Πέρασε ένας χρόνος από την εμπλουτισμένη - αναθεωρημένη επανέκδοση του βιβλίου "Ραντεβού στο Κύτταρο" με την ιστορία της ελληνικής ποπ και ροκ μουσικής, μέσα από την δισκογραφία της (1965-1982). Είναι αλήθεια πως ήταν πάγιο αίτημα αρκετών φίλων του είδους η συγκεκριμένη κυκλοφορία, μιας και η αρχική έκδοση (Δελφίνι, 1996) ήταν δυσεύρετη. Ο συγγραφέας του βιβλίου, ο Φώντας Τρούσας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά, παρά μόνο μέσα από τα γραπτά του, καταλαβαίνω πως είναι ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο διάβασμα, στην ακρόαση και στο γράψιμο. Πάντα με στοιχεία, ντοκουμέντα και ιστορίες που έχει συλλέξει από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια, διασταυρώνοντάς τα μέχρι σήμερα και παρουσιάζοντάς τα απλόχερα στο διαδίκτυο πια, προσφέρει γνώση (και τη γνώμη του μέσα από εμπεριστατωμένες κριτικές) σε όσους ενδιαφέρονται να μάθουν για πρόσωπα και γεγονότα της ελληνικής (και όχι μόνο) μουσικής, του κινηματογράφου, κ.λπ.
Είναι σημαντικό να ξέρεις ποιος κρύβεται πίσω από κάθε βιβλίο. Το συγκεκριμένο πόνημα είναι μια πολύχρονη, κοπιαστική και δύσκολη (αν σκεφτεί κανείς τις πληροφορίες που υπήρχαν πριν 30 χρόνια!) εργασία που βάζει αρκετά πράγματα στη θέση τους. Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε σε όσους δεν το έχουν διαβάσει ακόμα πως δεν είναι η ιστορία της pop & rock στην Ελλάδα, αλλά η δισκογραφική ιστορία τους.
Νομίζω πως μέσα από τις 365 σελίδες του βιβλίου πέρασαν όλοι και όλες. Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Μαρίζα Κωχ, ο Πασχάλης και ο Δάκης, ο Ντέμης Ρούσος και η Βίκυ Λέανδρος, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου και ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ο Κώστας Τουρνάς και η Δέσποινα Γλέζου, ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης και ο Γιώργος Ρωμανός, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και ο Δημήτρης Πουλικάκος, η Ελπίδα και ο Βλάσσης Μπονάτσος, η Μαίρη Δαλάκου και η Ευγένια Συριώτη, μια υπέροχη καλλιτέχνιδα για την οποία σπάνια διαβάζει κανείς έτσι κι αλλιώς... για συγκροτήματα, για μουσικούς που έπαιξαν στους δίσκους της εποχής.
Δυστυχώς όμως δεν διορθώθηκε, με τη νέα έκδοση, το όνομα του Πέτρου Πρωτόπαππα που έπαιζε φλάουτο σε αρκετές δουλειές της εποχής και στο βιβλίο αναφέρεται ως Παντελής.
Ο Φώντας Τρούσας πέρα από την χρονολογική καταγραφή - παρουσίαση της δισκογραφίας, καταθέτει και την κρίση του για τα ηχογραφήματα. Ένα παράδειγμα (σελ. 219-20) για το έτος 1980: "Ο Σταύρος Λογαρίδης με το «Σε Άλλη Γη» επιχειρεί μια στενά προσωπική παρέμβαση, κυρίως όσον αφορά το στιχουργικό μέρος των τραγουδιών του, φτιάχνοντας, εν τέλει, ένα ενδιαφέρον άλμπουμ, με σφιχτή δομή και συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Αναμφισβήτητα πρόκειται για την καλύτερη προσωπική δουλειά του τραγουδοποιού".
Στη νέα έκδοση του βιβλίου υπάρχουν και δύο εντελώς καινούργια κεφάλαια. Στο ένα παρουσιάζονται ξένοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα (από την Ιταλία κυρίως) που έκαναν καριέρα (και) στην Ελλάδα, όπως ο Guidone και οι The Skyrockets Combo, για τους οποίους πρώτη φορά διάβαζα σ' αυτό το βιβλίο. Στο άλλο κεφάλαιο, καταγράφονται (ενδεικτικά, γιατί αυτό είναι ένα τεράστιο προς διερεύνηση κεφάλαιο...) εννέα περιπτώσεις Ελλήνων και ελληνικής καταγωγής μουσικών - τραγουδιστών. Από τον διάσημο Demetrio Stratos (1945-1979) μέχρι το πολωνικό γκρουπ "Ossian" και τις τραγουδίστριες της πρώην Τσεχοσλοβακίας Martha & Tena Elefteriadu, που επίσης έμαθα από το βιβλίο του κ. Τρούσα, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Όγδοο.
Περισσότερα για τον συγγραφέα - μουσικό δημοσιογράφο, στο Δισκορυχείον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου