Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στη γειτονιά μας


Με αφορμή τις μουσικές παραστάσεις του Σταμάτη Κραουνάκη στην Αλεξανδρούπολη (Τρίτη 26 Ιουλίου) και στην Κομοτηνή (Τετάρτη 27 Ιουλίου), σκεφτήκαμε να θυμηθούμε τέσσερις από τις καλύτερες στιγμές του ως ερμηνευτής τραγουδιών, σε δημιουργίες άλλων. Αφήνουμε στην άκρη τα τραγούδια της προσωπικής του εργογραφίας, που πρωτοερμήνευσε στη δισκογραφία, για την επόμενη φορά που θα έρθει στην ιδιαίτερη πατρίδα της γιαγιάς του! 
Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργικής του πορείας, συμμετείχε σε δίσκους αξιόλογων συναδέλφων του, ερμηνεύοντας μερικά διαμαντάκια, άγνωστα τα περισσότερα στο ευρύ κοινό. Είχε την τύχη να ερμηνεύσει Νότη Μαυρουδή, Γιώργο Καζαντζή, Διονύση Τσακνή, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Νίκο Πλατύραρχο, Πάρι Περυσινάκη, Κώστα Τουρνά, Θέμη Ανδρεάδη, Γιώργο Αλτή, Άρη Βλάχο, Χρήστο Παπαδόπουλο, Κώστα Λειβαδά, Στέρεο Νόβα...

Ο Νότης Μαυρουδής είναι από τους πρώτους συνθέτες που τίμησαν τον Σταμάτη Κραουνάκη, επιλέγοντάς τον να ερμηνεύσει τραγούδια στους δίσκους "Τοπίο Μυστικό" του 1993 και "Carte Postale" του 2006 με τους στίχους των Τάσου Σαμαρτζή και Ηλία Κατσούλη αντιστοίχως. Το "Κάθε μια νύχτα" από την πρώτη τους συνεργασία, αγαπηθήκε μέσα στα χρόνια και γνώρισε αρκετές επανεκτελέσεις. Ιδιαίτερα συγκινητικός και με το "Στης μοναξιάς το άβατο" (Στη μνήμη της Σαπφώς Νοταρά), από τη δεύτερη δισκογραφική συμμετοχή του Κραουνάκη, σε δίσκο του Μαυρουδή:
Ένα άλλο ξεχωριστό τραγούδι που ερμήνευσε είναι το "Κοινό" των Διονύση Τσάκνη - Κώστα Τριπολίτη, από το δίσκο "Γέφυρες" του 2002.
Τέταρτο και τελευταίο τραγούδι που σας προτείνουμε ν' ακούσετε, είναι το "Όποτε σ' αποθύμησα" των Πάρυ Περισινάκη και Κώστα Φασουλά, από το δίσκο του 2005 "Στου ονείρου την αυλή". Ένα ονειρικό τραγούδι, από τα αγαπημένα της ραδιοφωνικής μας εκπομπής.

ΥΓ. Οι δύο παλιές και σύντομες συνεντεύξεις με τον καλλιτέχνη στην Κομοτηνή:



Το "Να μείνουν μόνο τα τραγούδια" είναι χορηγός επικοινωνίας και των δύο εμφανίσεων


Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Η Φωτεινή και οι τέσσερις "σωματοφύλακες"



Με την «Πύλη της Άμμου» ξεκίνησε τη συναυλία της στο «Θέατρο Πέτρας», την Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016, η Φωτεινή Βελεσιώτου. Και όχι τυχαία βέβαια, μιας και από την αρχή ήθελε να δώσει το στίγμα μιας ξεχωριστής μουσικής βραδιάς. Το τραγούδι γράφτηκε πριν είκοσι χρόνια από τον Λουδοβίκο των Ανωγείων, ο οποίος και το ερμήνευσε με το Νίκο Παπάζογλου και το Σωκράτη Μάλαμα και είναι αφιερωμένο (μεταξύ άλλων) στους δύο από τους τέσσερις «σωματοφύλακες» της Φωτεινής Βελεσιώτου, στον Αργύρη («του Μπακιρτζή τ' αμόνι άκουσα να χτυπά - της Νίκης τα σπασμένα να φτιάχνει τα φτερά») και στο Θανάση («είδα τον Γκαϊφύλλια σ' ατέλειωτη εκδρομή - να τρώει το κασέρι με το ξερό ψωμί»), με τον κόσμο να ξεσπά σε χειροκροτήματα στο άκουσμα των παραπάνω ονομάτων…

Μετά τη συγκινητική έναρξη, η συνταξιούχος δασκάλα που τραγουδά στη Θεσσαλονίκη από το 1983, επιλέγει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση από το 2004 έως σήμερα, αλλά και παλαιότερα διαμάντια της ελληνικής μουσικής που συνηθίζει να τραγουδά στις ζωντανές εμφανίσεις της: «Οι φόνισσες» (Μ.Νικολούδης-Μ.Παπαδάκη), «Παραμύθια» (Σ.Νάτσιου-Π.Κυριάκου), «Το μυστικό» (Γ.Καζαντζής-Γ.Τσατσόπουλος), «Αποθυμιἀ» (Β.Καζαντζής-Γ.Γκώνιας), «Το βαλς του Απρίλη» (Λ.Σαμαράς-Σ.Καραχάλιου), «Διόδια» (Σ.Σιόλας-Π.Κυριάκου), «Όταν τραγουδάω» (Θ.Παπακωνσταντίνου), «Με σένα πλάι μου» (Σ.Κουγιουμτζής-Μ.Ρασούλης), «Με σημάδεψες» (Αρλέτα), «Μέλισσες» (Γ.Καζαντζής-Ε.Φωτάκη), «Στάχτη» και «Για κοίτα ποιον περίμενα» (Μ.Μάτσας-Ε.Φωτάκη), «Ο αγέρας στους δρόμους» (Η.Ανδριόπουλος-Μ.Μπουρμπούλης), «Περαστικός και αμίλητος» (Δ.Λάγιος-Μ.Μπουρμπούλης), «Έχεις μάτια το φεγγάρι» (Μ.Θεοδωράκης-Μ.Ελευθερίου), «Όταν μας κόψαν τα φτερά» (Η.Ανδριόπουλος-Μ.Ελευθερίου) - και κάποια άλλα ίσως που δε θυμάμαι -  και ολοκλήρωσε τη βραδιά με την  a capella εκτέλεση του τραγουδιού «Θα με δικάσει» (Δ.Λάγιος-Μ.Μπουρμπούλης), άλλο ένα τραγούδι που ερμήνευσε πρώτη, η αξεπέραστη Σωτηρία Μπέλλου. 

Στη συναυλία συμμετείχε, με την κιθάρα και τα φωνητικά του, ο Σωτήρης Μπαλλάς, ο οποίος ερμήνευσε αξιοπρεπώς, την «Ελένη» (Θ.Μικρούτσικος-Μ.Τσικληρόπουλος) και το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» (Μ.Θεοδωράκης-Τ.Λειβαδίτης). 

Οι «4 σωματοφύλακες» έδωσαν το στίγμα τους και έκαναν τη συναυλία ένα σπάνιο μουσικό γεγονός, ένα μωσαϊκό ήχων και εικόνων. Πρώτος ανέβηκε στη σκηνή ο Ψαραντώνης με τη λύρα του και με τη συνοδεία του Βασίλη Ξυλούρη στο λαούτο, ερμήνευσε τα τραγούδια τους: «Ο Δίας», «Θ’ ανέβω στον ουρανό» και την «Τίγρη» του Δ. Αποστολάκη, ξεσηκώνοντας όσους αγαπούν την ζώσα παραδοσιακή μουσική της Κρήτης και την ιδιαίτερη ερμηνεία του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

Στη συνέχεια, μεταφερθήκαμε από το Νότο στο Βορρά, από την Κρήτη στη Θράκη, με οδηγό τον τραγουδοποιό Θανάση Γκαϊφύλλια, που όσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγοστεύουν οι εμφανίσεις του. Ερμήνευσαν οι δυο τους, ένα από τα ωραιότερα τραγούδια των τελευταίων ετών, την «Κλυταιμνήστρα» σε ποίηση Δ. Λέντζου και μουσική Θ. Γκαϊφύλλια και την «Εκδρομή» σε ποίηση Μ. Ελευθερίου και μουσική Θ. Γκαϊφύλλια, με τη Φωτεινή Βελεσιώτου στο ρόλο της Μαρίζας Κωχ. Τέλος, ο καλλιτέχνης που ήρθε από την Κομοτηνή, ειδικά γι’ αυτήν την εκδήλωση, ερμήνευσε άλλο ένα τραγούδι από την «Ατέλειωτη Εκδρομή», την «Πρέβεζα» σε ποίηση Κ. Καρυωτάκη και μουσική Γ. Γλέζου. 


Τρίτος καλεσμένος, ήταν ο γεννημένος στη Συρία από Αρμένιους γονείς, Χάικ Γιαζιτζιάν, που έπαιξε και τραγούδησε μαζί με την ερμηνεύτρια την «Έρημο» (στίχοι: Ν.Μωραΐτης, μουσική: Χ.Γιαζιτζιάν) και μόνος του, το «Bingeol» (γνωστό στην Ελλάδα ως «Ξενιτιά μου», παραδοσιακό αρμένικο σε διασκευή: Ara Dinkjian) και το «Habrban», άλλο ένα παραδοσιακό της Αρμενίας, που έγινε γνωστό στη χώρα μας ως «Μυστικά πως σ’ αγαπώ».

Τέταρτος, ο Αργύρης Μπακιρτζής από τη Θεσσαλονίκη, που ζει και εργάζεται πολλά χρόνια στην Καβάλα, ερμήνευσε μαζί με τη Βελεσιώτου, το «Κάθε στιγμή η σκέψη μου», ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έγραψε ο «Χειμερινός Κολυμβητής» και δύο διαμάντια, διασκευασμένα από το Μάρκο Βαμβακάρη: «Τίκι τίκι τακ» & «Να πεθάνεις, να πεθάνεις». Απολαυστικός και στις πρόζες του, κέρδισε το χειροκρότημα με το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του.


Ήταν μια όμορφη μουσική βραδιά, συγκινητική για όσους νιώθουν και μπορούν να καταλάβουν την αξία των προσώπων, τη σημασία των τόπων και τα τραγούδια, που μαζί με το μισοφέγγαρο, φώτισαν τις ψυχές μας, γέμισαν τις καρδιές μας και ακόνισαν το μυαλό μας. Πολλές οι καλές στιγμές, ας μου επιτραπεί να ξεχωρίσω μόνο τρεις. Η ερμηνεία των Φ. Βελεσιώτου – Σ. Μπαλλά στην «Πύλη της Άμμου», ο ακμαίος και δυναμικός Θανάσης Γκαϊφύλλιας στην «Πρέβεζα» και ο μοναδικός Αργύρης Μπακιρτζής με τη Βελεσιώτου, στο «Κάθε στιγμή η σκέψη μου», ένα τραγούδι-αναφορά στο Μινόρε της αυγής…

Την ορχήστρα που συνοδεύει τη Φωτεινή Βελεσιώτου, απαρτίζουν οι: Νίκος Παπαναστασίου: διεύθυνση ορχήστρας, φωνητικά, πιάνο και ακορντεόν, Γιώργος Καραμφίλλης: μπουζούκι, τζουρά, μπαγλαμά, Δημήτρης Χριστοδουλόπουλος: κιθάρες, Γιάννης Οικονομίδης: τρομπέτα, φλικόρνο, Διονύσης Μακρής: κοντραμπάσο & Θωμάς Κωστούλας: τύμπανα. Μια εξαιρετική μπάντα που βοήθησε τη Φωτεινή Βελεσιώτου να φέρει εις πέρας μία από τις καλύτερες και δυσκολότερες συναυλίες της.

ΥΓ. Ο τίτλος του άρθρου «Η Φωτεινή και οι τέσσερις σωματοφύλακες»,  «εκλάπη»  από τη συνέντευξη του Θανάση Γκαϊφύλλια, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Real fm» και στην καθημερινή εκπομπή των Μ. Κοττάκη – Ν. Μπογιόπουλου, την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016: http://www.real.gr/audiofiles/522515.mp3 - http://www.real.gr/audiofiles/522517.mp3

ΥΓ. Ευχαριστώ τους Exarre & Dim P για τα υπέροχα, σε ήχο και εικόνα, βίντεό τους.

 Θανάσης Γκαϊφύλλιας και Αργύρης Μπακιρτζής με τον ποιητή Δημήτρη Λέντζο, στο τέλος της συναυλίας.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Η αλληλογραφία του Άκη Πάνου με το Μάνο Χατζιδάκι!

Μιά σατιρική και αιχμηρή έμμετρη επιστολή του αξεπέραστου λαϊκού ποιητή και μουσικοσυνθέτη, Άκη Πάνου, έφερε την αποδοχή του αξέχαστου δημιουργού, Μάνου Χατζιδάκι και τη μετέπειτα φιλία.

Το 1975, ο Άκης Πάνου έστειλε την παρακάτω σύντομη επιστολή στους διευθυντές των τότε κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών:
«Κύριε διευθυντά,
παρακαλώ γνωρίσατέ μου τους λόγους εξοστρακισμού της εργασίας μου όσο και εμού, από τα αφ’ ημάς μέσα ενημέρωσης».

Ο Μάνος Χατζιδάκις, τότε διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος, του απάντησε με την παρακάτω επιστολή:
«Δεν γνωρίζω την περίπτωσή σας και σας διαβεβαιώ ότι εις όλας τας αλλαγάς που επιχειρούμεν προς το καλύτερον των προγραμμάτων του ΕΙΡΤ, δεν έπεσαν εις την αντίληψήν μου, ούτε η εργασία σας, ούτε ο εξωστρακισμός της εργασίας σας, κατά συνέπειαν. Ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα της διαμαρτυρίας σας».
Υπογραφή: Μάνος Χατζιδάκις

Η ανταπάντηση του Άκη στο Μάνο ήταν έμμετρη.
Ομολογώ πως τά’χασα και ντράπηκα λιγάκι
παίρνοντας την απάντηση του Μάνου Χατζιδάκι
εκ της οποίας φαίνεται σαφώς πως δεν υπάρχω
ή ότι ψύλλους στ’ άχυρα επί ματαίω ψάχνω.

Δεν είναι αλήθεια και μικρό, μια φυσιογνωμία
της μουσικής της διεθνούς όπως o κατωτέρω
να σου δηλώνει καθαρά και εν πάση συντομία
«σας θεωρώ ανύπαρκτο, ποιος είστε, δεν σας ξέρω…»

Βεβαίως είναι φυσικό, ο Μάνος Χατζιδάκις
να αγνοεί το ασήμαντο καθ’ όλα άτομό μου.
Ομοίως είναι φυσικό, σαν άνθρωπος πολλάκις
να βρίζω τη μικρότητα και το φιλότιμό μου.

Όμως δεν απευθύνθηκα στον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
αλλά εις την διεύθυνση και επανειλημμένως.
Αν μ’ αγνοεί ο  μουσουργός (*) πικραίνομαι λιγάκι,
αλλά ο σιορ διευθυντής, τι λέει τ’ ανθρωπάκι;

Υπάρχουνε τραγούδια μου γνωστά και ουκ ολίγα
που τά’ γραψα όσες φορές με τσίμπησε η μύγα.
Τραγούδια που εμπήκανε στου καθενός το στόμα
και μόνο η διεύθυνσις τα αγνοεί ακόμα.

Τα ράφια του αρχείου σας αν ψάξετε λιγάκι
θα βρείτε τα τραγούδια μου τα ταλαιπωρημένα
εκεί στα ακατάλληλα, στο πίσω το ραφάκι,
Όχι εκεί, λίγο πιο κει, αυτά τα αραχνιασμένα.

Αλλά μια και είμαι άγνωστος
να συστηθώ μου μένει,
ελπίζω εις δικαίωσιν
όσον κι οι πεθαμένοι.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα,
είμαι υιός του Στέφανου και της Ελευθερίας.
Τα παιδικά παιχνίδια μου μπουζούκι, μαντολίνα,
επάγγελμά μου μουσικός μηδέν κατηγορίας.

Οι αριθμοί ταυτότητας και διαβατηρίου,
μητρώου στρατιωτικού και απολυτηρίου,
νομίζω δεν χρειάζονται και δεν τους παραθέτω,
στεφανοχάρτι τό’χασα και τρέχα γύρευέ το.

Οι οφθαλμοί μου γαλανοί. Και το ανάστημά μου
δεκαοκτώ εκατοστά, ή ένα και εβδομήντα.
Άτεκνος με μια σύζυγο, τα τρία τα σκυλιά μου,
πρόπερσι σαραντάρησα και πάω για πενήντα.

Με ότι κι αν ασχοληθώ έχω επιτυχία,
γράφω στιχάκια, μουσική, σκαλίζω, ζωγραφίζω.
Κουσούρια: ο εγωισμός και η βωμολοχία
αν και αποφεύγω να μιλώ και πιο πολύ να βρίζω.

Ελλείψεις: ανοργάνωτος στας δημοσίας σχέσεις
και χλευαστής της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης
που αν υπάρχουν μέσα σου, έτσι και ψευτοδέσεις
τα ρίχνεις στον απόπατο, σκουπίζεσαι και φεύγεις.

Άπιστος ως το κόκκαλο για κείνα που δεν είδα.
Φανατικός εθνικιστής, μ’ όλη τη γη πατρίδα.
Δείχνω πως τους ανάξιους τους θεωρώ μεγάλους
ώστε να αποθρασύνονται, να μου πατάν τους κάλους.

Ελπίζω να σας φτάνουνε ετούτα τα στοιχεία.
Αν πάλι δεν σας φτάνουνε, ζητήσατέ μου κι άλλα,
κόλλες και γραμματόσημα στοιχίζουνε ψιχία
(ανάθεμά σε βρωμερή, απαίσια κουφάλα).

Αυτό δεν ήταν για σας και να με συγχωρείτε.
Ήτανε για το δόντι μου, που πρέπει να το βγάλω.
Από ένα δόντι ο άνθρωπος, πόσο ταλαιπωρείται.
Διατελώ μετά τιμής. Αυτά και τίποτε άλλο.

Άκης Πάνου του Στεφάνου.
Καλλιτέχνης γενικώς,
για την περίπτωσή μας
τραγωδός εμπειρικός.

Με έκπληξη ο Άκης Πάνου έλαβε την παρακάτω ευγενέστατη και σοβαρότατη απάντηση του Χατζιδάκι στο δικό του δηκτικό στιχούργημα:
Ζητώ συγγνώμη διότι δεν εγνώριζα την περίπτωσίν σας. Πληροφορηθείς την γνησιότητα της εργασίας σας και του ήθους σας εις τον επαγγελματικό τομέα, εζήτησα και άκουσα τον δίσκο σας. Νά’ στε δε σίγουρος, ότι εφ’ εξής δεν πρόκειται ν’ αφήσω τους παραγωγούς μας να αγνοήσουν εις τα προγράμματά τους την μουσικήν εργασίαν σας.
Μετά τιμής
Μ. Χατζιδάκις
Διευθυντής προγράμματος το ΕΙΡΤ
25/6/75


H ιδιαίτερη αυτή αλληλογραφία του Άκη Πάνου με το Μάνο Χατζιδάκι, δημοσιεύεται στο τεύχος 27 του εξαιρετικού περιοδικού «Λαϊκό Τραγούδι» (Μάιος-Ιούνιος 2010).
Η έμμετρη απάντηση του Άκη Πάνου δε δημοσιεύεται όμως για πρώτη φορά. Στο μπλογκ  «Το δέντρο» η Φαίδρα Φις, αναδημοσιεύει ένα κείμενο του δημοσιογράφου Γιώργου Αλλαμανή, που δημοσιεύτηκε σε παλιότερο τεύχος του περιοδικού Μελωδία. Ο τίτλος του ποστ, (υποθέτω και του άρθρου στο περιοδικό Μελωδία) είναι  «Το παράπονο του Άκη Πάνου».

Δανείζομαι από το αρχείο του Οδυσσέα Ιωάννου ένα αστραφτερό σκωπτικό στιχούργημα. Πριν από χρόνια ,κάποιος ακροατής του "Μελωδία FM"το έστειλε στον Οδυσσέα ανώνυμα, γράφοντάς του ότι ο Άκης Πάνου το είχε απευθύνει στο Μάνο Χατζιδάκι, το 1975, όταν ο τελευταίος ήταν διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος. Εκείνη την εποχή ο Άκης Πάνου είχε στείλει επιστολή διαμαρτυρίας γιατί τα τραγούδια του δεν μεταδίδονταν από το Τρίτο Πρόγραμμα. Ο Χατζιδάκις είχε απαντήσει ότι δεν γνωρίζει ούτε αυτόν ούτε τα τραγούδια του. Χολωμένος ο Άκης Πάνου, σκάρωσε έμμετρα έναν κομψό και ομοιοκατάληκτο λίβελλο, ο οποίος καταλήγει στην κοινοποίηση του «αναστήματός του»:18 εκατοστά(ο ανδρισμός του…) και 1,70(το ύψος του). Δικαιούται να υποθέσει κανείς ότι ο Χατζιδάκις, άνθρωπος με αποδεδειγμένη αίσθηση του χιούμορ και ανοικτός, εκτίμησε τη στάση του λαϊκού τραγουδοποιού, εφόσον μάλιστα-πολύ αργότερα,το 1989-στων αυστηρών καλλιτεχνικών επιλογών «Σείριο» φιλοξένησε το δίσκο με τις ζωντανές εμφανίσεις του Άκη Πάνου στο «Επειγόντως». Συνεπώς, ας μη θεωρηθεί καθόλου ότι ο έμμετρος αυτός λόγος εκφράζει την πραγματική ανθρώπινη σχέση των δύο ανδρών. Μια σχέση σύντομη και περιστασιακή, αλλά βασισμένη-εν τέλει-σε μία αλληλοεκτίμηση «από μακριά».
του Γιώργου Ι. Αλλαμανή.


Στο άρθρο του Γ. Ι. Αλλαμανή, το στιχούργημα του Άκη Πάνου, δεν περιλαμβάνεται ολόκληρο, αλλά τελειώνει με τον στίχο «18 εκατοστά ή ένα κι εβδομήντα». Και αυτός είναι ο λόγος που ο Αλλαμανής γράφει ότι ο έμμετρος και κομψός λίβελος «καταλήγει στην κοινοποίηση του «αναστήματός του»: 18 εκατοστά (ο ανδρισμός του…) και 1,70 (το ύψος του)». Στις δύο δημοσιεύσεις υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές στους στίχους του λαϊκού καλλιτέχνη. Η σημαντικότερη από αυτές είναι ότι στο περιοδικό  «Λαϊκό Τραγούδι»,  ο Χατζιδάκις αποκαλείται «στιχουργός» (Αν μ’ αγνοεί ο  στιχουργός πικραίνομαι λιγάκι), ενώ στο άρθρο του Αλλαμανή ο στίχος είναι «Αν μ’ αγνοεί ο μουσουργός πικραίνομαι λιγάκι». Το δεύτερο πιστεύω ότι είναι το σωστό, διότι αποκλείω ο Άκης Πάνου να αποκάλεσε τον Μάνο Χατζιδάκι «στιχουργό», όσο οργισμένος κι αν ήταν όταν έγραφε αυτούς τους στίχους.

Πηγή: https://afmarx.wordpress.com/2010/06/07/akis-panou-vs-manos-hadjidakis/ (καλοκαίρι 2010).

Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Μήνυμα Μίκη Θεοδωράκη, ένα χρόνο μετά το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα


Αγαπητοί φίλοι και φίλες, 

Έχουν περάσει έξι σχεδόν χρόνια από την επιβολή της απροκάλυπτης και στυγνής εξάρτησης στην χώρα μας και ένας ολόκληρος χρόνος από το μεγαλειώδες ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015. 

Με το ΟΧΙ αυτό, ο Ελληνικός λαός στην μεγάλη του πλειοψηφία απέδειξε ότι μπροστά στο μεγάλο όραμα της Ελευθερίας δεν υπολογίζει τίποτα, αλλά αντίθετα, πρώτα απ’ όλα βάζει το πατριωτικό και εθνικό συμφέρον και την υπεράσπιση κάθε σπιθαμής της Ελληνικής γης.

Από την πλευρά μου, το 2010 με την ίδρυση της «Σπίθας» ξεκίνησα έναν εξαιρετικά δύσκολο αγώνα με βασικές προτεραιότητες την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πατριωτική και Πολιτιστική Αναγέννηση και την Ουδετερότητα. 

Από την πρώτη στιγμή θεώρησα ότι είναι πρωταρχικής σημασίας θέμα να γνωρίζουμε το πραγματικό μέγεθος του εθνικού μας πλούτου, ώστε να δούμε αν είναι ικανός να πείσει κάποιους να σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο μιας κοινής εκμετάλλευσής του μαζί μας. 

Δεν θέλω εδώ να παραθέσω τα νούμερα που μου καταθέσανε υπεύθυνοι επιστήμονες και που αφορούν βασικά τον φανερό και τον κρυφό πλούτο της ελληνικής γης, όπως κι αυτόν της ελληνικής ΑΟΖ. Όμως πρέπει να πω ότι τα νούμερα αυτά δείχνουν ότι ο πλούτος μας είναι τόσο μεγάλος που μπορεί να κινήσει το ενδιαφέρον οποιουδήποτε να τον εκμεταλλευθεί από κοινού με την Ελλάδα (Κοινοπραξίες). 

Για την κατάκτηση αυτών των στόχων, πίστευα και πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός Παλλαϊκού Εθνικού Αντιμνημονιακού Μετώπου Αντίστασης, που ειδικά στο θέμα του εθνικού μας πλούτου, είμαι πεπεισμένος ότι θα άλλαζε όλη την ψυχολογία του πολίτη που θα έβλεπε ότι είμαστε λαός κάτοχος ενός πλούτου πολύ μεγάλου, επομένως δεν έχουμε ανάγκη κανένα. 

Μια τόσο αισιόδοξη βεβαιότητα είναι ικανή πιστεύω να συνεγείρει τον Λαό ανεβάζοντας την ψυχολογία του και ατσαλώνοντας τη θέλησή του να απαλλαγεί από τους φόβους του και να ξεσηκωθεί, σίγουρος ότι υπάρχει ελπίδα για μια νέα ζωή με ελευθερία και ψηλό βιοτικό επίπεδο. 

Δυστυχώς η προσπάθεια για τη δημιουργία του Μετώπου αυτού τορπιλίσθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι που έγινε κυβέρνηση και υπέγραψε το μνημόνιο που θεωρείται ως το χειρότερο όλων και που στερεώνει την εξάρτηση και την κατοχή στην πατρίδα μας. 

Εύχομαι ο αγώνας για την κατάκτηση της πολυπόθητης Εθνικής μας Ανεξαρτησίας να δικαιωθεί. 

Αθήνα, 5 Ιουλίου 2016 
Μίκης Θεοδωράκης


Γερόλυκος - Νέος δίσκος από τον τραγουδοποιό Αλέξανδρο Μπελλέ


Ο "Γερόλυκος" είναι το δεύτερο προσωπικό album του Αλέξανδρου Μπελλέ. 
Ο τίτλος επιλέχθηκε από το ομότιτλο τραγούδι αυτού του album, το οποίο αναφέρεται στην ιστορία ενός Γερόλυκου, αλλά ταυτόχρονα μιλά και για κάθε ιστορία όποιου επιλέγει να ζήσει πολεμώντας όλα τα καταστροφικά στοιχεία που μεγαλώνουν μέσα του και γύρω του.

Το άλμπουμ περιλαμβάνει συνολικά επτά τραγούδια και τη μουσική έχουν γράψει ο Βαλάντης Σωτηρίου με τον Αλέξανδρο Μπελλέ, αναμιγνύοντας παραδοσιακά όργανα όπως λύρα, νταούλια, γκάιντα, γκαϊντανίτσες και νέυ με ηλεκτρικούς ήχους. 

Τους στίχους έχουν γράψει οι στιχουργοί, Κωνσταντίνος Δημαρέσης, Μαρία Κρέτση, Νικόλαος Δότσιος και Μαρία Φασουλάκη. Η μελοποίηση του ποιήματος «Μαρμαρυγή» του Χιώτη ποιητή, Κώστα Χαλλιορή είναι από τον ίδιο τον τραγουδοποιό. 

Όλη η εικαστική επιμέλεια αυτού του album ανήκει στην Φιλία Γλύκα. 

Βιογραφικό
Ο Αλέξανδρος Μπελλές γεννήθηκε στη Χίο το 1984, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε Marketing στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδας. Έχοντας ιδιαίτερη κλίση και αγάπη στο τραγούδι, στα είκοσι του χρόνια, ξεκίνησε μαθήματα φωνητικής στο Ωδείο Γλυφάδας, συνέχισε στην Αγγλία, στο Λίντς (Leeds college of music) και στο Λονδίνο. Το 2008 τον ανακαλύπτει ο Γιάννης Μαρκόπουλος και του αναθέτει να ερμηνεύσει μέρη από τα μουσικά του έργα «Θητεία», «Ιθαγένεια», «Χρονικό» και «Ανεξάρτητα». Από τότε πήρε μέρος σε πολλές συναυλίες του συνθέτη, εκ των οποίων οι πιο σημαντικές ήταν στο Θέατρο Παλλάς το Μάρτιο του 2009, στο Μέγαρο Μουσικής το Μάιο του 2009, στο Plaisir d‘Hiver των Βρυξελλών το Νοέμβριο του 2011 και στο Cooper Union της Νέας Υόρκης τον Ιανουάριο του 2013. 
Έχει συνεργαστεί με το Νίκο Ξυδάκη στους αγώνες δημιουργίας Ελληνικού τραγουδιού που έγιναν στη στέγη γραμμάτων και τεχνών, ερμηνεύοντας ένα τραγούδι σε μουσική του συνθέτη. 
Έχει συνεργαστεί επίσης με εξαίρετους ερμηνευτές όπως: Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Παντελής Θαλασσινός, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Κώστας Μακεδόνας, Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης), Μάριος Φραγκούλης κ.ά.
Τον Οκτώβριο του 2012 κυκλοφόρησε από την Phonograph Music Productions το πρώτο του album, με τίτλο "Σαν έρθεις" και τον Ιούλιο του 2016 το δεύτερο προσωπικό του album με τίτλο "Γερόλυκος". Ο δίσκος κυκλοφορεί από τις αρχές Ιουλίου 2016 σε όλα τα καταστήματα Ιανός και Reload Stores, καθώς και από το Site της εταιρείας www.phonograph.gr



Στο σύνδεσμο που ακολουθεί, η συνέντευξη που κάναμε με τον τραγουδοποιό Αλέξανδρο Μπελλέ, πριν πέντε χρόνια ακριβώς: 

"Νότες Λογοτεχνίας"

Πολιτιστικό ιστολόγιο (από το 2009) και ραδιοφωνική εκπομπή (από το 1999) με συνεντεύξεις, αφιερώματα, ρεπορτάζ, απόψεις, ιδέες και θέσεις γύρω από το Βιβλίο, τη Μουσική και το Ελληνικό Τραγούδι, το Θέατρο και τον Κινηματογράφο, τα Εικαστικά και τη Φωτογραφία, τη Θράκη...

Για αποστολές βιβλίων, περιοδικών, μουσικών έργων (LP-CD), καθώς επίσης και για προτάσεις, ιδέες, παρατηρήσεις, επικοινωνήστε μαζί μας: theodosisv@gmail.com

Το blog δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Δημοσιεύονται άρθρα πολιτιστικού και κοινωνικού περιεχομένου και οι κάθε είδους διαφημίσεις απαγορεύονται.

Επιτρέπεται η χρήση και η αναδημοσίευση των άρθρων και των φωτογραφιών, με σαφή αναφορά της πηγής σε ενεργό σύνδεσμο. Υπεύθυνος - Διαχειριστής: Θεοδόσιος Π. Βαφειάδης.