Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Τα Τραγούδια της Κομοτηνής


Η Κομοτηνή είναι μια πόλη που ενέπνευσε αρκετούς δημιουργούς της ελληνικής μουσικής, γι' αυτό και αναφέρεται σε πολλά τραγούδια. Αρκετά από αυτά έχουν ως κύριο θέμα και τίτλο την πόλη της Κομοτηνής, ενώ σε πολλά άλλα έχουμε απλές αναφορές στην πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης.


Η Κομοτηνή του Θανάση Γκαϊφύλλια

Ο καλλιτέχνης που τίμησε αυτή την πόλη όσο κανείς άλλος και συνέδεσε το όνομά του μ' αυτήν, είναι ο τραγουδοποιός Θανάσης Γκαϊφύλλιας. Αν και γεννήθηκε στο Σουφλί του Έβρου (25 Οκτωβρίου 1947), μεγάλωσε στην Κομοτηνή, όπου και ζει μέχρι σήμερα με την οικογένειά του, μ' ένα μικρό διάλειμμα (1968-1977) όπου έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ευρισκόμενος σε κάποιο ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, γράφει το ποίημα "Κομοτηνή", το οποίο και δημοσιεύει σε εφημερίδα της εποχής. Το 1984 το μελοποιεί ο Γιώργος Ανδρέου και με ερμηνευτή τον Στάθη Παχίδη (https://www.youtube.com/watch?v=xS-fEDAlTcU) κυκλοφορεί στον ένα και μοναδικό δίσκο του συγκροτήματος "Αλέ Ρετούρ" -στο οποίο συμμετέχει και ο Βαγγέλης Κοντόπουλος- με τίτλο "Σαν ελληνική ταινία".

Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί και η εκδοχή (μελοποίηση-ερμηνεία) του ίδιου του Γκαϊφύλλια (https://www.youtube.com/watch?v=uQXkarOIsyg στον προσωπικό του δίσκο "Φύλλο Πορείας". Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, στο δίσκο "Stavento" του 1999 το ερμηνεύει και ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, με τη συνοδεία του δημιουργού (https://www.youtube.com/watch?v=qbG_msYdwLw). Το 2010 στο διπλό άλμπουμ "Αυτά που ρωτάς - Ζωντανά στο Κύτταρο" θ΄ ακούσουμε και τη ζωντανή δισκογραφική εκδοχή του τραγουδιού, από το Θανάση Γκαϊφύλλια. Είναι το πιο γνωστό και αγαπημένο τραγούδι της Κομοτηνής.

Το 1991 στο δίσκο "Βραδιάζει", υπάρχει το τραγούδι "Ματιές στις πόλεις" (https://www.youtube.com/watch?v=6uXq-qM4QaE), σε στίχους Παναγιώτη Καρανίκα, μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια, ο οποίος και το ερμηνεύει με τον Τάκη Κεραμέα.

"Πάμε μια βόλτα αλαμπρατσέτα, 
Καβάλα και Κομοτηνή...".


Το 1996 ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας κυκλοφορεί, ως παραγωγός, το δίσκο "Επί Πτυχίω", με τη στήριξη του "Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης". Σ' αυτήν τη δουλειά, ζητά από ταλαντούχους φοιτητές (παλιούς και νέους) να γράψουν και να ερμηνεύσουν τραγούδια για τα φοιτητικά χρόνια και την πόλη που σπούδασαν. Έτσι προέκυψε, μεταξύ άλλων, το "Μια φορά κι ένα καιρό" σε στίχους-μουσική Θοδωρή Ξυδιά και ερμηνεία Λίας Τζιαμπάζη-Θοδωρή Ξυδιά, το "Σε νοσταλγώ" (https://www.youtube.com/watch?v=Q1wkkxOzfnE) σε στίχους-ερμηνεία Λάκη Λαζόπουλου και μουσική Νίκου Δανίκα και το "Κρυφή μου πορεία" (https://www.youtube.com/watch?v=FkfqGaGEq9A) σε στίχους-μουσική-ερμηνεία Κώστα Λειβαδά.

"Κομοτηνή μου, είσαι η ψυχή μου,
όταν πονάς εσύ, πονάω μέσα μου κι εγώ..."

"Το τζαμί μου στα δεξιά,
η εκκλησία στ' αριστερά..."

Το 2008 τα ΚΑΠΗ του Δήμου Κομοτηνής κυκλοφορούν ένα cd single με το τραγούδι "Κι αν τα χρόνια περνούν" (https://www.youtube.com/watch?v=I-dH_E0uZsQ), τον περίφημο "Ύμνο των ΚΑΠΗ", σε στίχους Αντώνη Παπαϊωάννου, μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια και ερμηνεία Σούλας Κυρατζόγλου.

"Και αν τα χρόνια περνούν θα 'ρθουν άλλα         
Η ζωή θα 'ναι πιο φωτεινή               
Άναψε όλα τα φώτα στη σάλα
Να χορέψει η Κομοτηνή!"

Πέρα όμως από τα παραπάνω τραγούδια, ο γνωστός καλλιτέχνης αποτελεί πολιτιστικό εκπρόσωπο της ευρύτερης περιοχής σε όλο τον κόσμο. Όπου κι αν τραγουδά όλα αυτά τα χρόνια μιλά για την Κομοτηνή και τη Θράκη. Επίσης, στις συνεντεύξεις που δίνει αντιλαμβάνεται κανείς την αληθινή αγάπη για τον τόπο του, μιας και περισσότερο μιλά για την ιδιαίτερη πατρίδα του, παρά για τον εαυτό του. Τέλος, δε νομίζω να υπάρχει αφιέρωμα στην πόλη (είτε τηλεοπτικό, είτε στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο) χωρίς την παρουσία του αγαπητού αυτού δημιουργού!



Άλλα τραγούδια με τίτλο και θέμα την Κομοτηνή

Το 1987 ο μουσικός, ηχολήπτης και πτυχιούχος Αρχιτεκτονικής, Σπύρος Χατζηνικολάου, που γεννήθηκε το 1956 στην Κομοτηνή και ζει από το 1974 στην Αθήνα, κυκλοφορεί τον προσωπικό του δίσκο "Φύσα το καλάμι σου", με ερμηνευτές το Γιώργο Δημητριάδη, στην παρθενική του εμφάνιση στη δισκογραφία, και τον τραγουδοποιό Γιώργο Κούκιο, γνωστό και από τη συμμετοχή του στο συγκρότημα "Morel". Τους στίχους αυτής της τζαζ Κομοτηνής υπογράφει ο Κ. Καυχόπουλοςhttps://www.youtube.com/watch?v=1Ufkl_L4rW0

Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφορεί άλλο ένα τραγούδι, μια ηλεκτρική μπαλάντα, με τίτλο και θέμα την "Κομοτηνή". Το γράφει και το ερμηνεύει ο τραγουδοποιός - πτυχιούχος Μαθηματικών, Θωμάς Μπακαλάκος, στον προσωπικό του δίσκο "Από έρωτα": https://www.youtube.com/watch?v=Z6DVIRLZaMY

Λίγα χρόνια αργότερα, ο μουσικοσυνθέτης και στιχουργός Γιώργος Ανδρέου γράφει το τραγούδι "Ο θεός Απρίλιος και μια Κομοτηναία" και κυκλοφορεί στο δίσκο "Δέκα τελευταία χρόνια" (1994) με ερμηνευτή τον Κώστα Χαριτάτο.

Το 2004 ο συνθέτης και στιχουργός Βαγγέλης Σίμος, κυκλοφορεί το λαϊκό δίσκο "Δυο δρόμοι, δυο φεγγάρια" με την Ελένη Βιτάλη και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Η πρώτη ερμηνεύει, μεταξύ άλλων, το τσιφτετέλι "Στην Κομοτηνή, στη Κω":https://www.youtube.com/watch?v=D6IA2YnHEgw

Το 2010 ο Ροδοπίτης Χρήστος Χατζόπουλος, εξαίρετος συνθέτης και δάσκαλος μουσικής, κυκλοφορεί το δίσκο "Πέτρινο Δαχτυλίδι", στον οποίο ακούμε ένα νοσταλγικό τραγούδι, σε στίχους Κύρου Στεργίου: "Περνούν οι μέρες στην Κομοτηνή".

Το 2015 ο "Άκρος, μέσος, έσχατος" Γιώργος Κούτσικος γράφει με τη σειρά του ένα τραγούδι για τα φοιτητικά χρόνια που πέρασε στην πόλη. Τίτλος; "Της Κομοτηνής"!


Απλή αναφορά της πόλης έχουμε σε πολλά άλλα τραγούδια. Από τα πρώτα είναι το "Ταραμπούμπα" σε μουσική-ερμηνεία Μανώλη Αγγελόπουλου και στίχους Λάκη Τσώλη, αλλά και το "Σεπτέμβρης του '62" σε μουσική Βασίλη Δημητρίου, στίχους Μάνου Ελευθερίου και ερμηνεία Στράτου Διονυσίου.


Την πόλη της Κομοτηνής, έχουν αναφέρει σε τραγούδια τους, ο Γιώργος Νταλάρας ("Καράβια στη στεριά" σε στίχους Μιχάλη Γκανά και μουσική Μίνωα Μάτσα), ο Μίλτος Πασχαλίδης ("Με μια καμήλα στους Δελφούς"), ο Νίκος Ζιώγαλας ("Δυο λέξεις μόνο" σε στίχους Νίκου Πορτοκάλογλου και μουσική Νίκου Ζιώγαλα), ο Στάθης Δρογώσης ("Αλίκη" σε στίχους Κώστα Αδαμόπουλου και μουσική Στάθη Δρογώση), ο Λάκης Παπαδόπουλος ("Σκληρά παιχνίδια"), η Μαρία Καναβάκη ("Ίχνη από ρόδες"), ο Σταμάτης Κραουνάκης ως στιχουργός και ο Δήμος Αναστασιάδης ως συνθέτης ερμηνεύουν μαζί το "Κούλα μπεε", ο Κώστας Μπίγαλης ("Ταξιδιάρα αγάπη" σε μουσική-στίχους Χρήστου Γιαννόπουλου), ο Μανώλης Μητσιάς  ("Τα ψέματα τελειώσανε" σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη)...

Καιρό μετά την αρχική δημοσίευση του άρθρου, κυκλοφόρησε ένα καινούργιο τραγούδι για την Κομοτηνή, με ερμηνευτή το Θανάση Γκαϊφύλλια. Είναι η "Διέξοδος" σε στίχους Θανάση Πέτσα και μουσική Γιάννη Γεωργιλά (Σιωπή ν' ακούσουμε, 2018).


Τέλος, σε ορισμένα τραγούδια υπάρχει αναφορά και στο Νομό Ροδόπης: "Το γλέντι" του Σταμάτη Κραουνάκη, το "Δράμα - Ξάνθη" του Γιώργου Ανδρέου με την Τάνια Τσανακλίδου, το "Απ' τη Ροδόπη ως τον Αίμο" σε στίχους Ανδρέα Ταρνανά, μουσική Νίκου Πιτλόγλου και ερμηνεία Μανώλη Χατζημανώλη, το "Αχ κορμί ζωγραφιστό" σε στίχους Ηλία Κατσούλη, μουσική Παντελή Θαλασσινού και ερμηνευτές τον Γεράσιμο Ανδρεάτο την πρώτη φορά και τον Χρόνη Αηδονίδη τη δεύτερη.

Το άρθρο αποτελεί μια πρώτη καταγραφή. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά άλλα τραγούδια με αναφορές στην Κομοτηνή και τη Ροδόπη. Βοηθήστε μας να το συμπληρώσουμε - ολοκληρώσουμε. Ευχαριστούμε και καλή ακρόαση!

Πηγές:
Κατάλογος Ελληνικής Δισκογραφίας (1950-2007) - Πέτρος Δραγουμάνος
http://www.stixoi.info/

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Νέο τραγούδι από τους "Ταξιδιώτες Ψυχής" της Αλεξανδρούπολης


Οκτώ χρόνια μετά το δίσκο "Δε θέλει λόγο η καρδιά ν' αγαπά", οι "Ταξιδιώτες Ψυχής", το συγκρότημα από την Αλεξανδρούπολη, επιστρέφει μ' ένα καινούργιο -αγγλόφωνο αυτή τη φορά- τραγούδι, σε στίχους - μουσική - σύνθεση και ερμηνεία του Παντελή Μακρή

Ο Παντελής γεννήθηκε το 1984 στην Αλεξανδρούπολη, όπου και μεγάλωσε. Από το Δημοτικό ακόμα, αλλά κυρίως από το Γυμνάσιο, τον θυμάμαι με μια κιθάρα στα χέρια, να σκαρώνει μελωδίες, να γράφει στίχους και δειλά δειλά να τραγουδά. Σ' εκείνα τα μαθητικά χρόνια δημιούργησε το συγκρότημα "Όσιρις", το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε "Ταξιδιώτες Ψυχής". 

Εκείνα τα πρωτόλεια τραγούδια τους, μεταδόθηκαν πρώτη φορά στο ραδιόφωνο από τη δική μας εκπομπή. Τα χρόνια περνούσαν και ο Παντελής -πότε με το γκρουπ και πότε μόνος του- εμφανιζόταν σε διάφορα μουσικά στέκια της πόλης. Αργότερα ήρθε ο πρώτος δίσκος με ποπ - ροκ ήχους και αρκετές συναυλίες σε διάφορα μέρη της Θράκης. 

Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Γουίνιπεγκ της Μανιτόμπα του Καναδά και το "Window" που ακούμε σήμερα είναι μια ευχάριστη δημιουργική στιγμή ενός ταλαντούχου και παλιού καλού φίλου. Καλοτάξιδο!


Ταξιδιώτες Ψυχής: 
Παντελής Μακρής - φωνή, κιθάρα 
Γιάννης Αμπατζόγλου - τύμπανα 
Νίκος Βενετικίδης - κιθάρα 
Επίσης έπαιξαν: Πασχάλης Τσιαλιάφας - κιθάρα & Γιάννης Καρακασίδης - κρουστά

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Για ποια Ελλάδα ρε γαμώτο;


Στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ
Αντάρτες και θεοί κληρονομιά μου
Μετρούσα τους αιώνες με τον ήλιο αρχηγό
Τα θαύματα του κόσμου όλα δικά μου.

Μα κύλησαν τα χρόνια σε λάθος ποταμό
Ξεφτίλα, τηλεόραση και πλήξη
Τα πλοία στο λιμάνι σκουριάζουνε καιρό
Κι ένα αεράκι να μη λέει να φυσήξει.

Φεύγει ένα κορίτσι, τρέχει σαν τον άνεμο
Σαν το χελιδόνι μπαίνει στην οθόνη
Αστράψε το νήμα, όνειρο παράνομο
Θεέ μου, φτάνει πρώτο
Για ποια Ελλάδα, ρε γαμώτο

Αθάνατη πατρίδα μου, προεκλογική
Της αφασίας και του μετ’ εμποδίων
Αδίστακτο τοπίο, τροχιά ελλειπτική
Των οραμάτων και των μυστηρίων.

Μια πίκρα, μια μιζέρια που φτάνει ως το λαιμό
Με το που ανοίγεις την εφημερίδα
Ελλάδα σ’ αγαπούσα κι ακόμα σ’ αγαπώ
Όπως σε πρόλαβα, σε γνώρισα, σε είδα.

Στη χώρα των ηρώων, γεννήθηκα κι εγώ
Βαριά, πολύ βαριά η κληρονομιά μου
Τις μέρες να μετρώ με ένα ήλιο ναυαγό
Τα τραύματα του κόσμου όλα δικά μου.


Ένα σπουδαίο τραγούδι που θυμόμαστε πάντα, όχι μόνο κάθε φορά που διεξάγονται Ολυμπιακοί Αγώνες. Γράφτηκε από την Αφροδίτη Μάνου και κυκλοφόρησε στο δίσκο του 1994 "Που πας καραβάκι με τέτοιο καιρό". Είχε γυριστεί μάλιστα και το παραπάνω βίντεο κλιπ, το οποίο -σύμφωνα με την εξαίρετη τραγουδοποιό- παίχτηκε μόνο μία και μοναδική φορά από γνωστό ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό.

Είχε έρθει για τα καλά η εποχή του "Mega Star" και των γνωστών καψουροσκυλάδικων και δεν υπήρχε χώρος και χρόνος γι' άλλα ακούσματα. Όπως και να ΄χει όμως, το καλό τραγούδι θα είναι για πάντα καλό και αργά ή γρήγορα βρίσκει το δρόμο του.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ποτέ δε με συγκινούσαν ιδιαίτερα και με καλύπτει απόλυτα ο καλός δημοσιογράφος και συγγραφέας, Νίκος Μπογιόπουλος με το άρθρο του "Ολυμπιακοί Αγώνες: Γιορτή μάσας, ντόπας, μίζας...".

Πάντα θα υπάρχουν και έντιμοι, καθαροί και σοβαροί αθλητές που θ' αγωνίζονται με την ψυχή τους για ένα καλύτερο αποτέλεσμα, για μια διάκριση στη χώρα τους, για την προσωπική τους δικαίωση. Αφιερωμένο σε όλους αυτούς, το τραγούδι που αναρτήσαμε σήμερα. Και σ' αυτούς που κέρδισαν τα μετάλλια στους φετινούς Ο.Α. του Ρίο και σ' εκείνους που δεν κέρδισαν, αλλά συμμετείχαν και αγωνίστηκαν με την καρδιά τους.

Και βέβαια σ' όλους τους νέους ανθρώπους, είτε είναι αθλητές, είτε είναι καλλιτέχνες, είτε είναι επιστήμονες και σκέφτονται να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη, μιας και το ελληνικό κράτος συνεχίζει να τους χαλάει το όνειρο και να σκοτώνει κάθε ελπίδα τους.

Καλή τύχη σε όλους!

Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

Μικρή Αναφορά στη Νέα Ορεστιάδα Έβρου


Η Ορεστιάδα είναι μια πόλη 93 ετών. Ίσως η πιο καινούργια πόλη της Θράκης και ολόκληρης της Ελλάδας. Η ζωή της ξεκινά το 1923, όταν βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης, το Κάραγατς, το κοσμοπολίτικο προάστιο της Αδριανούπολης επί της δυτικής όχθης του ποταμού Έβρου, που το 1920 είχε λάβει το όνομα Ορεστιάδα, παραδόθηκε στην Τουρκία. Τότε, πρόσφυγες από την Αδριανούπολη και κυρίως από το Κάραγατς εγκαταστάθηκαν στο Κουμ Τσιφλίκ, το «στολίδι της Άμμου» και εκεί με πείσμα και υπομονή όρθωσαν τη νέα πόλη.

Σήμερα η Νέα Ορεστιάδα είναι μια σύγχρονη πόλη και αποτελεί σημαντικό αγροτικό – κτηνοτροφικό και εμπορικό κέντρο της βορειοανατολικής Ελλάδας, με σιδηροδρομική και οδική σύνδεση από και προς όλη τη χώρα. Απέχει 907 χλμ από την Αθήνα, 406 χλμ από τη Θεσσαλονίκη, 114 χλμ από την Αλεξανδρούπολη και 266 χλμ από την Κωνσταντινούπολη. Στην πόλη λειτουργεί από το 1999 το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης και το Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, της Σχολής Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (http://duth.gr/).

Ο πληθυσμός του Καλλικρατικού Δήμου ανέρχεται σε 40.000 περίπου κατοίκους, ενώ στην ίδια την πόλη της Ορεστιάδας ζουν πάνω από 20.000 πολίτες (http://www.orestiada.gr/portal/page/portal/Orestiada).
Η Ορεστιάδα έχει ένα Κέντρο Υγείας και το πιο κοντινό νοσοκομείο είναι στα 20 χλμ, στο ιστορικό Διδυμότειχο (https://www.didymoteicho.gr/el/).


Έτσι όπως την έζησα για δύο ολόκληρα χρόνια (Σεπτέμβριος 2014-Ιούνιος 2016), έχω την αίσθηση πως είναι μια πόλη που προσπαθεί, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό στις μέρες μας, να αναπνεύσει, να αναπτυχθεί, να δημιουργήσει, να ζήσει, σ' ένα κατά τ΄ άλλα άνυδρο -πολιτιστικά και όχι μόνο- τοπίο.

Ας μη γελιόμαστε! Ο κεντρικός και ο βόρειος Έβρος είναι από τις πιο παραμελημένες περιοχές της χώρας μας. Βασικός αιμοδότης της περιοχής, κακά τα ψέματα, ήταν και παραμένει ο στρατός. Οι μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπηρετούν στα πολλά στρατόπεδα της Ορεστιάδας, του Διδυμοτείχου, του γραφικού Σουφλίου (http://www.soufli.gr/index.php/el/) και των πολλών εγκαταλελειμμένων χωριών, γύρω από αυτές τις τρεις πόλεις.

Πηγαίνοντας σ' αυτά τα σχεδόν έρημα χωριά, βλέπεις την εγκατάλειψη στο βλέμμα όχι μόνο των ηλικιωμένων ανθρώπων, αλλά και των νέων που αναζητούν μια διέξοδο. Βλέπεις την εγκατάλειψη στους δρόμους -κάκιστο επαρχιακό δίκτυο-, στα λιγοστά ανοιχτά καφενεία, στις αυλές και τα σπίτια των συνταξιούχων αγροτών.

Συνήθως, οι ειδήσεις που φτάνουν στο πανελλήνιο από το Βόρειο Έβρο, δυστυχώς, αφορούν συλλήψεις διακινητών που μετέφεραν παράνομα μετανάστες, υπερχειλίσεις ποταμών και μεγάλες πλημμύρες, πορείες διαδηλωτών κατά του φράχτη, κλείσιμο εργοστασίων, αυτοκτονίες στρατιωτών και ρεπορτάζ για την ερήμωση της επαρχίας γενικότερα και τη μετανάστευση των νέων ειδικότερα.

Όμως, ως χώρος μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας, στον Βόρειο Έβρο ξεχωρίζει ο μεγάλος τύμβος της Μικρής Δοξιπάρας, όπου το 2002 αποκαλύφθηκαν πέντε άμαξες με δεκαπέντε άλογα, θαμμένα μαζί τους, και άλλα εντυπωσιακά κινητά ευρήματα (http://www.mikridoxipara-zoni.gr/). Δυστυχώς δεν απασχόλησε τα Μ.Μ.Ε. όπως και όσο θα έπρεπε!

Η Ορεστιάδα έχει επίσης ένα υπέροχο Δημοτικό Στάδιο, στο οποίο τρέχουν και αθλούνται νέοι και νέες κάθε ηλικίας. Αρκετοί πηγαίνουν και για περπάτημα, μιας και δυστυχώς η πόλη αυτή δε διαθέτει πάρκα για πεζοπορία και βόλτες.
Έχει όμως μια μεγάλη τσιμεντένια πλατεία, που τα βράδια ομορφαίνει με το φωτισμό και τα τρεχούμενα νερά στα σκαλοπάτια της. Αν είχε και μερικά δέντρα θα ήταν ακόμα καλύτερη!
Είναι μια τετραγωνισμένη και καθαρή πόλη. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείς. Αν έλειπαν οι λακκούβες στους δρόμος και αν υπήρχαν φωτεινοί σηματοδότες σε ορισμένα σημεία, θα ήταν τέλεια! Στην ακριτική αυτή πόλη έχει πολλή υγρασία και κρύο το χειμώνα και πολλή ζέστη (και κουνούπια) το καλοκαίρι. Αυτό, μπορεί μερικές μέρες, να την κάνει ανυπόφορη!


Αν σας βγάλει όμως ποτέ ο δρόμος σας προς τη Νέα Ορεστιάδα, αξίζει να δείτε και να επισκεφτείτε το "Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο Ορεστιάδας και Περιφέρειας" (http://www.musorest.gr/index.php/el/), το "Θέατρο Διόνυσος" (http://www.dionysos-net.gr/), το "Άλσος Αδριανουπόλεως" με το τσιμεντένιο υπαίθριο θεατράκι, το χώρο αναψυχής στον παραπόταμο Άρδα στις Καστανιές και τη "Βιβλιοθήκη Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Αδριανουπόλεως" (απ' όπου και οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες), η οποία στεγάζεται στο χώρο της "Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ορεστιάδας", στην οποία, όσοι έχετε τη δυνατότητα και τη διάθεση, μπορείτε να στείλετε βιβλία για να την ενισχύσετε (τηλέφωνο: 2552027588, Ευριπίδου 65, τ.κ. 68200, Νέα Ορεστιάδα Νομού Έβρου).

Στο παρελθόν, το ιστολόγιό μας είχε ασχοληθεί με την ευρύτερη περιοχή (http://theovaf.blogspot.gr/2014/11/blog-post.html), παρουσιάζοντας αρκετά μουσικά ρεπορτάζ με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Άρδα, στις Καστανιές Έβρου, που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, από το 1995, την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου: 16η Συνάντηση Νέων Άρδα (http://theovaf.blogspot.com/2011/01/16-2010.html), 17η (http://theovaf.blogspot.com/2011/08/17-2011.html), 18η (http://theovaf.blogspot.gr/2012/08/blog-post_19.html), κ.ά.

Αφιέρωμα στο ένα και μοναδικό μουσείο της πόλης, το "Ιστορικό - Λαογραφικό Μουσείο Νέας Ορεστιάδας και Περιφέρειας" (http://theovaf.blogspot.gr/2014/10/blog-post.html) και στο δραστήριο θεατρικό οργανισμό "Διόνυσο" (http://theovaf.blogspot.gr/2014/03/blog-post.html), όπου πριν λίγες μέρες, το Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του θεατρικού εργαστηρίου, ανέβασε τον "Αγαμέμνωνα" του Αισχύλου, υπό την καθοδήγηση και διδασκαλία του γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη, Αντώνη Θεοδωρακόπουλου.

   Η ΕΡΑ Ορεστιάδας την εποχή που ήταν κλειστή

Στην επίσκεψή σας στο Νομό Έβρου, μη ξεχάσετε να παραλείψετε το "Δάσος της Δαδιάς" (http://dadia-np.gr/) και το "Δέλτα του Έβρου" (http://www.evros-delta.gr/), που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού, κοντά στην πρωτεύουσα Αλεξανδρούπολη (http://www.alexpolis.gr/).

Σε αντίθεση με την Κομοτηνή και την Ξάνθη, για την Ορεστιάδα και το Διδυμότειχο δεν έχουν γραφτεί πολλά τραγούδια. Τρία από τα πιο γνωστά είναι η "Ορεστιάδα" που έγραψε ο εβρίτης στιχουργός Λευτέρης Χαψιάδης και ο Θανάσης Πολυκανδριώτης (ερμηνεία: Στέλιος Διονυσίου - Γιάννης Πλούταρχος), το περίφημο "Διδυμότειχο Μπλουζ" του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, σε στίχους Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου, η "Φωτογραφία" των Γιάννη Ξανθούλη - Σταμάτη Σπανουδάκη με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλα με αναφορά στις πόλεις αυτές.

Καλά ταξίδια σε όλους και καλή επιστροφή στους τόπους που αγαπάμε, που δεν είναι απαραίτητο να είναι και οι τόποι καταγωγής και γέννησής μας. Καλό καλοκαίρι!

"Νότες Λογοτεχνίας"

Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...

Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com

Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.

Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσιος Π. Βαφειάδης.