Ο ιδιαίτερος ερμηνευτής και δημιουργός, μετά τις πολυπρόσωπες παραστάσεις που έδωσε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο με το φωνητικό σύνολο «Εν Φωναίς» και τους σπουδαίους μουσικούς που τον πλαισιώνουν εδώ και χρόνια, και μετά τις συναυλίες με έργα του για ορχήστρα και χορωδία που έδωσε στην Αγία Πετρούπολη και στη Φιλαρμονική του Βερολίνου, ξεκινάει περιοδεία στην Ελλάδα και την Κύπρο, με εφόδια τα τραγούδια του, μερικά όργανα και τη φωνή του.
Με τις συναυλίες κιθάρα-φωνή σε μεγάλα θέατρα, όπως αυτό του Λυκαβηττού, το Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης και το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων της Καβάλας, ακόμη και χωρίς μικρόφωνο, όπως στο Ηφαίστειο της Νισύρου και στο Αρχαίο Θέατρο του Κουρείου, απέδειξε στην πράξη ότι η λιτότητα μπορεί να γίνει κίνητρο για την ελευθερία και τη δημιουργικότητα και εργαλείο που καταργεί την απόσταση σκηνής και κερκίδας.
Στη συγκεκριμένη περιοδεία, η σκηνή θα αντικαταστήσει το δωμάτιό του. Παίζοντας ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα, θα δημιουργήσει ηχητικά τοπία, μέσα στα οποία θα λειτουργήσουν τα τραγούδια, υπενθυμίζοντάς μας τον τρόπο με τον οποίο το μοναχικό γίνεται συλλογικό και η εσωστρέφεια γιορτή.
Το πρόγραμμα αποτελείται από τραγούδια της προσωπικής του δισκογραφίας αλλά κι από κάποιες διασκευές- έκπληξη, συχνά και για τον ίδιο, αφού η παράσταση αυτή επιτρέπει συχνά την επί τόπου διαμόρφωση του προγράμματος, τον αυτοσχεδιασμό, τα λάθη, την ανοιχτοσύνη στα άπειρα ενδεχόμενα του τραγουδιού, της στιγμής και της συνύπαρξης.
Η αμφίδρομη και ζωντανή σχέση με το κοινό προσφέρει σε ακροατές κι ερμηνευτή την πιο χορταστική αίσθηση της κοινής μουσικής εμπειρίας.
Ηχοληψία: Βαγγέλης Λάππας, Βασίλης Δρούγκας
Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Αλεξίου
Φροντίδα σκηνής και οργάνων: Στέλιος Φράγκος
Την Παρασκευή 30/07/2010 πραγματοποιήθηκε η συναυλία του Αλκίνοου Ιωαννίδη για την ενίσχυση του Γηροκομείου Ξάνθης στο Υπαίθριο Δημοτικό Αμφιθέατρο της πόλης. Πρόκειται για τη συναυλία που είχε αναβληθεί λόγω κακοκαιρίας στις αρχές του μήνα, ενώ όπως είναι γνωστό ο δημοφιλής καλλιτέχνης προσφέρθηκε να δώσει τη συναυλία αφιλοκερδώς προκειμένου να ενισχυθεί το ίδρυμα της Ξάνθης που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα! Η τιμή του εισιτηρίου ήταν 20 ευρώ. Η προσέλευση του κόσμου δεν είχε προηγούμενο… γέμισε όλο το χώρο του θεάτρου, ενώ αρκετοί ήταν και έξω από αυτό, στις πλαγιές του βουνού και στα βράχια, πίσω και γύρω από το θέατρο!
Ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο τραγούδια του Νίκου Ζούδιαρη από τους δύο πρώτους προσωπικούς του δίσκους "Στην αγορά του κόσμου" και "Όπως μυστικά και ήσυχα", τραγούδια που έγραψε ο ίδιος βέβαια από τους δίσκους ¨Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος¨, ¨Ανεμοδείκτης¨, ¨Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή¨, "Νεροποντή", "Που Δύσην ως Ανατολή" με παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου, αλλά μας χάρισε και μερικές στιγμές που κανείς ίσως δεν περίμενε να ακούσει. Από το Χατζιδάκι και το Γκάτσο στα Ξύλινα Σπαθιά και από τα μεσαιωνικά παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια στο ¨Remember Tomorrow¨ των Iron Maiden!!!
Ήταν πραγματικά υπέροχος! Επί δύο ώρες περίπου ήταν με μια κιθάρα στα χέρια και μας ταξίδεψε με την αγγελική φωνή του. Ο γνώριμος Αλκίνοος, με τα χιουμοριστικά σχόλιά του, με την έμφυτη ευγένεια, με την ειλικρίνεια των αισθημάτων, με την αλήθεια των ερμηνειών του. Το είχε και αυτός ανάγκη, αλλά και εμείς από αυτόν. Προσωπικά ήθελα εδώ και χρόνια να το κάνει αυτό, να τον ακούσω σ’ ένα τέτοιο ηχητικό περιβάλλον. «Το τραγούδι γυμνό» λοιπόν, χωρίς μεγάλες ορχήστρες, μουσικά σύνολα κ.λπ.
Λίγο πριν τη συναυλία, στο καφέ που υπάρχει εκεί κοντά στο Αμφιθέατρο της Ξάνθης, είπαμε δυο κουβέντες με τον αγαπημένο τραγουδοποιό.
Ευδιάθετος, με το χαμόγελο στα χείλη πάντα, κουβεντιάσαμε για λίγο μιας και άργησα να φτάσω στην Ξάνθη! Σε 15΄ λεπτά ξεκινούσε η συναυλία…
Έχουν ακουστεί πολλά για τις φιλανθρωπικές συναυλίες. Ο κόσμος είναι λίγο καχύποπτος και δύσπιστος θα έλεγα…
Α.Ι.: Δε νομίζω, είναι πολύ δύσκολη αυτή η εποχή, δε μπορεί να είμαστε τόσο καχύποπτοι και δύσπιστοι. Είναι ανθρώπινο ο καθένας μας να κάνει ό,τι μπορεί, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων του. Στο τέλος τον εαυτό σου εξυπηρετείς! Διότι αισθάνεσαι καλά όταν κάνεις κάτι για το κοινό καλό. Και σίγουρα όταν οι άνθρωποι γύρω σου ζούνε καλύτερα, ζεις και εσύ καλύτερα. Και είναι η εποχή τέτοια που πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι αυτό, γιατί δυσκολεύουν πάρα πολύ τα πράγματα και αν συνεχίσει ο καθένας να κοιτάζει το ατομικό του συμφέρον, μόνο προς το χειρότερο θα πάμε. Και προσωπικά ο καθένας και ως σύνολο. Δεν θεωρώ πως κάνω κάτι ηρωικό, είναι κάτι που κάνουν πάρα πολλοί συνάδελφοί μου και ντροπή που τα λέμε και τα κουβεντιάζουμε τώρα. Κανονικά πρέπει να τα κάνεις και να μη λες τίποτα. Απλά είναι τέτοια η δουλειά μου που τα περισσότερα πράγματα που κάνω φαίνονται και αναγκάζομαι να μιλάω και γι’ αυτά. Αλλά θεωρώ αυτονόητο πως κάθε άνθρωπος πρέπει να δίνει αυτό που μπορεί και προσωπικά για μένα αυτή η συναυλία σήμερα δεν έχει κανένα κόστος. Θέλω να πω δεν κάνω καμιά μεγάλη ευεργεσία, δεν έχει κανένα κόστος για μένα. Χαρά μου είναι να έρθω να παίξω στην Ξάνθη! Χαρούμενος ήρθα, χαρούμενος θα φύγω… δεν κάνω αγγαρεία.
Σε συνοδεύουν κάποιοι μουσικοί ή είσαι εσύ με την κιθάρα σου;
Α.Ι.: Είμαι μόνος μου πάνω στην σκηνή! Απόψε είμαι μόνο με την κιθάρα. Στην περιοδεία που κάνουμε αυτό το καλοκαίρι υπάρχουν αρκετά όργανα πάνω στην σκηνή, τα οποία προσπαθώ να παίξω. Έχω και διάφορα ηλεκτρονικά μέσα με τα οποία δημιουργώ κάποια ηχητικά τοπία… Αλλά λόγω τεχνικών δυσκολιών, απόψε θα έχω μαζί μου μόνο την κιθάρα. Έτσι κι αλλιώς είμαι μόνος μου πάνω στη σκηνή αυτό το καλοκαίρι και αυτό γίνεται ανάμεσα σε πολυπρόσωπες παραγωγές. Τελειώσαμε την άνοιξη στο "Γυάλινο Μουσικό Θέατρο" όπου ήμουν με τους αγαπημένους μου φίλους και μουσικούς Σωτήρη Λεμονίδη, Γιώργο Καλούδη, Μιχάλη Καπηλίδη και είχαμε μαζί μας και ένα φωνητικό σύνολο, την χορωδία "Εν Φωναίς". Ήμασταν πολλά άτομα στη σκηνή δηλαδή… ταυτόχρονα κάνω και κάποιες άλλες συναυλίες με συμφωνικές ορχήστρες και έτσι αυτό το τελείως μόνος το χρειαζόμουνα και εγώ πολύ!
Κάθε φορά κάνεις κάτι διαφορετικό από το προηγούμενο. Διασκευάζεις συνεχώς τα τραγούδια σου, "πειράζεις" τις ενορχηστρώσεις. Σου αρέσει να πειραματίζεσαι;
Α.Ι.: Ναι βέβαια… αρέσει και σε μένα, αρέσει και στους μουσικούς που συνεργάζομαι. Κάθε τραγούδι εμπεριέχει άπειρες εκδοχές. Το θέμα δεν είναι να κάνεις εντυπωσιακές διασκευές, το θέμα είναι να μπορείς να ξαναδείς ένα τραγούδι μέσα από ένα καινούργιο μουσικό τοπίο. Αλλά κρατώντας την ουσία του τραγουδιού και τον χαρακτήρα του και προσέχοντας να μην προσβάλλεις σε κανένα επίπεδο τη βασική ανάγκη που έκανε τον δημιουργό να γράψει αυτό το τραγούδι έτσι ακριβώς όπως το έγραψε. Είτε αυτός είναι κάποιος άλλος, είτε εσύ ο ίδιος! Η ουσία του τραγουδιού πρέπει να παραμείνει εκεί. Το να κάνεις εντυπωσιακές διασκευές δεν είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Μπορεί να γίνει εύκολα, το να κρατήσεις όμως το χαρακτήρα και το τραγούδι να εξακολουθήσει να έχει μια υπόσταση που να του ταιριάζει, είναι δύσκολο!
Συνεντεύξεις δε δίνεις συχνά, ειδικά στην τηλεόραση. Γιατί αυτό;
Α.Ι.: Με την τηλεόραση έχω μια περίεργη σχέση. Τη φοβάμαι σαν μέσο πάρα πολύ, είναι μέσο μεγάλης έκθεσης και ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο!
Είναι στάση ζωής; Ή μήπως λειτουργείς έτσι επειδή ξέρεις ότι δεν έχεις ανάγκη την τηλεόραση και θα γεμίσεις θέατρα και στάδια χωρίς τη δική της συνδρομή;
Α.Ι.: Όχι, δεν είναι έτσι ακριβώς. Μη νομίζεις πως παίζουμε μια ζωή σε γεμάτους χώρους. Και κάθε καλοκαίρι, πολλές φορές μπαίνουμε μέσα οικονομικά. Και στις συναυλίες που είναι γεμάτες πολλές φορές μπαίνει μέσα η παραγωγή! Αν επιλέξεις να παίζεις χωρίς σπόνσορες, αν προσπαθείς να στηριχτείς στις δικές σου δυνάμεις, όλα τα έξοδα βγαίνουν από τα εισιτήρια της συναυλίας. Και αν δεν στηρίζετε η διαφήμισή σου στην τηλεόραση, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν και είναι ένας δρόμος που τον επιλέγεις και τον ακολουθείς μόνιμα και μέχρι το τέλος. Ή αλλιώς αν κάνεις συνεχώς παραχωρήσεις και παρεκτροπές τότε χάνεις και τη μπάλα…
Τί θα κάνεις το χειμώνα; Τα άμεσα σχέδιά σου;
Α.Ι.: Δεν έχω ιδέα!!! Είναι τόσο γεμάτο το καλοκαίρι που δεν προλαβαίνω ούτε να σκεφτώ για το χειμώνα, θα δούμε…
Σ’ ευχαριστώ και καλή συνέχεια…
Α.Ι.: Εγώ ευχαριστώ που ήρθες από την Αλεξανδρούπολη!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου