Χάρτινο το φεγγαράκι". Πήρα λοιπόν κι εγώ το μικρόφωνο και τους είπα: "Παιδιά, μην τραγουδάτε πολύ το "χάρτινο το φεγγαράκι", διότι όταν θα μεγαλώσετε υπάρχει μέγας κίνδυνος να γίνετε κι εσείς Υπουργοί Πολιτισμού"!